Ne adım kalır geriye ne sanım...
Bir salâ okunur ardımdan...
O da sabah ezanı vakti herkes uykuda...
Duyan da olmaz nasılsa...
Merhum/e vefat etmiştir...
Peşimden, kaybettik derler...
Neyimi kaybettiniz...
Neyim vardı ki benim...
Geldiğim gibi gittim...
Ne adım kalır, ne sanım...
Şu toprak olacak bedenimden geriye..
Yedi kat semâda yol alan dualarım kalır...
Adım, senin adından sonra anılır...
Ve kim liğim sol taraftaki yanık izinden tanınır...
Amin ini yetiştiremediğim dualarım kalır geriye...
Bir benim Amin dediğim dualar...
Kabulüne yakînen inanarak ettiğim dualar...
Payıma sabretmenin düştüğü; acele etmedikçe kabul olunur denilen dualarım...
Vaktin yetmediği bir yaşam kalır geriye...
Ama adım da kalmaz; sanım da...
Yapılacak işlerin yığılı beklediği...
Hayallerim...
Geride kalan dünlerim, işte bugünlerim...
Hesabı verilecek günlerim kalır...
Daha derilmemiş ve yeni goncaya durmuş güllerim...
Doğmamış güneşlerim kalır geriye...
Görünmemiş hilâllerim...
Dolunaya dönmemiş hallerim kalır...
Suya düşmemiş şavkım...
Denize düşmemiş balık ağım...
Kavgasına tutuşamadığım davam kalır ve bir elim yüreğimde sevdam...
Alınmamış nefes olur kalırım tam bu noktada...
Yürürken duruşum, gülerken ağlayışım, konuşurken susmuşluğum kalır...
Öylece bakakalırım...
En beyaz kalabilmiş martıya takılır gözüm, onun peşinden ben de kanatlanırım...
Gidilmemiş gurbetim kalır geriye, dönülmemiş sılam bir de...
Yolu erkânı bilmemişliğim kalır...
Taşa takılmışlığım...
Kenara karaladığım kelimelerim kalır, bir türlü düzene sokamadığım...
Anlat(a)madığım hikâyem kalır, sonunu bulamadığım...
Ve üzerine vurulan her kalem darbesi ile küle dönen defterlerim kalır (-kalmaz) geriye...
Konuşmadığım kalır geriye....
Hadi söyle.; söylemezliğim...
Susmamışlığım kalır bir de...
Susamışlığım bende...
Suyun adını duyarım...
Ve sesini...
Yağmur yağar bir yerlere...
Benim yüreğim çorak kalır...
Hatırlanır...
Bir ezan okudukları kulağıma da...
Ezandan sonra ne söylendiği unutulur...
Adım da kalmaz geriye sanım da...
Beni iyi bilen de kalmaz, kötü bilen de...
Beni bilen kalmaz zaten, adım sanım kalmadı diye...
Bir salâ verilir peşimden...
O da sabah ezanı vakti...
Herkes uykuda...
Onu da duyan olmaz nasılsa...
Nokta.