BAĞDATIN ÖKSÜZÜ
Kuş sesleriyle uyanmıyorum anne
Mermiler geçiyor dört bir tarafımdan
Yaban sümbüllerinden kolyeler takmıyorum
Sapanımda taş, gözümde yaş var anne.
Uyuya kalmıyorum çimenlerin üzerinde
Toprak mayınlı, hava karanlık
Loş ışıklarda bu kentte yürüyemiyorum anne
Bağdat'ın altı üstüne geldi, korkuyorum anne.
Serçe kapanlarıyla dolu kent
İpleri iri iri adamların elinde
Ben bir ürkek serçeyim,
Bu kentin sokaklarında üşüyorum anne.
Kentin ara sokakları toz duman içinde
Bağdat nehirleri kan revan içinde.
Dön evine çocuk! diyorlar
Dönemem ne çare..
Artık saçlarımı kimse okşamıyor anne.
İri iri adamlar sırtımızda yürüyorlar.
Çamurlu çizmeleri mahremimize giriyorlar.
Çirkin yüzlü devler istilâ etti kenti
Seni çok özledim, artık dön anne.
Bilal Atış