Çocukluk yılların
Anılarının serinliğinde
Silinmeyen hicranı yaşmak
Sayfaları
Bir kez daha o anları
Hatırlayarak sorgulamak
Hissedilince ne kadar hüzünlü
Bir erkek çocuğu
Olmanın zorluklarını iliklerime
Kadar yaşamak zorunluluğum vardı adeta
Bir takım ileriye
Matuf kaygıların açmazlarıyla
Büyüklerimce sürekli zorlanıyordum
Çocuk
Ruhundan anlamak
Onun indinde anlaşılır olmayı başarmak
Herkesçe yaşanılan
Bir süreçti lakin onunla kalmak adına
Asla bir gayret
Görünmüyordu sinelerde.
Öncelikle nasibin nasıl teşekkül edeceğinin
Gayri samimi
Bilinciyle sürekli bir takın umdeler
Uğruna yüklemeler yapılır çocuğun pak ruhuna
Sosyal koşulların
Gereği, idarecilerin basiretsizliği
Yüzünden onca insan neler çekilmemiş ki
Sanki
Bir zamanların
Yaşanan zorlukları
Kapıda hazır bekliyorlardı
Almadığı hırsını
Tekraren nesillere yaşatmak gibi
Bizzat hayatın karardığı
Kışların yaşandığı tütmeyen
Bacaların ayazlarında soluklanmak gibi
Sorardım bazen
Kendi kendime hiç mi
Bahar olmayacak, gönlümde
Çiçekler açmayacak
Melalimi doyasıya ısıtacak
Ve sevgiyle biraz osun bakacak anları
Artık dirliğimi
Mukayese edebilecek
Bir şeyler bulmuştum sinemde
Benzerlik
Oluşturmuyor değildim
Yaprağın nasibinde güzellikleriyle
Toz toprağın
Uğrak vermesiyle
Ayazların Hücrelerini titretmesiyle
Vakit gelince
Anlam Bulduğu dalı
Terk ederek çürüyüp gitmesini
Ne olurdu sanki
Bir nebze korkutmadan
Ön yargılarla donatmadan
Sevgilerini
Dondurmadan
Hayatın tüm güzelliklerini
Müşahhas
Bir şekilde teneffüs
Ettirmenin kıvancını yaşasalardı
Akide
Muğlâk olunca
Teslimiyet enaniyeti bulunca
Ruh
Hilkatinden soyutlanınca
Pak vicdana
Karanlık duvarlar örülünce
Bilginin açlığı Hissedilmeyince
Her şey
O kadar bariz
Ve çok anlamsız oluyor ki
Aşk sadece
Samimiyet içinde
Vakfedilen gayretin oluyor
Anılarının serinliğinde
Silinmeyen hicranı yaşmak
Sayfaları
Bir kez daha o anları
Hatırlayarak sorgulamak
Hissedilince ne kadar hüzünlü
Bir erkek çocuğu
Olmanın zorluklarını iliklerime
Kadar yaşamak zorunluluğum vardı adeta
Bir takım ileriye
Matuf kaygıların açmazlarıyla
Büyüklerimce sürekli zorlanıyordum
Çocuk
Ruhundan anlamak
Onun indinde anlaşılır olmayı başarmak
Herkesçe yaşanılan
Bir süreçti lakin onunla kalmak adına
Asla bir gayret
Görünmüyordu sinelerde.
Öncelikle nasibin nasıl teşekkül edeceğinin
Gayri samimi
Bilinciyle sürekli bir takın umdeler
Uğruna yüklemeler yapılır çocuğun pak ruhuna
Sosyal koşulların
Gereği, idarecilerin basiretsizliği
Yüzünden onca insan neler çekilmemiş ki
Sanki
Bir zamanların
Yaşanan zorlukları
Kapıda hazır bekliyorlardı
Almadığı hırsını
Tekraren nesillere yaşatmak gibi
Bizzat hayatın karardığı
Kışların yaşandığı tütmeyen
Bacaların ayazlarında soluklanmak gibi
Sorardım bazen
Kendi kendime hiç mi
Bahar olmayacak, gönlümde
Çiçekler açmayacak
Melalimi doyasıya ısıtacak
Ve sevgiyle biraz osun bakacak anları
Artık dirliğimi
Mukayese edebilecek
Bir şeyler bulmuştum sinemde
Benzerlik
Oluşturmuyor değildim
Yaprağın nasibinde güzellikleriyle
Toz toprağın
Uğrak vermesiyle
Ayazların Hücrelerini titretmesiyle
Vakit gelince
Anlam Bulduğu dalı
Terk ederek çürüyüp gitmesini
Ne olurdu sanki
Bir nebze korkutmadan
Ön yargılarla donatmadan
Sevgilerini
Dondurmadan
Hayatın tüm güzelliklerini
Müşahhas
Bir şekilde teneffüs
Ettirmenin kıvancını yaşasalardı
Akide
Muğlâk olunca
Teslimiyet enaniyeti bulunca
Ruh
Hilkatinden soyutlanınca
Pak vicdana
Karanlık duvarlar örülünce
Bilginin açlığı Hissedilmeyince
Her şey
O kadar bariz
Ve çok anlamsız oluyor ki
Aşk sadece
Samimiyet içinde
Vakfedilen gayretin oluyor