Allah in selami üzerinize olsun arkadaşalar bugun size inşallah yaptigim hatalarimdan bahsedip bunlarin beni nasil felakete sürüklediginden bahsedecegim maksadim günah çikarmak degil örnek olup başkalarinin da benin düştügüm hatalara düşmemesi öyle bütüm günahalrimi yazacak olursam büyük ihtimalle beni taşlarsiniz ama aklima geldigi kadariyla dilimim döndügi kadariyla bahsetmeye çalişacagim sanirim insanin en güzel yillari cocukluk yillari olsa gerek hayal mayel hatirliyorumda o zamanlar herşey çok güzeldi küçük ken kildigim manazi o kadar alllah sevgisi için de kiliyordum ki namaz bittiginde bu kadar namazlar niye kisa diye yakiniyordum oysa ki cogu dualari da bilmiyordum bildigim kadariyla kiliyordum ama inanilmaz bir duyguydu ne oldu bilmiyorum belkide biliyorum ama işime gelmiyor anlatmak zamanla büyüdükçe ve nefsime kulak verip allah i untmaya başlayinca sanki allah ta beni unutmaya başladi artik nanaz kilmak bana o kadar zevk vermiyordu sabahlari firlayip kalktigim yatagimdan artik pek çikmak istemiyordum ve kildigim namaz sanki bana lanet edip beni böyle kilacakasan kilma demeye başlamişti zamanla tamamen kopmaya başladim namaz dan ve galiba bu felaketin başlangici oldu ondan sonra her geçen gün beni degiştirmeye başladi ama ben bunun hiç farkinda degildim aslin da bazen beni birşey sanki silkeleyip kendine gel ne yapiyorsun sen bu olamazsin diyordu ama ben evet ben bu olamam deyip bir zaman sonra tekrar bunu unutuyordum bunun sebebi bence allah a tam olarak inanmayişimdi her zaman nefsime uydum çünkü onunkiler daha kolay geliyordu aslin da o küçük cocugun kalbini hayla taşiyor olsaydim allah in dedigi hiç birşry zoruma gitmeyecek ve ben de nefsime uymayacaktim ama zamanla o cocugu öldürdüm haliyle felaketler zinciride başlamiş oldu arkadaşlar daha anlatacagim çok şeyler var ama bunlarin hepsini bir anda yazamam tabiyki elimden geldigince bu konu altinda bunlari yazmaya devam edecegim inşallah 