Bayram Sevinci
Peygamberimiz ve ashabinin Medinede huzur ve güvenlik icinde yasadigi yillardan birinde güzel bir bayram sabahindayiz:
O sabah Medineyi bayram sevinci kaplamisti. Medineli Müslümanlar en güzel elbiselerini giymis, nese icinde birbiriyle bayramlasiyorlardi. Hele hele cocuklar….Herkesten daha neseliydiler.
Bu mutlu manzaranin icinde bir kösede kimsenin dikkatini cekmeden sessizce aglayan bir cocuk vardi. Üzerindeki eski elbisesi, ayaindaki yirtik ayakkabisiyla yolun kenarinda büzülmüs, boynuna bükmüs kücük bir kiz cocugu….
Kücük Kiz, kendi derdine dalmis icini cekerken hemen yani basinda bir ses isitti:
-Yavrucugum, bu güzel bayram gününde neden agliyorsun?
Kizcagis kafasini bile kaldirmadan hickiriklar arasinda cevap verdi:
-Babam…Babami cok özledim. Ilk defa onsuz bir bayram geciriyoru. Peygamberlerimizle birlikte bir savasa katilmisti. Orada Sehit oldu. Onu…Onu cok özlüyorum…
-Bak sana ne diyecegim? Ister misin senin Baban ben olayim? Fatma ablan, Ayse de annen olsun… Haydi,sil artik gözlerini. Ne dersin, teklifimi kabul ediyor musun?
Kücük Kiz saskinlik icinde kafasini kaldirdi.Karsisinda duran kisi, Allahin elcisi, sevgili peygamberimizden baskasi degildi. Cok sevinmisti. Ne diyecegini bilemedi, sadece güllümseyerek kafasini sallayabildi.
Peygamberimiz, kizin elinden tutup onu evine götürdü. Evdeki herkes bu minik misafiri sevincle karsiladi. Elini yüzünü yikayip saclarini taradilar. Ona güzel elbiseler giydirdiler. Bayram harcligidaverdiler.
Kisa bir süre sonra kücük kiz oyun oynamak icin disariya cikti. Medine sokaklarindaki en mutlu cocuk simdi oydu!
Peygamberimiz ve ashabinin Medinede huzur ve güvenlik icinde yasadigi yillardan birinde güzel bir bayram sabahindayiz:
O sabah Medineyi bayram sevinci kaplamisti. Medineli Müslümanlar en güzel elbiselerini giymis, nese icinde birbiriyle bayramlasiyorlardi. Hele hele cocuklar….Herkesten daha neseliydiler.
Bu mutlu manzaranin icinde bir kösede kimsenin dikkatini cekmeden sessizce aglayan bir cocuk vardi. Üzerindeki eski elbisesi, ayaindaki yirtik ayakkabisiyla yolun kenarinda büzülmüs, boynuna bükmüs kücük bir kiz cocugu….
Kücük Kiz, kendi derdine dalmis icini cekerken hemen yani basinda bir ses isitti:
-Yavrucugum, bu güzel bayram gününde neden agliyorsun?
Kizcagis kafasini bile kaldirmadan hickiriklar arasinda cevap verdi:
-Babam…Babami cok özledim. Ilk defa onsuz bir bayram geciriyoru. Peygamberlerimizle birlikte bir savasa katilmisti. Orada Sehit oldu. Onu…Onu cok özlüyorum…
-Bak sana ne diyecegim? Ister misin senin Baban ben olayim? Fatma ablan, Ayse de annen olsun… Haydi,sil artik gözlerini. Ne dersin, teklifimi kabul ediyor musun?
Kücük Kiz saskinlik icinde kafasini kaldirdi.Karsisinda duran kisi, Allahin elcisi, sevgili peygamberimizden baskasi degildi. Cok sevinmisti. Ne diyecegini bilemedi, sadece güllümseyerek kafasini sallayabildi.
Peygamberimiz, kizin elinden tutup onu evine götürdü. Evdeki herkes bu minik misafiri sevincle karsiladi. Elini yüzünü yikayip saclarini taradilar. Ona güzel elbiseler giydirdiler. Bayram harcligidaverdiler.
Kisa bir süre sonra kücük kiz oyun oynamak icin disariya cikti. Medine sokaklarindaki en mutlu cocuk simdi oydu!