Dilersen, öncelikle tavsiyelerimi dinle,
Daha sonra kesin kararını ver kalbinle,
Vehimlerden uzak olan akide dirliğinle,
Muhabbet elzemliğinde, vefa kadriyle…
Öncelikle zahirimde sudur eden halimle,
Zahirin faniliğimde ki mazi derinliğinde,
Vakti gelince nasip olacak zafiyetlerinle,
Aranma hatadan arî kimliği, hasret sevgiyi…
Bil ki senden bir farkım yok akıl konusunda,
Tenlerin farklılığı ikimiz içinde hâsıl olunca,
İnsan kimliğinde, mükellefiyet icbar kılınca,
Kul olmak kalıyor açıkça ikimizinse karşımıza…
Ben asla bağnazlıktan haz etmem bilmelisin,
Ruhsuz sözden, yurtsuz teraneden kaçarım,
Duruşu olmayanı, vefayı tanımayanı sevemem,
Şekliyet için nefesi tere âmâda edene gülerim…
Bizim yöresel kültürse beş haslet vardır bilesin,
Hane sahibi bunu fevkalade önemseterek yürür,
Bunlar en temel yükümlülükler olarak ta bilinirler,
Evin, bağın, mezarın, aracın ve bunlar içinde iş yeri…
Evin, hane sıcaklığında husule gelen hamiyet için,
Bağın, efradın toprağı tanıyarak öteni rüknü için,
Mezar, her an ölümü hissedip hesabını bilmen için,
Aracın, kalbinin refahı, hamiyetin ilzamı şükrü için…
İş yeri, helal lokmanın kazanılmasında mizanın için,
Aşkı külfetiyle hikmetine ram eylemek zaruretiyle,
Sevdayı, hizmetin rızasında telakki ederek gitmeyi,
Ölümde dirliği, dirlik içinde gizlenen birliği bilmelisin…
Severken de ölçülü olmayı bilerek hisleri nizam etmeli,
Nefsi heveslerin peşine düşmeden düşünmeyi bilmelisin,
Bilgiyi idrak etmeden, nasihat için bir sıraya girmemelisin,
Sen öncelikle kendini bilmelisin, ruhun nizamıyla yürümelisin…
Daha sonra sevdiğini, hatalarıyla sevmeyi becerebilmelisin,
Kendi enaniyetin yüzünden bir kul hakkını ihlal etmemelisin,
Sevmeyi, karşılık beklemeden, ihsan içinde yeşerte bilmelisin,
Nedameti, taliplileri için vermelisin, keşke lerden arî olmalısın
Mustafa CİLASUN
Daha sonra kesin kararını ver kalbinle,
Vehimlerden uzak olan akide dirliğinle,
Muhabbet elzemliğinde, vefa kadriyle…
Öncelikle zahirimde sudur eden halimle,
Zahirin faniliğimde ki mazi derinliğinde,
Vakti gelince nasip olacak zafiyetlerinle,
Aranma hatadan arî kimliği, hasret sevgiyi…
Bil ki senden bir farkım yok akıl konusunda,
Tenlerin farklılığı ikimiz içinde hâsıl olunca,
İnsan kimliğinde, mükellefiyet icbar kılınca,
Kul olmak kalıyor açıkça ikimizinse karşımıza…
Ben asla bağnazlıktan haz etmem bilmelisin,
Ruhsuz sözden, yurtsuz teraneden kaçarım,
Duruşu olmayanı, vefayı tanımayanı sevemem,
Şekliyet için nefesi tere âmâda edene gülerim…
Bizim yöresel kültürse beş haslet vardır bilesin,
Hane sahibi bunu fevkalade önemseterek yürür,
Bunlar en temel yükümlülükler olarak ta bilinirler,
Evin, bağın, mezarın, aracın ve bunlar içinde iş yeri…
Evin, hane sıcaklığında husule gelen hamiyet için,
Bağın, efradın toprağı tanıyarak öteni rüknü için,
Mezar, her an ölümü hissedip hesabını bilmen için,
Aracın, kalbinin refahı, hamiyetin ilzamı şükrü için…
İş yeri, helal lokmanın kazanılmasında mizanın için,
Aşkı külfetiyle hikmetine ram eylemek zaruretiyle,
Sevdayı, hizmetin rızasında telakki ederek gitmeyi,
Ölümde dirliği, dirlik içinde gizlenen birliği bilmelisin…
Severken de ölçülü olmayı bilerek hisleri nizam etmeli,
Nefsi heveslerin peşine düşmeden düşünmeyi bilmelisin,
Bilgiyi idrak etmeden, nasihat için bir sıraya girmemelisin,
Sen öncelikle kendini bilmelisin, ruhun nizamıyla yürümelisin…
Daha sonra sevdiğini, hatalarıyla sevmeyi becerebilmelisin,
Kendi enaniyetin yüzünden bir kul hakkını ihlal etmemelisin,
Sevmeyi, karşılık beklemeden, ihsan içinde yeşerte bilmelisin,
Nedameti, taliplileri için vermelisin, keşke lerden arî olmalısın
Mustafa CİLASUN