Pencereni açtım Sensiz bir korulukta... Yola bakardı bir yanı, bir yanı uçsuz bucaksız bir
dağa. İsimler koyardım Sen'i andığım zamanlara: Adı Gül, adı Yağmur, adı Sen... Kimse
bilmezdi yağmur nasıl düşer pencereme. Her bir damla Sana sevdalı gelirdi. Yüreğime inerdi
usul usul. "Ah küçüğüm " derdim, "Kurak bir iklime düşmektesin, çöle açmaz menekşeler"
bilmezdim o damlalarla yeşermiş meğerse yüreğimdeki çiçekler...
Penceremi açtım Sensiz bir zamanda. Gül devri değildi gördüğüm manzara. Üşüdüm bir kış
ayazında. Sen'i sordum karşılaştığım bütün varlıklara. Ben Sen'i ararken, adını dahi
duymamışlara rastladım bu pencerede. Ağlamak kar eder mi bilmem: Ağladım işte
Sensizlikte! Ağladım üşümüşlüğün yetim zemheresinde!
Bir pencere daha dedim, bir pencere daha. Sen'i sordum ey Nebi! Bir bedevi gibi, belki
üzgün, belki yorgun bir Sensizlikte. Ellerim mi ısındı, hava mı bilmem. Bir vahaya rastladım
buz kesmiş topraklarda. Kokuna hasret güller gördüm; bahçelerde, bağlarda... Bilmezdim
Sen'in aşkından kor kor yanan yürekler varmış garipler kervanında. Hangisine yaklaşsam
dillerde Sen, bakışlarda Sen. Kendi adını dahi hatırlayamayanların kervanı bu: Adı Sen!.. Ey
Nebi! Sana bakanların penceresinden ayırma beni.
dağa. İsimler koyardım Sen'i andığım zamanlara: Adı Gül, adı Yağmur, adı Sen... Kimse
bilmezdi yağmur nasıl düşer pencereme. Her bir damla Sana sevdalı gelirdi. Yüreğime inerdi
usul usul. "Ah küçüğüm " derdim, "Kurak bir iklime düşmektesin, çöle açmaz menekşeler"
bilmezdim o damlalarla yeşermiş meğerse yüreğimdeki çiçekler...
Penceremi açtım Sensiz bir zamanda. Gül devri değildi gördüğüm manzara. Üşüdüm bir kış
ayazında. Sen'i sordum karşılaştığım bütün varlıklara. Ben Sen'i ararken, adını dahi
duymamışlara rastladım bu pencerede. Ağlamak kar eder mi bilmem: Ağladım işte
Sensizlikte! Ağladım üşümüşlüğün yetim zemheresinde!
Bir pencere daha dedim, bir pencere daha. Sen'i sordum ey Nebi! Bir bedevi gibi, belki
üzgün, belki yorgun bir Sensizlikte. Ellerim mi ısındı, hava mı bilmem. Bir vahaya rastladım
buz kesmiş topraklarda. Kokuna hasret güller gördüm; bahçelerde, bağlarda... Bilmezdim
Sen'in aşkından kor kor yanan yürekler varmış garipler kervanında. Hangisine yaklaşsam
dillerde Sen, bakışlarda Sen. Kendi adını dahi hatırlayamayanların kervanı bu: Adı Sen!.. Ey
Nebi! Sana bakanların penceresinden ayırma beni.