Baharın Cennet Yüzü
ŞUBAT'TI, MART'TI derken Mayıs gelir, takip etme*ye bile fırsat bulamadan dünya değişir, âlem başkalaşır, kâi*nat bayrama hazırlanır.
Buzlar çözülür, hayat başlar; daha doğrusu her varlık bi*rer birer kıpırdanır ve canlanır.
Toprak ana doğum sancıları ile kıvranır. Önce yavaş ya*vaş kabarır, yarılır, çatlar. Devamında her taraftan gürbüz gürbüz filizler, tomurcuk tomurcuk çiçekler fışkırır.
Çimlenen binlerce, yüzbinlerce, milyonlarca tohum, bul*dozer kepçesinin zor kazdığı topraktan "Bismillah" diyerek başını filiz halinde çıkarır.
Her bitki, gül gül gülümseyerek, çiçek çiçek açarak, yap*rak yaprak dizilerek varlık dünyasına ermenin hazzını yaşar:
Artık aldığı emirle harekete geçer; kaderde çizilen prog*rama göre icraata girişir, renk renk, desen desen, boy boy çi*çekçe arz-ı endam eder.
Sevinç içinde evimiz şenlenir, bahçemiz renklenir, şehri*miz canlanır.
Sahi bu varlıklar üç-beş ay önce ölmemişler miydi? Ku*rumuş, çürümüş, dağılmış, bozulmuş, hatta toprak olmamış*lar mıydı?
Ne dersiniz, ölürken miras olarak bıraktıkları o tohum*lardaki özü kim korudu, hayatı kim verdi ve tekrar nasıl bir güç diriltti, hangi emirle tekrar hasredildiler?
Ya o ağaçlar, oduna dönmüş olan o koca koca gövdeler, üzerinde hiçbir hayat izi bulunmayan o kuru dallar nasıl ol*du da Mart'la birlikte yem yeşil bir kıyafete büründü?
Meyveye duracak olan ağaçlar baştan ayağa beyaz, pem*be ve eflatun rengi gelinliğini giyer ve melek güzelliğine bü*rünürler. Aylarca sürecek bir bayrama hazırlanırlar.
Meyveler olgunlaşmaya başlar başlamaz dünyanın bütün renkleri üzerlerinde oynaşır.
Her bir ağaç yarışa geçer, "latif elleri olan dallarıyla çeşit çeşit, en tatlı, en sanatlı meyveleri bizlere takdim ederler."
Birkaç ay önce iskelet halindeki o odun parçalarından na*sıl oldu da yaprak yeşerdi, çiçek açtı, meyve çıktı ve hayat uyandı? Bu mucize nasıl gerçekleşti, kimden emir geldi?
Evet, "Yeryüzü, içinde binlerce sayfa bulunan bir kitap. Her ağaç yüzlerce kelimesi bulunan bir sayfa.
Her meyve bir harf, her çekirdek bir nokta. Bu noktada ise ağacın programı saklı."
Toprağın bağrından sadece bitki ve ağaç çıkmaz. Hayat ve ruh taşıyan milyonlarca tür böcekler, karıncalar ve kurt*çuklar dünyaya teker teker canlılık sunarlar. Cansız, ruhsuz o kup kuru toprak hiçbir becerisi olmadığı halde hayat fış*kırtır.
Mevsim boyu sürecek bayram şenliğine katkıda bulunur.
Yaz boyu hiç ölmeyecekmiş gibi koşuşturan gayretli ka*rınca, o rengârenk minik böcek, parmağını uzatınca minna-
relerin sularında kuyruk oynatan yusufçuk, kışın nerede giz*lenmişti?
Yağmurun, selin, karın ve donmuş toprağın altında iki mevsim boyu kalan bu mini varlıkların bir kısmı nasıl ko*runmuştu?
Çiçeğin tohumu, ağacın çekirdeği vardı, onun üzerine ye*şerdi ler; yâ hayat ve ruh taşıyan böcekler ve karıncalar nasıl canlandı, yumurtacıkları bir sebepti belki ama, ya ona ruhu kim üfledi? Toprakta ruh mu vardı, karınca yuvasında hayat iksiri mi vardı?
Böylece insanın haşrine, tekrar dirilmesine bir perde ara*lanıyor.
Kâinat kitabının tercümesi Kur'ân açıklıyor:
"O ölüden diriyi, diriden ölüyü çıkarır; yeryüzünü de ö-lümünden sonra diriltir. İşte siz de kabirlerinizden böyle çı*karılacaksınız." (Rûm Sûresi, 19)
"Kendi yaratılışını unutup Bize misal getirmeye kalktı: 'Çürümüş kemikleri kim diriltecek?' diye. De ki: Onu ilk ön*ce kim yaratmışsa tekrar O diriltecek. O her şeyin yaratılışını hakkıyla bilendir." (Yasin Sûresi, 78-79)
Ve Kur'ân'ın ince bir yorumu:
"Büyük bir ağacın ruh programını bir nokta gibi en kü*çük bir çekirdeğine yerleştirip muhafaza eden bir Hafız, ve*fat edenlerin ruhlarını nasıl muhafaza eder, onları tekrar na*sıl diriltebilir denilebilir mi?"
Özetle, bizi bu dünyada geçici olarak misafir eden O yüce kudret, bir gün gelecek, ebedî yurduna davet edecek, bakî ve sonsuz bir hayatı bahşedecektir.
Öyle ise, buyurun bahar bayramından haşir sabahına ve beka yurduna...
