H
selamun aleykum ve rahmetullahi ve berakatuhu
bir hayrın tamamında hak sahibi olma prensibi gereğince üstünlük unsurlarını kuran hususlar bakımından tarafgir olma ve bu kendi tarafındaki her şeyin her zaman doğru olduğunu düşünme halinde mülk, sabit bir değer olarak belli kesimlerin hakkı olarak görülür.
ateist felsefe bu mülke tamamen sahip olduğunu mevcut tüm değer yargılarına saldırarak gösterir. iman eden kesimde ise, mülk ALLAH tealanındır ve paylaşımında imanı hakikatlar ön planda tutulur.
bir taraf elinde bulundurduğu şeyi aleyhe kullanmak için bekler ve bu değer ALLAH tealanın vaadi niteliğinde ise, bu değere ulaşımın şarta bağlanması ve bu şartın dini bir gerekçe olmaması esma-i ilahinin şahsi kullanımı olarak göze çarpar. bu konu mümminlerin başını çok ağrıtacaktır.
esasen ALLAH teala dünyada mümminden başka kimseyi barındırmaz. o mümmin işlediği günahları nedeniyle diğer amelleri ile karşılaştırılacaktır. bu nedenle ALLAH tealanın kullanmadığı tek değer ortaya konursa mülkte paylaşımın ne şekilde yapıldığı da anlaşılmaktadır.
ALLAH teala kadın unsurunu kullanmayacağını beyan eder. ateist felsefede ise bu unsur temel değerdir ve kullanılan kadın bu konuda bilinçli ya da bilinçsiz rol oynar. bu unsur bakımından veren ALLAH tealadır diyemeyen herkes sorumlu sayılmakta ve mülkün sahibi göz ardı edilmektedir.
bir kimsenin mülkiyet hakkı denen dünyadaki her türlü özgürlük alanı kişiseldir ve bu açıdan dokunulmazdır. hayat hakkı cinsel ayrımcılığa veya istismara uğramama hakkı mülkiyet hakkı bu açılardan önem kazanmaktadır.
bu mülkiyetin edinim ve kullanma gerekçesi şayet rahmani değilse içinde insana dair çetrefilli sorun yumakları oluşmaya başlar.
bu sorunun temeli esasında kullanılmayan tek değerin yanlış anlamlı olarak yorumlarıdır denebilir. ALLAH teala kadının yanlış yorumlanması esasına dayalı olarak bir meselede kadın olgusunun zahiren veya zanna sebep verecek şekilde uluorta konuşulmasını yasaklamakta ve ben bu konuları dünyevi yaşamdan beri kılarak seslenmekteyim demektedir.
özünde bu konu hakkında yazılacak her şey kitabullahın aslı olan levh-i mahfuzca düzenlemeye tabi tutulacaktır. ancak kitapların aslı denen bu kitabın okunmasında herşeyin sahibi olan ALLAH tealadan başka ses unsuru da mevcut olmaması gerekmekte. işte o zaman levh-i mahfuz emrin en aslını anlatır.
levh-i mahfuz güneşe taparlık kesimince de yaşanan ahlaki olarak iyi olma hali, başkasına zarar vermeme hali olarak tanımlanmakta ve okunmakta olduğundan dinin gerekçesi ahlak verken de dinsiz yaşanılabilir gayesiyle red edilmektedir.
bir kadın isterse çarşaf giysin mahremi ile içerisinde ALLAH tealanın lafzı olmayan bir lisanla ilişki çeşidine giriyorsa kafa karıştıran husus ateizmin kaynağının kullanımı olarak görülmektedir.
ateizmin ahlakı güneşin ahlakıdır ve kendi levh-i mahfuzları yani ilimleri güneşin yeni patlamaları ile oluşan yeni zaman ve mekanlarda ilmin gelişmesi olarak okunur.
mevcut ilim güneşin ilmidir ve levh-i mahfuz güneşte saklıdır. zira biz zaman ve mekan ötelenince biliceğiz demek bu zaman ve mekanı oluşturan şey zaten biliyor ve bize zamanı gelince bu sırrı anlatacak demektir. 100 yıl önce bilmiyordum ama 100 yıl sonra öğrendim demek güneşin zaten o ilminin olduğunu ve ileri bir zamanda bu veriyi vereceğini göstermekte.
bu açıdan ateizm mülkiyet konusunda güneşe taparlığı oranında her türlü şeyde mülk hakkı ileri sürer. ancak taptığı şeyi gördüğü halde ilminin kendisine zamanla ulaşacağını kabul ederek ALLAH tealanın zatı ecel ve alasını da tanımlar.
