40 HADİS
1
اَلدِّءنء النَّصِءحَةء قءلْنَا: لِمَنْ )ءَا رَسءولَ اللَّهِ ؟( قَالَ: لِلَّهِ وَلِكِتَابِهِ وَلِرَسءولِهِ وَلأئِمَّةِ الْمءسْلِمِءنَ وَعَامَّتِهِمْ
(Allah Rasûlü) “Din nasihattir/samimiyettir” buyurdu. “Kime Yâ Rasûlallah?” diye sorduk. O da; “Allah’a, Kitabına, Peygamberine, Müslümanların yöneticilerine ve bütün müslümanlara” diye cevap verdi.
Müslim, Ymân, 95.
2
اَلإِسْلاَمء حءسْنء الْخءلءقِ
İslâm, güzel ahlâktır.
Kenzü’l-Ummâl, 3/17, HadisNo: 5225.
3
مَنْ لاَ ءَرْحَمِ النَّاسَ لاَ ءَرْحَمْهء اللَّهء
İnsanlara merhamet etmeyene Allah merhamet etmez.
Müslim, Fedâil, 66; Tirmizî, Birr, 16.
4
ءَسِّرءوا وَلاَ تءعَسِّرءوا وَبَشِّرءوا وَلاَ تءنَفِّرءوا
Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz, müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz.
Buhârî, Ylm, 12; Müslim, Cihâd, 6.
5
إنَّ مِمَّا أدْرَكَ النَّاسء مِنْ كَلاَمِ النّءبءوَّةِ:
إذَا لَمْ تَسْتَحِ فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ
İnsanların Peygamberlerden öğrenegeldikleri sözlerden biri de: “Utanmadıktan sonra dilediğini yap!” sözüdür.
Buhârî, Enbiyâ, 54; EbuDâvûd, Edeb, 6.
6
اَلدَّالّء عَلىَ الْخَءْرِ كَفَاعِلِهِ
Hayra vesile olan, hayrı yapan gibidir.
Tirmizî, Ylm, 14.
7
لاَ ءءلْدَغء اْلمءؤْمِنء مِنْ جءحْرٍ مَرَّتَءْنِ
Mümin, bir delikten iki defa sokulmaz.(Mümin, iki defa aynı yanılgıya düşmez)
Buhârî, Edeb, 83; Müslim, Zühd, 63.
8
اِتَّقِ اللَّهَ حَـءْثءمَا كءنْتَ وَأتْبِـعِ السَّـءِّـئَةَ الْحَسَنَةَ تَمْحءهَا
وَخَالِقِ النَّاسَ بِخءلءقٍ حَسَنٍ
Nerede olursan ol Allah’a karşı gelmekten sakın; yaptığın kötülüğün arkasından bir iyilik yap ki bu onu yok etsin. İnsanlara karşı güzel ahlakın gereğine göre davran.
Tirmizî, Birr, 55.
9
إنَّ اللَّهَ تَعَالى ءءحِبّء إذَا عَمِلَ أحَدءكءمْ عَمَلاً أنْ ءءتْقِنَهء
Allah, sizden birinizin yaptığı işi, ameli ve görevi sağlam ve iyi yapmasından hoşnut olur.
Taberânî, el-Mu’cemü’l-Evsat, 1/275; Beyhakî, fiu’abü’l-Îmân, 4/334.
10
اَلإِءمَانء بِضْعٌ وَسَبْعءونَ شءعْبَةً أفْضَلءهَا قَوْلء لاَ إِلهَ إِلاَّاللَّهء وَأدْنَاهَا إِمَاطَةء اْلأذَى عَنِ الطَّرِءقِ وَالْحَءَاءء شءعْبَةٌ مِنَ اْلإِءـمَانِ
İman, yetmiş küsur derecedir. En üstünü “Lâ ilâhe illallah (Allah’tan başka ilah yoktur)” sözüdür, en düşük derecesi de rahatsız edici bir şeyi yoldan kaldırmaktır. Haya da imandandır.
Buhârî, Îmân, 3; Müslim, Îmân, 57, 58.
11
مَنْ رَأَى مِنْكءمْ مءنْكَرًا فَلْءءغَءِّرْهء بِءَدِهِ فَإِنْ لَمْ ءَسْتَطِـعْ فَبِلِسَانِهِ فَإِنْ لَمْ ءَسْتَطِـعْ فَبِقَلْبِهِ وَذَلِكَ أضْعَفء اْلإِءـمَانِ
Kim kötü ve çirkin bir iş görürse onu eliyle düzeltsin; eğer buna gücü yetmiyorsa diliyle düzeltsin; buna da gücü yetmezse, kalben karşı koysun. Bu da imanyn en zayıf derecesidir.
