S.A
BİR BAŞÖRTÜSÜ HİKAYESİ
Burası bir kumaş pazarı...Ben de bir zamanların gözde kumaşıydım. Ama şimdi bana eskisi gibi rağbet etmiyorlar.Modam geçmiş.Renklerim canlı değilmiş.Yaşlılara layıkmışım.Bu yüzden diğer parlak renklilerin altında kalmış,ezilme tahlikesiyle karşı karşıyaydım.O karanlık ve tozlu yerde yıllardan beri bekliyordum. Üstümdeki top kumaşların parçaları bitiyor,yenileri geliyordu.Ustam kumaşları düzlerken bazan bana gözü çarpıyor esefle''Yer kaplıyorsun yıllardan beri burda.Seni artık buradan kaldırmak gerekiyor.''dedi kendi kendine
''Hayır diye avazım çıktığı kadar bağırmak istiyordum.''Bir gün elbet beni de alan biri bulunacak dedim.
Diğer havalı renkler alay ederek''Komik olma artık senin yüzüne bile bakan yok''dediler.''Bir de bize bak.Ne kadar da güzeliz. Renklerimiz şeker gibi.Desenlerimiz gözalıcı.Oysa sen iç karartıcı.
Kendimi savunarak'' Hiç de iç karartıcı değilim. Bir zamanlar ben de yok satıyordum.Aranan bir kumaştım.''
''O bir zamanlardı şekerim,şimdi bayanlar kendilerinin farkına vardılar.Daha güzel olmak istiyorlar.Ama sen mahkeme suratlısın.'' dedi uçuk bir pembe kumaş.
İşte hergün böyle sözler duyuyor,gittikçe daha derin diplere doğru kayıyordum.Doğru söylüyorlardı.Benim çoktan modam geçmişti.Oysa önceden bayanlardikkat çekmemek için beni tercih ederlerdi.Benden genellikle başörtüsü yaparlardı.Ben bunları düşünürken içeriye genç bir bayan girdi.Ağır tavırlarıyla , sade giyimiyle vakarlı birine benziyordu.Ben bütün olanları diğer kumaşların altındaki küçük bir aralıktan izliyordum.
Ustam müşteriyi görünce ''Buyrun küçük hanım yardımcı olabilir miyim '' dedi.
Genç kız sakin bir edayla bakışlarını kumaşların üzerinde gezdirip''Başörtülük bir kumaş arıyorum 'diye bir kuş gibi şakıdı.Bunu duyar duymaz kalbimden vurulmuştum.Bizim bulunduğumuz yere doğru geliyorlardı.Üstümdeki uçuk renkli kumaşlar güzellik yarışına girmiş gibiydiler..Benim duyduğumu onlar da duymuş,üstümde debelenip duruyorlardı.Fısıldayarak 'Susun geliyorlar''dedim.Portakal rengi bir kumaş ''Eee sana ne oluyor? Biz varken senin hiç şansın yok'' dedi eğlenerek.
''Şans mı kader mi göreceğiz dedim.Genç kızın beni görmesini çok arzuluyordum.Ama nasıl? Okadar derinlerde kalmıştım ki ustam beni zahmet edip çıkarırmıydı? Ustam eline fıstık yeşili bir kumaşı alıp''Küçük hanım bu renk size çok yakışır, Şimdi genç kızlar hep bu renklerden alıyor.''dedi.
Genç kızkumaşa göz ucuyla bakıp pek tenezzül etmedi.Diğer kumaşları inceliyor gittikçe gül yüzüne bir kaygı gelip oturuyordu.Ustamda genç kıza yardımcı oluyordu.''Yine siz bilirsiniz ama bence yaşınıza şu pembe, turuncu rengi çok uygun dedi.Renkli kumaşlar hep bir ağızdan ''Eveeeet! dedi. Kendimi göstermek için büyük bir çabaya girmiştim.Ama diğerleri beni itekliyor,kendileri öne geçmek için beni eziyorlardı.İyice bunalmıştım. Ahh boğuluyorum çekilin üstümden beee! diye bağırmak istiyorum.Mutlaka beni arıyordu.