ALLAH teala gaybın da rabbi olarak siz gördüğünüz bir ilaha taptığınız halde yıllar içinde gelişimi kabul edecek evrimi savunacak ve nerede ol diye bizi yaratan diye sorgulayan olacaksınız demektedir.
halbuki güneş bu hususta ilmin tamamına sahiptir ve bunu kullarına verirken biz gördüğümüz şeyi anlamamız ve bilmemiz gerektiği iddiasına sahibizdir.
görülen ilahı bile anlamayan bu zihniyet ALLAH tealayı idrak edemeyeceğini de kabul ettikten sonra onunla teala karşılaşmaya tabi kılınmıştır.
bu açılardan mülkiyet kavramında ALLAH teala ateiste bir zorunluluk nevinden kendinden türe ve kadını olgu olarak kullanma emrini vermekte iken bu kimseler evlenme yolunu seçmiş ve mal mülk sahibi olmuştur. zira güneşte evlilik yoktur ve mülkiyeti her geçen güz azalmakta iken ona tağanlar ona aykırı bir yol izlemekte ve kendi kitaplarına göre yalan söyleyen ve hakkı olmayana el uzatan pozisyonunda görülmektedir.
bu kişiler kendi nefislerine zulmedecekti diyen ALLAH teala apaçık gerçeği söylemektedir.kendisinden üremek zorunluğu ve mal mülk sahibi olamam hali aynen yahudilere verilen bazı hayvanların etinin yasaklık hali gibidir.
ALLAH teala kendi kitabınızı getirin dediği bu kimseleri çıplak olarak haşredeceğini gayet mannidar beyan etmişti. sizin inancınıza göre sizi haşr edeceğimm ve mülkün tamamını sizden alacağım demektedir.
bütün bunlar güneşe taparlık çerçevesinde ALLAH tealanın diğer ayetlerine de ışık tutmaktadır denebilir.ALLAH teala iman ettiği şeye aykırı davranan insanların güneşin levhine bağımlı kılınarak hüdhüdle konuşacağına iman edeceğini de beyan edecektir.
ALLAH teala bizlerden razı olsun.
bir hayrın tamamında hak sahibi olma prensibi gereğince üstünlük unsurlarını kuran hususlar bakımından tarafgir olma ve bu kendi tarafındaki her şeyin her zaman doğru olduğunu düşünme halinde mülk, sabit bir değer olarak belli kesimlerin hakkı olarak görülür.
ateist felsefe bu mülke tamamen sahip olduğunu mevcut tüm değer yargılarına saldırarak gösterir. iman eden kesimde ise, mülk ALLAH tealanındır ve paylaşımında imanı hakikatlar ön planda tutulur.
bir taraf elinde bulundurduğu şeyi aleyhe kullanmak için bekler ve bu değer ALLAH tealanın vaadi niteliğinde ise, bu değere ulaşımın şarta bağlanması ve bu şartın dini bir gerekçe olmaması esma-i ilahinin şahsi kullanımı olarak göze çarpar. bu konu mümminlerin başını çok ağrıtacaktır.
esasen ALLAH teala dünyada mümminden başka kimseyi barındırmaz. o mümmin işlediği günahları nedeniyle diğer amelleri ile karşılaştırılacaktır. bu nedenle ALLAH tealanın kullanmadığı tek değer ortaya konursa mülkte paylaşımın ne şekilde yapıldığı da anlaşılmaktadır.
ALLAH teala kadın unsurunu kullanmayacağını beyan eder. ateist felsefede ise bu unsur temel değerdir ve kullanılan kadın bu konuda bilinçli ya da bilinçsiz rol oynar. bu unsur bakımından veren ALLAH tealadır diyemeyen herkes sorumlu sayılmakta ve mülkün sahibi göz ardı edilmektedir.
bir kimsenin mülkiyet hakkı denen dünyadaki her türlü özgürlük alanı kişiseldir ve bu açıdan dokunulmazdır. hayat hakkı cinsel ayrımcılığa veya istismara uğramama hakkı mülkiyet hakkı bu açılardan önem kazanmaktadır.
bu mülkiyetin edinim ve kullanma gerekçesi şayet rahmani değilse içinde insana dair çetrefilli sorun yumakları oluşmaya başlar.
bu sorunun temeli esasında kullanılmayan tek değerin yanlış anlamlı olarak yorumlarıdır denebilir. ALLAH teala kadının yanlış yorumlanması esasına dayalı olarak bir meselede kadın olgusunun zahiren veya zanna sebep verecek şekilde uluorta konuşulmasını yasaklamakta ve ben bu konuları dünyevi yaşamdan beri kılarak seslenmekteyim demektedir.
özünde bu konu hakkında yazılacak her şey kitabullahın aslı olan levh-i mahfuzca düzenlemeye tabi tutulacaktır. ancak kitapların aslı denen bu kitabın okunmasında herşeyin sahibi olan ALLAH tealadan başka ses unsuru da mevcut olmaması gerekmekte. işte o zaman levh-i mahfuz emrin en aslını anlatır.
levh-i mahfuz güneşe taparlık kesimince de yaşanan ahlaki olarak iyi olma hali, başkasına zarar vermeme hali olarak tanımlanmakta ve okunmakta olduğundan dinin gerekçesi ahlak verken de dinsiz yaşanılabilir gayesiyle red edilmektedir.
bir kadın isterse çarşaf giysin mahremi ile içerisinde ALLAH tealanın lafzı olmayan bir lisanla ilişki çeşidine giriyorsa kafa karıştıran husus ateizmin kaynağının kullanımı olarak görülmektedir.
ateizmin ahlakı güneşin ahlakıdır ve kendi levh-i mahfuzları yani ilimleri güneşin yeni patlamaları ile oluşan yeni zaman ve mekanlarda ilmin gelişmesi olarak okunur.
mevcut ilim güneşin ilmidir ve levh-i mahfuz güneşte saklıdır. zira biz zaman ve mekan ötelenince biliceğiz demek bu zaman ve mekanı oluşturan şey zaten biliyor ve bize zamanı gelince bu sırrı anlatacak demektir. 100 yıl önce bilmiyordum ama 100 yıl sonra öğrendim demek güneşin zaten o ilminin olduğunu ve ileri bir zamanda bu veriyi vereceğini göstermekte.
bu açıdan ateizm mülkiyet konusunda güneşe taparlığı oranında her türlü şeyde mülk hakkı ileri sürer. ancak taptığı şeyi gördüğü halde ilminin kendisine zamanla ulaşacağını kabul ederek ALLAH tealanın zatı ecel ve alasını da tanımlar.
ALLAH teala gaybın da rabbi olarak siz gördüğünüz bir ilaha taptığınız halde yıllar içinde gelişimi kabul edecek evrimi savunacak ve nerede ol diye bizi yaratan diye sorgulayan olacaksınız demektedir.
halbuki güneş bu hususta ilmin tamamına sahiptir ve bunu kullarına verirken biz gördüğümüz şeyi anlamamız ve bilmemiz gerektiği iddiasına sahibizdir.
görülen ilahı bile anlamayan bu zihniyet ALLAH tealayı idrak edemeyeceğini de kabul ettikten sonra onunla teala karşılaşmaya tabi kılınmıştır.
bu açılardan mülkiyet kavramında ALLAH teala ateiste bir zorunluluk nevinden kendinden türe ve kadını olgu olarak kullanma emrini vermekte iken bu kimseler evlenme yolunu seçmiş ve mal mülk sahibi olmuştur. zira güneşte evlilik yoktur ve mülkiyeti her geçen güz azalmakta iken ona tağanlar ona aykırı bir yol izlemekte ve kendi kitaplarına göre yalan söyleyen ve hakkı olmayana el uzatan pozisyonunda görülmektedir.
bu kişiler kendi nefislerine zulmedecekti diyen ALLAH teala apaçık gerçeği söylemektedir.kendisinden üremek zorunluğu ve mal mülk sahibi olamam hali aynen yahudilere verilen bazı hayvanların etinin yasaklık hali gibidir.
ALLAH teala kendi kitabınızı getirin dediği bu kimseleri çıplak olarak haşredeceğini gayet mannidar beyan etmişti. sizin inancınıza göre sizi haşr edeceğimm ve mülkün tamamını sizden alacağım demektedir.
bütün bunlar güneşe taparlık çerçevesinde ALLAH tealanın diğer ayetlerine de ışık tutmaktadır denebilir.ALLAH teala iman ettiği şeye aykırı davranan insanların güneşin levhine bağımlı kılınarak hüdhüdle konuşacağına iman edeceğini de beyan edecektir.
ALLAH teala bizlerden razı olsun.