ÖZELLİKLE ÜMMETÇİLİĞİ REDDEDİP MİLLİYETÇİLİĞİ SAVAUNANLAR İÇİN İTHAF EDİLMİŞTİR....
BAKIN PEYGAMBERİNİZ s.a.v IRKINIMI YOKSA HEPİMİZİ ÜMMETİMİ DÜŞÜNÜYOR....ARTIK UYANIN YAHUU UYANINNN...!!!
Mirac’da ALLAH ile olan anı anlatırken Peygamberimiz (SAS) şöyle der:
“Allahu Teala bana:
—Konuş Ya Muhammed! Buyurdu. Ben hayretten dona kaldım. Sonra, Allah benim kalbime ilham etti. Ben de:
—Ettehiyyatü lillahi vessalavatü vettayyibat (Bütün tazimat ve dualar, bütün ibadetler Allah’ım sana mahsustur.) dedim. Bunun üzerine Allah:
—Esselamü aleyke eyyühennebiyyü ve rahmetullahi ve barekatühü (Ey Peygamber! Selam, Allah’ın rahmeti ve bereketleri senin üzerine olsun.) Buyurdu.
Ben de mukabele olarak:
—Esselamü aleyna ve ala ibadillahis salihiyne ( Bize de selam olsun. Allah’ın Salih kullarına da selam olsun) Dedim.
Allahu Teala:
—Ya Muhammed! Ben Cebrail’i aramızdan çıkardım. Sen ümmetini aramızdan çıkarmadın. Buyurdu.
Allah Resulüne soruldu:
—Ya Rasulüllah! Ümmetinden henüz gelmemiş olan kimseyi nasıl tanırsın?
Allah Resulü salla’llahu aleyhi ve selem:
—Bilmiyor musun ki siyah atlar arasında yüzleri ve ayakları beyaz olan bir atın sahibi kendi atını bilmez, tanımaz mı?
İşte bunun gibi benim ümmetim de abdest sebebiyle el ve ayakları bembeyaz, parlak bir şekilde nur saçarak mahşer yerine gelir.
Nur Peygamber’in nurlu ümmet, mahşerde pırıl pırıl diğer insanların gıpta ile seyredecekleri müstesna insanlardır.
Rabb Teala buyurdu:
“Bu Peygambere inanan, saygı gösterip aziz tutan, O’na yardım eden, O’nunla gönderilen Nura uyanlar yok mu? İşte onlar kurtuluşa ve saadete erenlerdir.”
(A’raf Suresi: 157)
BAKIN PEYGAMBERİNİZ s.a.v IRKINIMI YOKSA HEPİMİZİ ÜMMETİMİ DÜŞÜNÜYOR....ARTIK UYANIN YAHUU UYANINNN...!!!
Mirac’da ALLAH ile olan anı anlatırken Peygamberimiz (SAS) şöyle der:
“Allahu Teala bana:
—Konuş Ya Muhammed! Buyurdu. Ben hayretten dona kaldım. Sonra, Allah benim kalbime ilham etti. Ben de:
—Ettehiyyatü lillahi vessalavatü vettayyibat (Bütün tazimat ve dualar, bütün ibadetler Allah’ım sana mahsustur.) dedim. Bunun üzerine Allah:
—Esselamü aleyke eyyühennebiyyü ve rahmetullahi ve barekatühü (Ey Peygamber! Selam, Allah’ın rahmeti ve bereketleri senin üzerine olsun.) Buyurdu.
Ben de mukabele olarak:
—Esselamü aleyna ve ala ibadillahis salihiyne ( Bize de selam olsun. Allah’ın Salih kullarına da selam olsun) Dedim.
Allahu Teala:
—Ya Muhammed! Ben Cebrail’i aramızdan çıkardım. Sen ümmetini aramızdan çıkarmadın. Buyurdu.
Allah Resulüne soruldu:
—Ya Rasulüllah! Ümmetinden henüz gelmemiş olan kimseyi nasıl tanırsın?
Allah Resulü salla’llahu aleyhi ve selem:
—Bilmiyor musun ki siyah atlar arasında yüzleri ve ayakları beyaz olan bir atın sahibi kendi atını bilmez, tanımaz mı?
İşte bunun gibi benim ümmetim de abdest sebebiyle el ve ayakları bembeyaz, parlak bir şekilde nur saçarak mahşer yerine gelir.
Nur Peygamber’in nurlu ümmet, mahşerde pırıl pırıl diğer insanların gıpta ile seyredecekleri müstesna insanlardır.
Rabb Teala buyurdu:
“Bu Peygambere inanan, saygı gösterip aziz tutan, O’na yardım eden, O’nunla gönderilen Nura uyanlar yok mu? İşte onlar kurtuluşa ve saadete erenlerdir.”
(A’raf Suresi: 157)