Genç kız hayal kırıklığıyla ''Aradığım burda değil galiba'' dedi.
Buradayım küçük hanım, lütfen devam edin ' diye bağırmak istiyordum.O kadar altta kalmıştım ki, gördüğüm tek şey karanlıktı..
Allahım ne olur bana yardım et.'' dedim çırpınarak.
Genç kız kumaşlara üzgün bir şekilde bakıp.Teşekkür ederim dedi Ustama. İşte gidiyordu.Ustam desen beni unuttu.Zaten en lazım olduğu zaman beni unutursun.
Usta! duymuyor musun beni?Bak ben buradayım dedim çaresizlikle. Biliyordum ki beni duymayacaktı.Kaderimin gülyüzü gidiyordu işte.
Ustam üztümdeki kumaşları düzlerken birşey hatırlamış gibi birden ''Küçük hanım bir dakika'' deyip üstümdekileri boşaltmaya başladı.Aman Allahım giderek rahatlıyordum.Ferahlıyordum.Diğer kumaşlar mızmızlanıyorlardı.Kıvrak bir hareketle beni hızla çekip. ''Seni tamamen unutmuşum'' dedi kendi kendine yine.
Alıştık artık Usta bu unutmalarına'' dedim bende.
Genç kız beni görünce hızla yanımıza geldi.Gözleri ışıldıyordu.Bana sevgiyle dokundu.İşte birbirimize ilk sevdalandığımız an.Gözlerini benden alamıyordu.Ben de onun gül yüzünden.Kader bizi biraraya getirmişti en sonunda.Diğer kumaşlar bize gıptayla bakıyordu.Bilge bir kumaş ''Eyvah'' dedi.''Eyvah çok gözyaşı göreceksin.''
'Evet' dedim.''Mutluluk gözyaşları''.b
Eve geldiğimizde genç kız dakikalarca aynanın karşısında benden gözünü alamıyordu.Yıllardan beri böylesine değer verilmemişti bana.Beni başına örtüp namaz kılıyor.Kuran okuyordu.Hiç böyle duygular yaşamamıştım.Dışarıda gülyüzlümü bir kalkan gibi koruyor, kem gözlerden saklıyordum.Onunla çok güzel günlere şahit oldum.Arkadaşları tarafından çok sevilen bir kızdı.Bazen dostluklarını kıskanıyordum.Benim onu sevdiğim gibi acaba o da beni seviyor muydu?
Sürekli ders çalışıyordu.Bazı geceler masanın başında uyuyakalıyordu.Kimi zaman uzaklara dalar,ince ince düşünürdü.Sonra gözleri bana kayar,gülyüzü gerçekten bir gül rengini alırdı.Çünkü ağlardı.
Birgün ikimizde korkunç bir şey yaşadık.Mutlu günler sona ermişti artık.Gülyüzlüm artık okuyamayacaktı. Okuluna devam edemeyecekti.Okuma hakkını elinden almışlardı.Çünkü beni tercih etmişti.Başörtüsünü.....Olmadık hakaretlere uğruyor,herkes geleceğini bilir gibi karanlık masallar uyduruyorlardı.Gül yüzlüm günden güne eriyordu.
Geceler artık meskenimiz olmuştu.Yatağının içinde usul usul ağlıyordu gül yüzlüm.O körpe bedeni titriyorkaranlığın içinde bir ışık arıyordu.İnan bunları sana yaşatmak istemezdim.Eğer bir nebze böyle sonuçlanacağını bilseydim o karanlık yerde tıkılır kalırdım.Bu bir başörtü sevdası olmalı.....Artık bizim için yeni bir süreç başlamıştı.
Ağla gül yüzlüm ağla...Başak başak olacak birgün ümitlerimiz.Allah'ın rahmet kanadının altında buluşacak bir gün ellerimiz......
