mustafa_xtar
Kayıtlı Kullanıcı
Esselamu aleyküm.
Arkadaşlar bu alıntı şiiri 13 Kasım 1980 tarihinde vefat eden Mehmet Zahid KOTKU k.s. Hz. Nefsin Terbiyesi kitabını aldığımda okumuştum ve benim için çok güzel bi şiir. Damadı Mahmud Esad Coşan Hoca efendi allah onlardan razı olsun bikaç sene evvel vefat etti. Rabbul alemin makamlarını alii eylesin bizlerede şefaatlerini nasip eylesin.
Bu vesileyle Rabbul alemin bütün Allah dostlarından razı olsun ve makamlarını yüceltsin, bizleride onların şefaatlerinden ayırmasın.
Arkadaşlar bu alıntı şiiri 13 Kasım 1980 tarihinde vefat eden Mehmet Zahid KOTKU k.s. Hz. Nefsin Terbiyesi kitabını aldığımda okumuştum ve benim için çok güzel bi şiir. Damadı Mahmud Esad Coşan Hoca efendi allah onlardan razı olsun bikaç sene evvel vefat etti. Rabbul alemin makamlarını alii eylesin bizlerede şefaatlerini nasip eylesin.
Bu vesileyle Rabbul alemin bütün Allah dostlarından razı olsun ve makamlarını yüceltsin, bizleride onların şefaatlerinden ayırmasın.
Arkamdan Ağlama
Öldüğüm gün tabutum yürüyünce
Bende bu dünya derdi var sanma!
Bana ağlama, Yazık, yazık! Vah, vah! deme!
Şeytanın tuzağına düşersen vah vahın sırası o zamandır.
Yazık yazık asıl o zaman denir.
Cenâzemi gördüğün zaman Elfirak, elfirak! deme!
Benim buluşmam asıl o zamandır.
Beni mezara koyunca elvedâ demeğe kalkışma!
Mezar cennet topluluğunun perdesidir.
Mezar hapis görünür amma,
Aslında canın hapisten kurtuluşudur.
Batmayı gördün ya, doğmayı da seyret!
Güneşle aya batmadan ne ziyan gelir ki?
Sana batma görünür amma
Aslında o doğmadır, parlamadır.
Yere hangi tohum ekildi de yetişmedi?
Neden insan tohumu için
Bitmeyecek, yetişmeyecek zannına düşüyorsun?
Hangi kova suya salında da dolu olarak çekilmedi?
Can Yusufun kuyuya düşünce niye ağlarsın?
Bu tarafta ağzını yumdun mu, o tarafta aç!
Çünkü artık hay-huy'un,
Mekânsızlık aleminin boşluğundadır.
Öldüğüm gün tabutum yürüyünce
Bende bu dünya derdi var sanma!
Bana ağlama, Yazık, yazık! Vah, vah! deme!
Şeytanın tuzağına düşersen vah vahın sırası o zamandır.
Yazık yazık asıl o zaman denir.
Cenâzemi gördüğün zaman Elfirak, elfirak! deme!
Benim buluşmam asıl o zamandır.
Beni mezara koyunca elvedâ demeğe kalkışma!
Mezar cennet topluluğunun perdesidir.
Mezar hapis görünür amma,
Aslında canın hapisten kurtuluşudur.
Batmayı gördün ya, doğmayı da seyret!
Güneşle aya batmadan ne ziyan gelir ki?
Sana batma görünür amma
Aslında o doğmadır, parlamadır.
Yere hangi tohum ekildi de yetişmedi?
Neden insan tohumu için
Bitmeyecek, yetişmeyecek zannına düşüyorsun?
Hangi kova suya salında da dolu olarak çekilmedi?
Can Yusufun kuyuya düşünce niye ağlarsın?
Bu tarafta ağzını yumdun mu, o tarafta aç!
Çünkü artık hay-huy'un,
Mekânsızlık aleminin boşluğundadır.