Babaya Özlem
Babaya Özlem
Sen babanı hiç sevmezdin
Sana göre çok asabiydi
Ne yaptığını hiç anlamazdın
Ama baban olduğunu bilirdin
Oğlum saçını öyle dikme havaya
Adam gibi traş ol derdi
Oğlum şöyle oğlum böyle derken
Bir bakardın bu adam senin herşeyine muhalefetti
Anneni çok severdin
Çünkü o senin herşeyine karışmazdı
Yaşın henüz 18'di senin
Çok şey bildiğini zannedip
Az şey biliyordun aslında
Söylenenlerin tersini yapmaktı zevkin
Birgün her zaman yaptığın gibi
Çok geç saatlerde gelmiştin evine
Tam evin önüne gelmiştin ki
Bir kalabalık gözüne ilişmişti
Birden ananın feryadını duyup
Koşmuştun eve doğru
İlginç bir andı doğrusu
Evden bir cenaze çıkıyordu
Ve o tabuta sarılı olan
Hep kızdığın asabi babandı
Sen o vakitler anlamıştın babanı
Ona teşekkür etmek istiyordun
Teşekkür ediyordun belki
Ama bu teşekkür
Seni duyma şansı olmayan
Toprak altındaki bir garip cansıza
Şimdi gecelerce ağlıyorsun
Babam diye inliyorsun
Geçmişi rahmetle anıyorsun
Babanın istediği gibi traş oluyor
İş çıkışında beklemeden
Evin yolunu tutuyorsun
Belki baban bunları görmüyor diye
İçin için yanıyor yüreğin
Ama bu sana babandan kalan
En büyük hatıra
Ömür boyu yetecek
Ve bir ömrü adam gibi sürdürecek olan
Acımsı bir duygusu olan bir hatıra
Sen artık o asabi adamı anlıyorsun
Ve sen artık babanı seviyorsun
YUNUS ÜLKER
Babaya Özlem
Sen babanı hiç sevmezdin
Sana göre çok asabiydi
Ne yaptığını hiç anlamazdın
Ama baban olduğunu bilirdin
Oğlum saçını öyle dikme havaya
Adam gibi traş ol derdi
Oğlum şöyle oğlum böyle derken
Bir bakardın bu adam senin herşeyine muhalefetti
Anneni çok severdin
Çünkü o senin herşeyine karışmazdı
Yaşın henüz 18'di senin
Çok şey bildiğini zannedip
Az şey biliyordun aslında
Söylenenlerin tersini yapmaktı zevkin
Birgün her zaman yaptığın gibi
Çok geç saatlerde gelmiştin evine
Tam evin önüne gelmiştin ki
Bir kalabalık gözüne ilişmişti
Birden ananın feryadını duyup
Koşmuştun eve doğru
İlginç bir andı doğrusu
Evden bir cenaze çıkıyordu
Ve o tabuta sarılı olan
Hep kızdığın asabi babandı
Sen o vakitler anlamıştın babanı
Ona teşekkür etmek istiyordun
Teşekkür ediyordun belki
Ama bu teşekkür
Seni duyma şansı olmayan
Toprak altındaki bir garip cansıza
Şimdi gecelerce ağlıyorsun
Babam diye inliyorsun
Geçmişi rahmetle anıyorsun
Babanın istediği gibi traş oluyor
İş çıkışında beklemeden
Evin yolunu tutuyorsun
Belki baban bunları görmüyor diye
İçin için yanıyor yüreğin
Ama bu sana babandan kalan
En büyük hatıra
Ömür boyu yetecek
Ve bir ömrü adam gibi sürdürecek olan
Acımsı bir duygusu olan bir hatıra
Sen artık o asabi adamı anlıyorsun
Ve sen artık babanı seviyorsun
YUNUS ÜLKER