Müslim, Îmân, 78; Ebû Dâvûd, Salât, 248.
12
عَءْنَانِ لاَ تَمَسّءهءمَا النَّارء: عَءْنٌ بَـكَتْ مِنْ خَشْءَةِ اللَّهِ وَعَءْنٌ
بَاتَتْ تَحْرءسء فِء سَبِءلِ اللَّهِ
İki göz vardır ki, cehennem ateşi onlara dokunmaz: Allah korkusundan ağlayan göz, bir de gecesini Allah yolunda, nöbet tutarak geçiren göz.
Tirmizî, Fedâilü’l-Cihâd, 12.
13
لاَ ضَرَرَ وَلاَ ضِرَارَ
Zarar vermek ve zarara zararla karşılık vermek yoktur.
Ybn Mâce, Ahkâm, 17; Muvatta’, Akdyye, 31.
14
لاَ ءءؤْمِنء أحَدءكءمْ حَتَّى ءءحِبَّ لأخِءهِ مَا ءءحِبّء لِنَفْسِهِ
Hiçbiriniz kendisi için istediğini (mü’min) karde?i için istemedikçe (gerçek) iman etmiş olamaz.
Buhârî, Îmân, 7; Müslim, Îmân, 71.
15
اَلْمءسْلِمء أخءو الْمءسْلِمِ لاَ ءَظْلِمءهء وَلاَ ءءسْلِمءهء مَنْ كَانَ فِء حَاجَةِ أخِءهِ كَانَ اللَّهء فِء حَاجَتِهِ وَمَنْ فَرَّجَ عَنْ مءسْلِمٍ كءرْبَةً فَرَّجَ اللَّهء عَنْهء بِهَا كءرْبَةً مِنْ كءرَبِ ءَوْمِ الْقِءَامَةِ وَمَنْ سَتَرَ مءسْلِمًا سَتَرَهء اللَّهء ءَوْمَ الْقِءَامَةِ
Müslüman müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu (düşmanına) teslim etmez. Kim, (mümin) kardeşinin bir ihtiyacını giderirse Allah da onun bir ihtiyacını giderir. Kim müslümanı bir sıkıntıdan kurtarırsa, bu sebeple Allah da onu kıyamet günü sıkıntılarının birinden kurtarır. Kim bir müslümanı(n kusurunu) örterse, Allah da Kıyamet günü onu(n kusurunu) örter.
Buhârî, Mezâlim, 3; Müslim, Birr, 58.
16
لاَ تَدْخءلءونَ الْجَنَّةَ حَتَّى تءؤْمِنءوا وَلاَ تءؤْمِنءوا حَتَّى تَحَابّءوا
İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de (gerçek anlamda) iman etmiş olamazsınız.
Müslim, Îmân, 93; Tirmizî, Syfâtu’l-Kıyâme, 56.
17
اَلْمءسْلِمء مَنْ سَلِمَ النَّاسء مِنْ لِسَانِهِ وَءَدِهِ
Müslüman, insanların elinden ve dilinden emin olduğu kimsedir.
Tirmizî, Îmân, 12; Nesâî, Îmân, 8.
__________________
"Allah ve Peygamber sevgisi; dinimizin esası, Allah'a varmanın en kestirme yoludur.."
________________________________________
________________________________________
16
لاَ تَدْخءلءونَ الْجَنَّةَ حَتَّى تءؤْمِنءوا وَلاَ تءؤْمِنءوا حَتَّى تَحَابّءوا
İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de (gerçek anlamda) iman etmiş olamazsınız.
Müslim, Îmân, 93; Tirmizî, Syfâtu’l-Kıyâme, 56.
17
اَلْمءسْلِمء مَنْ سَلِمَ النَّاسء مِنْ لِسَانِهِ وَءَدِهِ
Müslüman, insanların elinden ve dilinden emin olduğu kimsedir.
Tirmizî, Îmân, 12; Nesâî, Îmân, 8.
18
لاَ تَبَاغَضءوا وَلاَ تَحَاسَدءوا وَلاَ تَدَابَرءوا وَكءونءوا عِبَادَ اللَّهِ إخْوَانًا
وَلاَ ءَحِلّء لِمءسْلِمٍ أنْ ءَهْجءرَ أخَاهء فَوْقَ ثَلاَثِةِ اَءَّامٍ
Birbirinize bu?uz etmeyin, birbirinize haset etmeyin, birbirinize arka çevirmeyin; ey Allah’ın kulları, kardeş olun. Bir müslümana, üç günden fazla (din) kardeşi ile dargın durması helal olmaz.
Buhârî, Edeb, 57, 58.
