BAŞARI PİRAMİDİ
Günümüz insanları bilir başarının ne demek olduğunu. Tek bir cevap verebilirler. Fakat anlamı düşünüldüğünde çok daha karışık ve derin bir anlamı vardır. Başarı kelimesinin baş arı olan en yetkili ve zeki arıdan geldiğini herkes bilemez herhalde. Şimdi gelin başarıyı daha iyi anlayalım.
Başarmak lazım diyoruz her zaman. Aslında kim istemez ki başarılı olmayı. Fakat bu kolay olmaz. Klasik bir cevap: Çok çalış, başarırsın. İyi öle olalım. Ne olacak acaba? Okuldan geldi annesine söylüyor bir öğrenci: Anne çok çalıştım. Ama başaramadım. Sınavım çok kötü geçti. Düşünün hiç olmuyor mu kimseye böyle. Çalış çalış fakat başarma. Demek ki çalışmakla olmuyor bu işler. Bir hedefe ulaşmak için önüne engeller çıkacak ve teker teker aşacaksın bu engelleri. İyi de başarmak için ne engeller vardır? İnanmak, istemek, çalışmak ve başarmak. Tıpkı Maslow’un ihtiyaçları piramidine gidiyoruz istemeden. Aynı piramidi başarıya çevirirsek başlıyoruz. İnancımız tam mı evet. O halde onu aştık. Bir yukarıya. Gayretliyiz, istiyoruz. Bir basamağı daha geçtik. Çalışıyoruz hemde çok. Zaten bu inanç ve gayret çalışmayı olumlu etkileyecek. Geçtik bir basamak daha. İşte geldi başarı. Bir şiirde vardır ya ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden diye bir mısra. İşte aynen onun gibi. Yavaş yavaş ve emin adımlarla başarıya ulaşacaksın. Her şeyin bir kuralı olduğu gibi bununda belli kuralları vardır. Bu da bu adımları tek tek, atlamadan, düzgün bir biçimde atmaktır. Adımları tek tek yerine atlayarak atarsak bileğimizin yani başarımızın büküleceğini unutmamalıyız.
Geçmiş tarihimize dönüyoruz. Çok basit bir örnek. Kurtuluş Savaşımızda başarı nasıl geldi dersiniz sizce? İnanmak, inanmak ve inanmak. İnsanların böyle başarma azimleri, duyguları olmasaydı nasıl başaracaktık? Karşıda koskoca o zamanların en iyi teknolojisine sahip ve kalabalık bir düşman ordusuna karşı nasıl savaşıp kazanabilirdik? Demek ki iş insanların beyinlerine bağlı birazda. Bu başarı azmi, insanların beyinlerini fethetti ve güçlendirdi. Sonunda mutlak galibiyete ulaşıldı. Tıpkı 300 Spartalı efsanesi gibi. Karşıdaki 100.000 kişilik orduyu nasıl yenebiliyor 300 kişi? İşte her şey beyinde toplanıyor, kazanma hırsı ve ruhu insanları başarıya götürüyor.
Görüldüğü üzere, birçok başarı çeşidinin içinde insanın kendini aşması yani kendini fethetmesi en iyi ve en etkin olanıdır. Sonuç olarak tarihte de olduğu gibi bu doğrultuda yapılan çalışmalar her zaman olumlu sonuçlar açığa çıkarmıştır. Bunlar için genel bir söz: İnan, iste, çalış, başar ve övün….:a21:
Günümüz insanları bilir başarının ne demek olduğunu. Tek bir cevap verebilirler. Fakat anlamı düşünüldüğünde çok daha karışık ve derin bir anlamı vardır. Başarı kelimesinin baş arı olan en yetkili ve zeki arıdan geldiğini herkes bilemez herhalde. Şimdi gelin başarıyı daha iyi anlayalım.
Başarmak lazım diyoruz her zaman. Aslında kim istemez ki başarılı olmayı. Fakat bu kolay olmaz. Klasik bir cevap: Çok çalış, başarırsın. İyi öle olalım. Ne olacak acaba? Okuldan geldi annesine söylüyor bir öğrenci: Anne çok çalıştım. Ama başaramadım. Sınavım çok kötü geçti. Düşünün hiç olmuyor mu kimseye böyle. Çalış çalış fakat başarma. Demek ki çalışmakla olmuyor bu işler. Bir hedefe ulaşmak için önüne engeller çıkacak ve teker teker aşacaksın bu engelleri. İyi de başarmak için ne engeller vardır? İnanmak, istemek, çalışmak ve başarmak. Tıpkı Maslow’un ihtiyaçları piramidine gidiyoruz istemeden. Aynı piramidi başarıya çevirirsek başlıyoruz. İnancımız tam mı evet. O halde onu aştık. Bir yukarıya. Gayretliyiz, istiyoruz. Bir basamağı daha geçtik. Çalışıyoruz hemde çok. Zaten bu inanç ve gayret çalışmayı olumlu etkileyecek. Geçtik bir basamak daha. İşte geldi başarı. Bir şiirde vardır ya ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden diye bir mısra. İşte aynen onun gibi. Yavaş yavaş ve emin adımlarla başarıya ulaşacaksın. Her şeyin bir kuralı olduğu gibi bununda belli kuralları vardır. Bu da bu adımları tek tek, atlamadan, düzgün bir biçimde atmaktır. Adımları tek tek yerine atlayarak atarsak bileğimizin yani başarımızın büküleceğini unutmamalıyız.
Geçmiş tarihimize dönüyoruz. Çok basit bir örnek. Kurtuluş Savaşımızda başarı nasıl geldi dersiniz sizce? İnanmak, inanmak ve inanmak. İnsanların böyle başarma azimleri, duyguları olmasaydı nasıl başaracaktık? Karşıda koskoca o zamanların en iyi teknolojisine sahip ve kalabalık bir düşman ordusuna karşı nasıl savaşıp kazanabilirdik? Demek ki iş insanların beyinlerine bağlı birazda. Bu başarı azmi, insanların beyinlerini fethetti ve güçlendirdi. Sonunda mutlak galibiyete ulaşıldı. Tıpkı 300 Spartalı efsanesi gibi. Karşıdaki 100.000 kişilik orduyu nasıl yenebiliyor 300 kişi? İşte her şey beyinde toplanıyor, kazanma hırsı ve ruhu insanları başarıya götürüyor.
Görüldüğü üzere, birçok başarı çeşidinin içinde insanın kendini aşması yani kendini fethetmesi en iyi ve en etkin olanıdır. Sonuç olarak tarihte de olduğu gibi bu doğrultuda yapılan çalışmalar her zaman olumlu sonuçlar açığa çıkarmıştır. Bunlar için genel bir söz: İnan, iste, çalış, başar ve övün….:a21: