Güzel dinimiz İslam’da bekârlığa yer yoktur. Eğer bir insan sosyal ve ekonomik şartlarını yerine getirmişse, dinen kabul edilecek sağlık vb. gibi meşru bir mazereti de yoksa evlenmemezlik yapamaz. Kişi eğer fakirse, onun evlenmesine yardım etmek de zengin olan Müslümanların üzerine görevdir. Rabbimiz şöyle buyuruyor: “Aranızdaki bekârları, kölelerinizden ve cariyelerinizden elverişli olanları evlendirin. Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfu ile onları zenginleştirir. Allah, (lütfu) geniş olan ve (her şeyi) bilendir.” (Nur Suresi: 32)
Bir kimse, mihir ödeme gücüne, ailesini geçindirecek kadar nafaka temin imkanına sahipse ve “zinaya düşme ve haram işleme tehlikesi karşısında bulunuyor da oruç da tutamıyorsa” dinen evlenmesi farzdır. Çünkü insanın iffetini koruması ve nefsini haramdan sakınması gereklidir. Yani harama düşmemek için evlenmek esastır ve haramla yüz yüze gelen birinin başvuracağı tek çare evlenmek olmalıdır. Gayr-ı tabii yollarla evlilik müessesesiyle savaş, yaratılış hadisesi ile savaştır ve böyle bir savaşa kalkışanın yenik düşmesi de kaçınılmazdır.
Bir kimse, mihir ödeme gücüne, ailesini geçindirecek kadar nafaka temin imkanına sahipse ve “zinaya düşme ve haram işleme tehlikesi karşısında bulunuyor da oruç da tutamıyorsa” dinen evlenmesi farzdır. Çünkü insanın iffetini koruması ve nefsini haramdan sakınması gereklidir. Yani harama düşmemek için evlenmek esastır ve haramla yüz yüze gelen birinin başvuracağı tek çare evlenmek olmalıdır. Gayr-ı tabii yollarla evlilik müessesesiyle savaş, yaratılış hadisesi ile savaştır ve böyle bir savaşa kalkışanın yenik düşmesi de kaçınılmazdır.