Ben 24 yaşındayım. Askere gideceğim için işten ayrıldım. İşten ayrılmadan önce üzerimde bi miktar para taşımıştım, işte yiyecek içecek vs. için. Gün geldi, bu para tükendi. Eve de gidemiyorum, çünkü baya uzak ve eve gitmek için yol param dahi yok. Yakınımızda akrabalar falan var ama hepside cimri. O yüzden onlarada gitmiyorum. Yani dolayısıyla param olmadığı için ne eve gidebiliyor ne de yemek yiyebiliyorum. Açıkçası şuan bile açım. (hiçkimse yanlış anlamasın kendimi acındırmıyorum) Bu yaşıma kadar hep sıkıntılarla ulaştım. Ama Rabbime şükürler olsunki ben bir Müslümanım. Sıkıntılar yüzünden intihar etmeyi bende düşündüm ancak, bazı ayetleri okuduktan sonra kendi kendime 'Açlıktan yerlerde sürünsemde, işkence çekerek ölecek olsam dahi, ben asla intihar etmemeliyim.' İşte o ayetlerden bazıları :
Kur`an-ı Kerîm`de şöyle buyurulur: "Ey iman edenler, mallarınızı aranızda karşılıklı rıza ile gerçekleştirdiğiniz ticaret yolu hariç, batıl yollarla yemeyin. Ve kendinizi öldürmeyin. Şüphesiz Allah size karşı çok merhametlidir" (en-Nisa`, 4/29
Zâriyât Sûresi 56 - Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.
"Bilin ki, dünya hayatı ancak bir oyun, '(eğlence türünden) tutkulu bir oyalama', bir süs, kendi aranızda bir övünme (süresi ve konusu), mal ve çocuklarda bir 'çoğalma-tutkusu'dur. Bir yağmur örneği gibi; onun bitirdiği ekin ekicilerin (veya kafirlerin) hoşuna gitmiştir, sonra kuruyuverir, bir de bakarsın ki sapsarı kesilmiş, sonra o, bir çer-çöp oluvermiştir. Ahirette ise şiddetli bir azab; Allah'tan bir mağfiret ve bir hoşnutluk (rıza) vardır. Dünya hayatı, aldanış olan bir metadan başka bir şey değildir." (Hadid Suresi, 20)
“Size verilen herhangi bir şey, dünya hayatının metaı (kısa süreli faydalanması)dır. Allah Katında olan ise, daha hayırlı ve daha süreklidir. (Bu da) iman edip Rablerine tevekkül edenler içindir.” (Şura Suresi, 36)