[h=3]Bazı sözler var ki insan duyunca içi ısınıyor, yüreği ferahlıyor[/h]
“Allah’ım faydasız ilimden, ürpermeyen
kalpten, kabul olmayan duadan, doymayan nefisten, yaşarmayan gözden ve
iyi niyetle yapılmayan amelden Sana sığınırız”.
Bazı sözler var ki insan duyunca içi ısınıyor, yüreği ferahlıyor, sanki Allah–ü Teala’ya daha çok yaklaşıyor.
Böyle sözleri ancak içi dışı arınmış, olgunluk libasını giymiş, Allah’ın boyası ile boyanmış güzel insanlar söyleyebilir.
Ve böyle sözlerin en güzelini, ancak
yaratılmışların en güzeli söyleyebilir.Ne mutlu Fahr–i Kainat Efendimizi
sevenlere, ne mutlu O’nun gittiği yoldan gitmeye çalışanlara.
Resulüllah Efendimizi (sav), hadis–i şeriflerini okuyarak tanıyabiliyoruz. O
yaratılmışların Allah’a en yakın olanı olduğu için O’nu tanıyarak, O’nu
severek biz de Rabbimize yaklaşıyoruz.
Ürpermeyen kalpten Allah’a
sığınırız; “İnsanların hesaplarını vereceği Kıyamet Günü yaklaştı. Hal
böyle iken onlar, (hala) gaflet içinde Hak’tan yüz çevirmektedirler”
(Enbiya: 1).
Bunun nedeni de uzun emel beslememiz, ölümü tefekkürden uzak oluşumuz, kısacası her kötülüğün başı olan dünya sevgisidir.
“Kıyamet Gününde hakkaniyet terazilerini kuracağız. Hiç kimse hiçbir hususta haksızlığa uğratılmayacaktır.
Hardal tanesi ağırlığında olsa da, Biz
onu yine de getirip hesaba katacağız. Hesap görücü olarak Biz kafi
geliriz”(Enbiya: 47). Kalbimizi ürpertecek olan ayetler var, bunlardan
ikisini aldık. Ürperen bir kalp için tabii ki olgun bir imana ermek
gerekiyor.
Faydasız ilimden Allah’a sığınırız; her akıl ve iz’an
sahibi kendine neyin faydalı, neyin faydasız olacağını az çok bilir,
Allah ilmimizle amel edebilmeyi nasib eylesin.
Doymayan nefisten Allah’a sığınırız; nefsimizi terbiye etmek için Tasavvuf ilmi var,
Tasavvuf büyükleri var. Onların sözlerine kulak vermek gerekli.
Yaşarmayan gözden Allah’a sığınırız; gözler ya korkudan yaşarır, ya muhabbetten.
Her ikisi de güzeldir. Öz ağlamazsa göz ağlamaz derler. Özün korkudan
veya muhabbetten ağlaması da güzeldir. İyi niyetle yapılmayan amelden
Allah’a sığınırız; iyi niyetten uzak olmak tehlikelidir. Gerçek mümin
kötü niyetlerden uzaktır.
Peygamber Efendimiz (sav) buyuruyor ki; ”İnsanların en acizi duadan aciz olandır…” Allah dualarımızı kabul etsin.
amin..
“Allah’ım faydasız ilimden, ürpermeyen
kalpten, kabul olmayan duadan, doymayan nefisten, yaşarmayan gözden ve
iyi niyetle yapılmayan amelden Sana sığınırız”.
Bazı sözler var ki insan duyunca içi ısınıyor, yüreği ferahlıyor, sanki Allah–ü Teala’ya daha çok yaklaşıyor.
Böyle sözleri ancak içi dışı arınmış, olgunluk libasını giymiş, Allah’ın boyası ile boyanmış güzel insanlar söyleyebilir.
Ve böyle sözlerin en güzelini, ancak
yaratılmışların en güzeli söyleyebilir.Ne mutlu Fahr–i Kainat Efendimizi
sevenlere, ne mutlu O’nun gittiği yoldan gitmeye çalışanlara.
Resulüllah Efendimizi (sav), hadis–i şeriflerini okuyarak tanıyabiliyoruz. O
yaratılmışların Allah’a en yakın olanı olduğu için O’nu tanıyarak, O’nu
severek biz de Rabbimize yaklaşıyoruz.
Ürpermeyen kalpten Allah’a
sığınırız; “İnsanların hesaplarını vereceği Kıyamet Günü yaklaştı. Hal
böyle iken onlar, (hala) gaflet içinde Hak’tan yüz çevirmektedirler”
(Enbiya: 1).
Bunun nedeni de uzun emel beslememiz, ölümü tefekkürden uzak oluşumuz, kısacası her kötülüğün başı olan dünya sevgisidir.
“Kıyamet Gününde hakkaniyet terazilerini kuracağız. Hiç kimse hiçbir hususta haksızlığa uğratılmayacaktır.
Hardal tanesi ağırlığında olsa da, Biz
onu yine de getirip hesaba katacağız. Hesap görücü olarak Biz kafi
geliriz”(Enbiya: 47). Kalbimizi ürpertecek olan ayetler var, bunlardan
ikisini aldık. Ürperen bir kalp için tabii ki olgun bir imana ermek
gerekiyor.
Faydasız ilimden Allah’a sığınırız; her akıl ve iz’an
sahibi kendine neyin faydalı, neyin faydasız olacağını az çok bilir,
Allah ilmimizle amel edebilmeyi nasib eylesin.
Doymayan nefisten Allah’a sığınırız; nefsimizi terbiye etmek için Tasavvuf ilmi var,
Tasavvuf büyükleri var. Onların sözlerine kulak vermek gerekli.
Yaşarmayan gözden Allah’a sığınırız; gözler ya korkudan yaşarır, ya muhabbetten.
Her ikisi de güzeldir. Öz ağlamazsa göz ağlamaz derler. Özün korkudan
veya muhabbetten ağlaması da güzeldir. İyi niyetle yapılmayan amelden
Allah’a sığınırız; iyi niyetten uzak olmak tehlikelidir. Gerçek mümin
kötü niyetlerden uzaktır.
Peygamber Efendimiz (sav) buyuruyor ki; ”İnsanların en acizi duadan aciz olandır…” Allah dualarımızı kabul etsin.
amin..