CALISMAZSAN FAKIRSIN
ÖGRENMEZSEN CAHILSIN
BİR BAŞÖRTÜSÜ HİKAYESİ
Burası bir kumaş pazarı...Ben de bir zamanların gözde kumaşıydım. Ama şimdi bana eskisi gibi rağbet etmiyorlar.Modam geçmiş.Renklerim canlı değilmiş.Yaşlılara layıkmışım.Bu yüzden diğer parlak renklilerin altında kalmış,ezilme tahlikesiyle karşı karşıyaydım.O karanlık ve tozlu yerde yıllardan beri bekliyordum. Üstümdeki top kumaşların parçaları bitiyor,yenileri geliyordu.Ustam kumaşları düzlerken bazan bana gözü çarpıyor esefle''Yer kaplıyorsun yıllardan beri burda.Seni artık buradan kaldırmak gerekiyor.''dedi kendi kendine
''Hayır diye avazım çıktığı kadar bağırmak istiyordum.''Bir gün elbet beni de alan biri bulunacak dedim.
Diğer havalı renkler alay ederek''Komik olma artık senin yüzüne bile bakan yok''dediler.''Bir de bize bak.Ne kadar da güzeliz. Renklerimiz şeker gibi.Desenlerimiz gözalıcı.Oysa sen iç karartıcı.
Kendimi savunarak'' Hiç de iç karartıcı değilim. Bir zamanlar ben de yok satıyordum.Aranan bir kumaştım.''
''O bir zamanlardı şekerim,şimdi bayanlar kendilerinin farkına vardılar.Daha güzel olmak istiyorlar.Ama sen mahkeme suratlısın.'' dedi uçuk bir pembe kumaş.
İşte hergün böyle sözler duyuyor,gittikçe daha derin diplere doğru kayıyordum.Doğru söylüyorlardı.Benim çoktan modam geçmişti.Oysa önceden bayanlardikkat çekmemek için beni tercih ederlerdi.Benden genellikle başörtüsü yaparlardı.Ben bunları düşünürken içeriye genç bir bayan girdi.Ağır tavırlarıyla , sade giyimiyle vakarlı birine benziyordu.Ben bütün olanları diğer kumaşların altındaki küçük bir aralıktan izliyordum.
Ustam müşteriyi görünce ''Buyrun küçük hanım yardımcı olabilir miyim '' dedi.
Genç kız sakin bir edayla bakışlarını kumaşların üzerinde gezdirip''Başörtülük bir kumaş arıyorum 'diye bir kuş gibi şakıdı.Bunu duyar duymaz kalbimden vurulmuştum.Bizim bulunduğumuz yere doğru geliyorlardı.Üstümdeki uçuk renkli kumaşlar güzellik yarışına girmiş gibiydiler..Benim duyduğumu onlar da duymuş,üstümde debelenip duruyorlardı.Fısıldayarak 'Susun geliyorlar''dedim.Portakal rengi bir kumaş ''Eee sana ne oluyor? Biz varken senin hiç şansın yok'' dedi eğlenerek.
''Şans mı kader mi göreceğiz dedim.Genç kızın beni görmesini çok arzuluyordum.Ama nasıl? Okadar derinlerde kalmıştım ki ustam beni zahmet edip çıkarırmıydı? Ustam eline fıstık yeşili bir kumaşı alıp''Küçük hanım bu renk size çok yakışır, Şimdi genç kızlar hep bu renklerden alıyor.''dedi.
Genç kızkumaşa göz ucuyla bakıp pek tenezzül etmedi.Diğer kumaşları inceliyor gittikçe gül yüzüne bir kaygı gelip oturuyordu.Ustamda genç kıza yardımcı oluyordu.''Yine siz bilirsiniz ama bence yaşınıza şu pembe, turuncu rengi çok uygun dedi.Renkli kumaşlar hep bir ağızdan ''Eveeeet! dedi. Kendimi göstermek için büyük bir çabaya girmiştim.Ama diğerleri beni itekliyor,kendileri öne geçmek için beni eziyorlardı.İyice bunalmıştım. Ahh boğuluyorum çekilin üstümden beee! diye bağırmak istiyorum.Mutlaka beni arıyordu.
