Ben Seni Böyle Sevdim Rumeli
Hasretini hissetmekle kıymetini daha iyi anlıyor, uzaktan bakınca daha güzel duruyor, yokluğunu anlıyor insan. Savaşlar, kavgalar, çatışmalar neler olmadı ki, ama insan yine özlüyor, en derinde hasretini hissediyor. Kanlarla sulanmış o topraklarında açan güllerin kokusunu özlüyor, gözünden yaş, hayatında çile, sıkıntı bitmese de gönül seni arıyor Rumeli.
Ne sen bizden, ne de biz senden ayrı kalamadık Rumeli. Yolarımızı ayırdılar, bağlarımızı koparmaya çalıştılar, bizi senden uzaklaştırmaya, uzak tutmaya çalıştılar, ama bu gönülü senden ayıramadılar.
Seni uzaktan da sevmek güzel, seni her türküde, şiirde, ağıta yaşatmak da güzel. İnsan kopamıyor, kilometreler, mesafeler, dağlar, denizler girse de aramıza bu canın her çarptığında seni hissediyor Rumeli. Fikirler, çalışmalar, mücadeleler, hayat savaşlarıyla senden ayrı kalsak da bu gönül senden ayrı kalamadı be Rumeli.
Biz sende olmaya, senin hem kanlı hem de canlı toprağında yaşamak için neler vermedik, neler feda ettik, nelere katlandık. Biz sana hasret kalan duygularımızı, seninle paylaştığımı anılarımızı, beraberce yaşadığımız sıkıntıları dile getirmeye, eşe dosta anlatmaya çalıştık. Kime ne dediysek biliyoruz dediler, evet dediler.
Yaşamadan bilemez insan, nerden bilecekler bizim birbirimize nasıl bağlandığımız Rumeli. Şanın dünyaya yayıldı, misafirin olanlar seni sevdi, senin hakkında beddualı topraklar denildi.
Varsın bizi anlamasınlar, ne olursan ol atalarımızın kanıyla sulanmış o güzelim toprakların bizimdir Rumeli.
Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar,
Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler,
Annesinin bir tanesini hor görmesinler,
Uçanda kuşlara malum olsun, ben annemi özledim.
Ferdi Kovaç
Hasretini hissetmekle kıymetini daha iyi anlıyor, uzaktan bakınca daha güzel duruyor, yokluğunu anlıyor insan. Savaşlar, kavgalar, çatışmalar neler olmadı ki, ama insan yine özlüyor, en derinde hasretini hissediyor. Kanlarla sulanmış o topraklarında açan güllerin kokusunu özlüyor, gözünden yaş, hayatında çile, sıkıntı bitmese de gönül seni arıyor Rumeli.
Ne sen bizden, ne de biz senden ayrı kalamadık Rumeli. Yolarımızı ayırdılar, bağlarımızı koparmaya çalıştılar, bizi senden uzaklaştırmaya, uzak tutmaya çalıştılar, ama bu gönülü senden ayıramadılar.
Seni uzaktan da sevmek güzel, seni her türküde, şiirde, ağıta yaşatmak da güzel. İnsan kopamıyor, kilometreler, mesafeler, dağlar, denizler girse de aramıza bu canın her çarptığında seni hissediyor Rumeli. Fikirler, çalışmalar, mücadeleler, hayat savaşlarıyla senden ayrı kalsak da bu gönül senden ayrı kalamadı be Rumeli.
Biz sende olmaya, senin hem kanlı hem de canlı toprağında yaşamak için neler vermedik, neler feda ettik, nelere katlandık. Biz sana hasret kalan duygularımızı, seninle paylaştığımı anılarımızı, beraberce yaşadığımız sıkıntıları dile getirmeye, eşe dosta anlatmaya çalıştık. Kime ne dediysek biliyoruz dediler, evet dediler.
Yaşamadan bilemez insan, nerden bilecekler bizim birbirimize nasıl bağlandığımız Rumeli. Şanın dünyaya yayıldı, misafirin olanlar seni sevdi, senin hakkında beddualı topraklar denildi.
Varsın bizi anlamasınlar, ne olursan ol atalarımızın kanıyla sulanmış o güzelim toprakların bizimdir Rumeli.
Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar,
Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler,
Annesinin bir tanesini hor görmesinler,
Uçanda kuşlara malum olsun, ben annemi özledim.
Ferdi Kovaç