Yazar: Mehmed Paksu
Okunma: 22
Kategori: Hayatın İçinden
Etiketler: Mehmed Paksu-İman Hayata Geçince , Baharın Cennet Yüzü | 25-
ŞUBAT'TI, MART'TI derken Mayıs gelir, takip etme*ye bile fırsat bulamadan dünya değişir, âlem başkalaşır, kâi*nat bayrama hazırlanır.
Buzlar çözülür, hayat başlar; daha doğrusu her varlık bi*rer birer kıpırdanır ve canlanır.
Toprak ana doğum sancıları ile kıvranır. Önce yavaş ya*vaş kabarır, yarılır, çatlar. Devamında her taraftan gürbüz gürbüz filizler, tomurcuk tomurcuk çiçekler fışkırır.
Çimlenen binlerce, yüzbinlerce, milyonlarca tohum, bul*dozer kepçesinin zor kazdığı topraktan "Bismillah" diyerek başını filiz halinde çıkarır.
Her bitki, gül gül gülümseyerek, çiçek çiçek açarak, yap*rak yaprak dizilerek varlık dünyasına ermenin hazzını yaşar:
Artık aldığı emirle harekete geçer; kaderde çizilen prog*rama göre icraata girişir, renk renk, desen desen, boy boy çi*çekçe arz-ı endam eder.
Sevinç içinde evimiz şenlenir, bahçemiz renklenir, şehri*miz canlanır.
Sahi bu varlıklar üç-beş ay önce ölmemişler miydi? Ku*rumuş, çürümüş, dağılmış, bozulmuş, hatta toprak olmamış*lar mıydı?
Ne dersiniz, ölürken miras olarak bıraktıkları o tohum*lardaki özü kim korudu, hayatı kim verdi ve tekrar nasıl bir güç diriltti, hangi emirle tekrar hasredildiler?
Ya o ağaçlar, oduna dönmüş olan o koca koca gövdeler, üzerinde hiçbir hayat izi bulunmayan o kuru dallar nasıl ol*du da Mart'la birlikte yem yeşil bir kıyafete büründü?
Meyveye duracak olan ağaçlar baştan ayağa beyaz, pem*be ve eflatun rengi gelinliğini giyer ve melek güzelliğine bü*rünürler. Aylarca sürecek bir bayrama hazırlanırlar.
Meyveler olgunlaşmaya başlar başlamaz dünyanın bütün renkleri üzerlerinde oynaşır.
Her bir ağaç yarışa geçer, "latif elleri olan dallarıyla çeşit çeşit, en tatlı, en sanatlı meyveleri bizlere takdim ederler."
Birkaç ay önce iskelet halindeki o odun parçalarından na*sıl oldu da yaprak yeşerdi, çiçek açtı, meyve çıktı ve hayat uyandı? Bu mucize nasıl gerçekleşti, kimden emir geldi?
Evet, "Yeryüzü, içinde binlerce sayfa bulunan bir kitap. Her ağaç yüzlerce kelimesi bulunan bir sayfa.
Her meyve bir harf, her çekirdek bir nokta. Bu noktada ise ağacın programı saklı."
Toprağın bağrından sadece bitki ve ağaç çıkmaz. Hayat ve ruh taşıyan milyonlarca tür böcekler, karıncalar ve kurt*çuklar dünyaya teker teker canlılık sunarlar. Cansız, ruhsuz o kup kuru toprak hiçbir becerisi olmadığı halde hayat fış*kırtır.
Mevsim boyu sürecek bayram şenliğine katkıda bulunur.
Yaz boyu hiç ölmeyecekmiş gibi koşuşturan gayretli ka*rınca, o rengârenk minik böcek, parmağını uzatınca minna-
relerin sularında kuyruk oynatan yusufçuk, kışın nerede giz*lenmişti?
Yağmurun, selin, karın ve donmuş toprağın altında iki mevsim boyu kalan bu mini varlıkların bir kısmı nasıl ko*runmuştu?
Çiçeğin tohumu, ağacın çekirdeği vardı, onun üzerine ye*şerdi ler; yâ hayat ve ruh taşıyan böcekler ve karıncalar nasıl canlandı, yumurtacıkları bir sebepti belki ama, ya ona ruhu kim üfledi? Toprakta ruh mu vardı, karınca yuvasında hayat iksiri mi vardı?
Böylece insanın haşrine, tekrar dirilmesine bir perde ara*lanıyor.
Kâinat kitabının tercümesi Kur'ân açıklıyor:
"O ölüden diriyi, diriden ölüyü çıkarır; yeryüzünü de ö-lümünden sonra diriltir. İşte siz de kabirlerinizden böyle çı*karılacaksınız." (Rûm Sûresi, 19)
"Kendi yaratılışını unutup Bize misal getirmeye kalktı: 'Çürümüş kemikleri kim diriltecek?' diye. De ki: Onu ilk ön*ce kim yaratmışsa tekrar O diriltecek. O her şeyin yaratılışını hakkıyla bilendir." (Yasin Sûresi, 78-79)
Ve Kur'ân'ın ince bir yorumu:
"Büyük bir ağacın ruh programını bir nokta gibi en kü*çük bir çekirdeğine yerleştirip muhafaza eden bir Hafız, ve*fat edenlerin ruhlarını nasıl muhafaza eder, onları tekrar na*sıl diriltebilir denilebilir mi?"
Özetle, bizi bu dünyada geçici olarak misafir eden O yüce kudret, bir gün gelecek, ebedî yurduna davet edecek, bakî ve sonsuz bir hayatı bahşedecektir.
Öyle ise, buyurun bahar bayramından haşir sabahına ve beka yurduna...
Yazar: Mehmed Paksu
Okunma: 22
Kategori: Hayatın İçinden
Etiketler: Mehmed Paksu-İman Hayata Geçince , Baharın Cennet Yüzü | 25-