Bana bugün gelemedim yanına adresin yok yolumda yok
Sen gidince sayamadım elimden kayan yıldızları
Saçlarıma güneşin ışığını düşüren bakışlarını göremedim
Yalın ayak gezerken bana kızışını
Kader böyleymiş dedi annem
İlk önce anlamadım ne demek istedi…
Sonra anladım senin uzaklardan bakmanmış bana
Çocukluğum uzak kaldı bana içimde hep bir şeyler yarımdı baba hep yarım…aslında hep özendim arkadaşlarıma akşam eve gelen babalarının oyundan ayrılıp kucağına atlamalarına…baba gittiğin yer çok uzak biliyorum zaten adresinde yok,yoluda bilmiyorum…oysa koşa koşa gelirdim bilseydim herbişeyimi anlatırdım yanıbaşında sen görüyorsun ama olsun birde benden duy isterdim…baba özledim seni işte bir ara rüyama girde konuş içim acıyor sanki tarifi yok bunun …tutamıyorum baba zamanı tutamadım affet belki büyük olsaydım gitme bırakma derdim ama ufacıktım senle bile konuşamadım…hatırlamıyorum yüzünü baba oysa ne çok isterdim sesini duymayı birkezde olsa sarılmayı…annem ‘babana çok benziyorsun’diyor.en çokta gözlerim sana benziyormuş…
Ne çok isterdim sana doyasıya bakmayı…senin emanetinmişiz biz,öyle seviyor öyle koruyor bizi sana aşık olan kadın..bazen ağlarken görüyorum onu seni çok özlediğini söylüyor,o an boğazım kilitleniyor baba konuşamıyorum üzmemek için ağlayamıyorum yanında…yoksun yokluğun acıtan canımı sensizliği taşımak zorunda kalmasaydım da senle yaşasaydım…en mutlu ve en hüzünlü anlarımda başımı omzuna güvenle yaslasaydım…teselli etseydin beni,güç verseydin bana,korusaydın ,bazen çok güçsüz oluyorum baba…seni özledim biliyorum bunu hissediyorsun…birgün elbet kavuşacak ellerimiz o zaman sana sensizliği anlatacağım ve minik bir kızın duasında yaşadığın zamanları…seni seviyorum baba seni seviyorum…mafoldumben
alıntı
Sen gidince sayamadım elimden kayan yıldızları
Saçlarıma güneşin ışığını düşüren bakışlarını göremedim
Yalın ayak gezerken bana kızışını
Kader böyleymiş dedi annem
İlk önce anlamadım ne demek istedi…
Sonra anladım senin uzaklardan bakmanmış bana
Çocukluğum uzak kaldı bana içimde hep bir şeyler yarımdı baba hep yarım…aslında hep özendim arkadaşlarıma akşam eve gelen babalarının oyundan ayrılıp kucağına atlamalarına…baba gittiğin yer çok uzak biliyorum zaten adresinde yok,yoluda bilmiyorum…oysa koşa koşa gelirdim bilseydim herbişeyimi anlatırdım yanıbaşında sen görüyorsun ama olsun birde benden duy isterdim…baba özledim seni işte bir ara rüyama girde konuş içim acıyor sanki tarifi yok bunun …tutamıyorum baba zamanı tutamadım affet belki büyük olsaydım gitme bırakma derdim ama ufacıktım senle bile konuşamadım…hatırlamıyorum yüzünü baba oysa ne çok isterdim sesini duymayı birkezde olsa sarılmayı…annem ‘babana çok benziyorsun’diyor.en çokta gözlerim sana benziyormuş…
Ne çok isterdim sana doyasıya bakmayı…senin emanetinmişiz biz,öyle seviyor öyle koruyor bizi sana aşık olan kadın..bazen ağlarken görüyorum onu seni çok özlediğini söylüyor,o an boğazım kilitleniyor baba konuşamıyorum üzmemek için ağlayamıyorum yanında…yoksun yokluğun acıtan canımı sensizliği taşımak zorunda kalmasaydım da senle yaşasaydım…en mutlu ve en hüzünlü anlarımda başımı omzuna güvenle yaslasaydım…teselli etseydin beni,güç verseydin bana,korusaydın ,bazen çok güçsüz oluyorum baba…seni özledim biliyorum bunu hissediyorsun…birgün elbet kavuşacak ellerimiz o zaman sana sensizliği anlatacağım ve minik bir kızın duasında yaşadığın zamanları…seni seviyorum baba seni seviyorum…mafoldumben
alıntı
