Nükseden burukluğu takip ediyorum
Her nefesin koşulsuz bir şeklide ne için feryat ettiğini görüyorum
Düşünmek için tenha mekânları seçiyorum, suallerin peşinde sürükleniyorum
Niçin bu kadar bariz bir sancıyla nefesi hicrana bırakıp, hüzünle gözyaşları akıtıyorum
Bilmem ki hangi düşlerin cennetinden bahsetsem
Nar’ı muştulayan avuntularımı kime söylesem, nefsi fakirliği nasıl terk etsem
Umut niye vardır, bilinmeyenler için nezaret hükmü ne kadar kardır, farkına erişsem
Hangi dervişi görsem, meczup bir nefesin yanında eğleşsem, divanenin ahiyle yüzleşsem
Kıldığım namazlar neden ruhuma hiç erişmiyor
Yaptığım secdeler kalbim için sürur bahşetmiyor, peki, Kitab-ı celil ne söylüyor
Şefaatine mecbur olduğum Mücteba efendim, niçin düşlerime hiç girmiyor, niye susuyor
Farkına varmaya malik olmadığım, her fırsatı bahanelere sakladığım nefsim neden acı veriyor
Rahmeti Rahmana kavuşmuş bir şairi andım
Okuduğum mısralar arına aldıkça daldım, içimin burukluğunu o an sakladım
Yanaklarımı ıslatan damlaları silmeye başladım, derin bir hüzünle ötenin resmine baktım
Yâd etmeye hasret kalmış kim varsa, mazlum bir efkârla bakarak umut için aranıyorsa, bıraktım
Ey gönlümün sahibi, manamın ta kendisi
Sana sığınırım, bilmeye ve akletmeye yetmeyen irfanımla, bak şimdi yalnızım
Taklit içinde ki kanatlarım, zan üzerine içinden çıkamadığım kalabalık sokaklar hastasıyım
Sensin merhamet sahibi, bedelsizliğin tek adresi, kalbin an zarif mimarı neden idrak fakiriyim
Ehliyet sahibi kim, ilimsiz irfanı anlatan nasıl mevsim
Neden hazanı deruniliğini hissetmezler, her yerden çıkıyor mumyalanmış cesetler ne seçim
Neden birbirini kırarlar, kazanmak için bir hukuka inanmazlar, adaletin bizatihi ve tek adresi kim
Ana yüreğini kaldırıp atan, baba olmanın farkında olmayan, cami avlusuna çocuğunu bırakan senin
Bu kadar hadsizleşen kalplere umut nasip et
Nefsi hastalıkları için vesileler halk et, aczi yet içinde çırpınan gönülleri rahmetinle nazar et
Nerde kaldı din uluları, ne kadar yoruyor bu cemaat taassupları, sanki kurtulmuşlar ihsan keramet
Tazim ve hilm mecrasından mı çıktı, niye ahbap çavuş ilişkisi tahkik etmeyi yasakladı, bu ne himmet
Mustafa CİLASUN
Her nefesin koşulsuz bir şeklide ne için feryat ettiğini görüyorum
Düşünmek için tenha mekânları seçiyorum, suallerin peşinde sürükleniyorum
Niçin bu kadar bariz bir sancıyla nefesi hicrana bırakıp, hüzünle gözyaşları akıtıyorum
Bilmem ki hangi düşlerin cennetinden bahsetsem
Nar’ı muştulayan avuntularımı kime söylesem, nefsi fakirliği nasıl terk etsem
Umut niye vardır, bilinmeyenler için nezaret hükmü ne kadar kardır, farkına erişsem
Hangi dervişi görsem, meczup bir nefesin yanında eğleşsem, divanenin ahiyle yüzleşsem
Kıldığım namazlar neden ruhuma hiç erişmiyor
Yaptığım secdeler kalbim için sürur bahşetmiyor, peki, Kitab-ı celil ne söylüyor
Şefaatine mecbur olduğum Mücteba efendim, niçin düşlerime hiç girmiyor, niye susuyor
Farkına varmaya malik olmadığım, her fırsatı bahanelere sakladığım nefsim neden acı veriyor
Rahmeti Rahmana kavuşmuş bir şairi andım
Okuduğum mısralar arına aldıkça daldım, içimin burukluğunu o an sakladım
Yanaklarımı ıslatan damlaları silmeye başladım, derin bir hüzünle ötenin resmine baktım
Yâd etmeye hasret kalmış kim varsa, mazlum bir efkârla bakarak umut için aranıyorsa, bıraktım
Ey gönlümün sahibi, manamın ta kendisi
Sana sığınırım, bilmeye ve akletmeye yetmeyen irfanımla, bak şimdi yalnızım
Taklit içinde ki kanatlarım, zan üzerine içinden çıkamadığım kalabalık sokaklar hastasıyım
Sensin merhamet sahibi, bedelsizliğin tek adresi, kalbin an zarif mimarı neden idrak fakiriyim
Ehliyet sahibi kim, ilimsiz irfanı anlatan nasıl mevsim
Neden hazanı deruniliğini hissetmezler, her yerden çıkıyor mumyalanmış cesetler ne seçim
Neden birbirini kırarlar, kazanmak için bir hukuka inanmazlar, adaletin bizatihi ve tek adresi kim
Ana yüreğini kaldırıp atan, baba olmanın farkında olmayan, cami avlusuna çocuğunu bırakan senin
Bu kadar hadsizleşen kalplere umut nasip et
Nefsi hastalıkları için vesileler halk et, aczi yet içinde çırpınan gönülleri rahmetinle nazar et
Nerde kaldı din uluları, ne kadar yoruyor bu cemaat taassupları, sanki kurtulmuşlar ihsan keramet
Tazim ve hilm mecrasından mı çıktı, niye ahbap çavuş ilişkisi tahkik etmeyi yasakladı, bu ne himmet
Mustafa CİLASUN