Genç kız hayal kırıklığıyla ''Aradığım burda değil galiba'' dedi.
Buradayım küçük hanım, lütfen devam edin ' diye bağırmak istiyordum.O kadar altta kalmıştım ki, gördüğüm tek şey karanlıktı..
Allahım ne olur bana yardım et.'' dedim çırpınarak.
Genç kız kumaşlara üzgün bir şekilde bakıp.Teşekkür ederim dedi Ustama. İşte gidiyordu.Ustam desen beni unuttu.Zaten en lazım olduğu zaman beni unutursun.
Usta! duymuyor musun beni?Bak ben buradayım dedim çaresizlikle. Biliyordum ki beni duymayacaktı.Kaderimin gülyüzü gidiyordu işte.
Ustam üztümdeki kumaşları düzlerken birşey hatırlamış gibi birden ''Küçük hanım bir dakika'' deyip üstümdekileri boşaltmaya başladı.Aman Allahım giderek rahatlıyordum.Ferahlıyordum.Diğer kumaşlar mızmızlanıyorlardı.Kıvrak bir hareketle beni hızla çekip. ''Seni tamamen unutmuşum'' dedi kendi kendine yine.
Alıştık artık Usta bu unutmalarına'' dedim bende.
Genç kız beni görünce hızla yanımıza geldi.Gözleri ışıldıyordu.Bana sevgiyle dokundu.İşte birbirimize ilk sevdalandığımız an.Gözlerini benden alamıyordu.Ben de onun gül yüzünden.Kader bizi biraraya getirmişti en sonunda.Diğer kumaşlar bize gıptayla bakıyordu.Bilge bir kumaş ''Eyvah'' dedi.''Eyvah çok gözyaşı göreceksin.''
'Evet' dedim.''Mutluluk gözyaşları''.b
Eve geldiğimizde genç kız dakikalarca aynanın karşısında benden gözünü alamıyordu.Yıllardan beri böylesine değer verilmemişti bana.Beni başına örtüp namaz kılıyor.Kuran okuyordu.Hiç böyle duygular yaşamamıştım.Dışarıda gülyüzlümü bir kalkan gibi koruyor, kem gözlerden saklıyordum.Onunla çok güzel günlere şahit oldum.Arkadaşları tarafından çok sevilen bir kızdı.Bazen dostluklarını kıskanıyordum.Benim onu sevdiğim gibi acaba o da beni seviyor muydu?
Sürekli ders çalışıyordu.Bazı geceler masanın başında uyuyakalıyordu.Kimi zaman uzaklara dalar,ince ince düşünürdü.Sonra gözleri bana kayar,gülyüzü gerçekten bir gül rengini alırdı.Çünkü ağlardı.
Birgün ikimizde korkunç bir şey yaşadık.Mutlu günler sona ermişti artık.Gülyüzlüm artık okuyamayacaktı. Okuluna devam edemeyecekti.Okuma hakkını elinden almışlardı.Çünkü beni tercih etmişti.Başörtüsünü.....Olmadık hakaretlere uğruyor,herkes geleceğini bilir gibi karanlık masallar uyduruyorlardı.Gül yüzlüm günden güne eriyordu.
Geceler artık meskenimiz olmuştu.Yatağının içinde usul usul ağlıyordu gül yüzlüm.O körpe bedeni titriyorkaranlığın içinde bir ışık arıyordu.İnan bunları sana yaşatmak istemezdim.Eğer bir nebze böyle sonuçlanacağını bilseydim o karanlık yerde tıkılır kalırdım.Bu bir başörtü sevdası olmalı.....Artık bizim için yeni bir süreç başlamıştı.
Ağla gül yüzlüm ağla...Başak başak olacak birgün ümitlerimiz.Allah'ın rahmet kanadının altında buluşacak bir gün ellerimiz......
CALISMAZSAN FAKIRSIN
ÖGRENMEZSEN CAHILSIN
