Müteharrik cenazelerin hazin akıbetlerine nazar edebilseniz, dünyevi haz ve eğlence içindeki gülmelerine bedel, siz onların akıbetleri için ağlardınız.
Zira, güzel simaların, neşeli gülmelerin zıdlarına inkılab etmesi sizin akıl ve kalbinizi incitip vicdanınızı sızlatmayacak mıdır?
Bayramlarda, gaflete dalmadan, sevinç ve sürur nimetlerinin ziyadeleştirmenin eğer çaresi sizce malum ise, avazınız çıktığı kadar haykırarak bütün bir aleme gerçeği duyurmak istemez misiniz?
İşte insanların bu garip haline Üstadın feryadı
Nevi beşerin ağlanacak gülmelerine, endişei istikbal ve akıbet-binlik adesesiyle gayet şaşaalı bir gece bayramında, hapishane penceresinden bakarken, nazarı hayalime inkişaf eden bir vaziyeti beyan ediyorum. Sinemada, eski zamanda mezaristanda yatanların vaziyet-i hayatiyeleri göründüğü gibi, yakın bir istikbalde mezaristan ehli olanların, müteharrik cenazelerini görmüş gibi oldum. O gülenlere ağladım. Birden bir tevaahhuş, bir acımak hissi geldi. Aklıma döndüm, hakikatten sordum Bu hayal nedir? Hakikat dedi ki: Elli sene sonra, bu kemali neşe ile gülen ve eğlenen zavallılardan, elliden beşi, beli bükülmüş yetmiş yaşlı ihtiyarlar gibi; kırk beşi, mezaristanda çürümüş bulunacaklar.
Külli atin garib kaidesiyle, madem yakıda gelecek şeylerin gelmiş gibi görülmesi bir derece hakikattır; elbette gördüğün hayal değildir. Madem dünyanın gafletkârâne gülmeleri, böyle ağlanacak acı hallerin perdesidir ve muvakkat ve zevale maruzdur; elbette biçare insanların ebedperest kalbini ve aşk-ı bekaya olan meftun ruhunu güldürecek, sevindirecek, meşru dairesinde ve müteşekkirane, huzurkarane, gafletsiz masumane eğlenecektir. ve sevap cihetiyle baki kalan sevinçlerdir. Bunun içindir ki; bayramlarda gaflet istila edip, gayri meşhur daireye sapmamak için riayetlerde riklullaha ve şükre çok azim tergibat vardır. Ta ki, bayramlarda o sevinç ve sürur nimetlerini şükre çevirip, o nimeti idame ve ziyadeleştirsin. Çünkü şükür, nimeti ziyadeleştirir, gafleti kaçırır.
Zira, güzel simaların, neşeli gülmelerin zıdlarına inkılab etmesi sizin akıl ve kalbinizi incitip vicdanınızı sızlatmayacak mıdır?
Bayramlarda, gaflete dalmadan, sevinç ve sürur nimetlerinin ziyadeleştirmenin eğer çaresi sizce malum ise, avazınız çıktığı kadar haykırarak bütün bir aleme gerçeği duyurmak istemez misiniz?
İşte insanların bu garip haline Üstadın feryadı
Nevi beşerin ağlanacak gülmelerine, endişei istikbal ve akıbet-binlik adesesiyle gayet şaşaalı bir gece bayramında, hapishane penceresinden bakarken, nazarı hayalime inkişaf eden bir vaziyeti beyan ediyorum. Sinemada, eski zamanda mezaristanda yatanların vaziyet-i hayatiyeleri göründüğü gibi, yakın bir istikbalde mezaristan ehli olanların, müteharrik cenazelerini görmüş gibi oldum. O gülenlere ağladım. Birden bir tevaahhuş, bir acımak hissi geldi. Aklıma döndüm, hakikatten sordum Bu hayal nedir? Hakikat dedi ki: Elli sene sonra, bu kemali neşe ile gülen ve eğlenen zavallılardan, elliden beşi, beli bükülmüş yetmiş yaşlı ihtiyarlar gibi; kırk beşi, mezaristanda çürümüş bulunacaklar.
Külli atin garib kaidesiyle, madem yakıda gelecek şeylerin gelmiş gibi görülmesi bir derece hakikattır; elbette gördüğün hayal değildir. Madem dünyanın gafletkârâne gülmeleri, böyle ağlanacak acı hallerin perdesidir ve muvakkat ve zevale maruzdur; elbette biçare insanların ebedperest kalbini ve aşk-ı bekaya olan meftun ruhunu güldürecek, sevindirecek, meşru dairesinde ve müteşekkirane, huzurkarane, gafletsiz masumane eğlenecektir. ve sevap cihetiyle baki kalan sevinçlerdir. Bunun içindir ki; bayramlarda gaflet istila edip, gayri meşhur daireye sapmamak için riayetlerde riklullaha ve şükre çok azim tergibat vardır. Ta ki, bayramlarda o sevinç ve sürur nimetlerini şükre çevirip, o nimeti idame ve ziyadeleştirsin. Çünkü şükür, nimeti ziyadeleştirir, gafleti kaçırır.