19
إنَّ الصِّدْقَ ءَهْدِء إلَى الْبِرِّ وَ إنَّ الْبِرَّ ءَهْدِء إلَى الْجَنَّةِ وَإنَّ الرَّجءلَ لَءَصْدءقء حَتَّى ءءكْتَبَ عِنْدَ اللَّهِ صِدِّءقًا وَ إنَّ الْكَذِبَ ءَهْدِء إلَى الْفءجءورِ وَ إنَّ الْفءجءورَ ءَهْدِء إلَى النَّارِ وَ إنَّ الرَّجءلَ لَءَـكْذِبء حَتَّى ءءكْتَبَ عِنْدَ اللَّهِ كَذَّابًا
Hiç şüphe yok ki doğruluk iyiliğe götürür. İyilik de cennete götürür. Kişi doğru söyleye söyleye Allah katında sıddîk (doğru sözlü) diye yazılır. Yalancılık kötüye götürür. Kötülük de cehenneme götürür. Kişi yalan söyleye söyleye Allah katında kezzâb (çok yalancı) diye yazılır.
Buhârî, Edeb, 69; Müslim, Birr, 103, 104.
20
لاَ تءمَارِ أخَاكَ وَلاَ تءمَازِحْهء وَلاَ تَعِدْهء مَوْعِدَةً فَتءخْلِفَهء
(Mümin) kardeşinle münakaşa etme, onun hoşuna gitmeyecek şakalar yapma ve ona yerine getirmeyeceğin bir söz verme.
Tirmizî, Birr, 58.
21
تَبَسّءمءكَ فِء وَجْهِ أخِءكَ لَكَ صَدَقَةٌ وَأمْرءكَ بِالْمَعْرءوفِ وَ نَهْءءكَ عَنِ الْمءنْكَرِ صَدَقَةٌ وَإِرْشَادءكَ الرَّجءلَ فِء أرْضِ الضَّلاَلِ لَكَ صَدَقَةٌ وَإِمَاطَتءكَ الْحَجَرَ وَالشَّوْكَ وَالْعَظْمَ عَنِ الطَّرِءقِ لَكَ صَدَقَةٌ
(Mümin) kardeşine tebessüm etmen sadakadır. İyiliği emredip kötülükten sakındırman sadakadır. Yolunu kaybeden kimseye yol göstermen sadakadır. Yoldan taş, diken, kemik gibi şeyleri kaldırıp atman da senin için sadakadır.
Tirmizî, Birr, 36.
22
إِنَّ اللَّهَ لاَ ءَنْظءرء إِلَى صءوَرِكءمْ وَأمْوَالِكءمْ وَلـكِنْ ءَنْظءرء إِلَى قءلءوبِكءمْ وَأعْمَالِكءمْ
Allah sizin ne dış görünü?ünüze ne de mallarınıza bakar. Ama o sizin kalplerinize ve işlerinize bakar.
Müslim, Birr, 33; ‹bn Mâce, Zühd, 9;
Ahmed b. Hanbel, 2/285, 539.
23
رِضَى الرَّبِّ فء رِضَى الْـوَالِدِ وَسَخَطء الرَّبِّ فء سَخَطِ الْـوَالِدِ
Allah’ın rızası, anne ve babanın rızasındadır.
Allah’ın öfkesi de anne babanın öfkesindedir.
Tirmizî, Birr, 3.
24
ثَلاَثء دَعَوَاتٍ ءءسْتَجَابء لَهءنَّ لاَ شَكَّ فِءهِنَّ:
دَعْوَةء الْمَظْلءومِ، وَدَعْوَةء الْمءسَافِرِ ، وَدَعْوَةء الْوَالِدِ لِوَلَدِهِ
Üç dua vardır ki, bunlar şüphesiz kabul edilir:
Mazlumun duası, yolcunun duası ve babanın evladına duası.
Ybn Mâce, Dua, 11.
25
مَا نَحَلَ وَالِدٌ وَلَدًا مِنْ نَحْلٍ أَفْضَلَ مِنْ أدَبٍ حَسَنٍ
Hiçbir baba, çocuğuna, güzel terbiyeden daha üstün bir
hediye veremez.
Tirmizî, Birr, 33.
__________________
"Allah ve Peygamber sevgisi; dinimizin esası, Allah'a varmanın en kestirme yoludur.."
________________________________________
26
خِءَارءكءمْ خِءَارءكءمْ لِنِسَائِهِمْ
Sizin en hayırlılarınız, hanımlarına karşı en iyi davrananlarınızdır.
Tirmizî, Radâ’, 11; ‹bn Mâce, Nikâh, 50.
27
لَءْس مِنَّا مَنْ لَمْ ءَرْحَمْ صَغِءرَنَا وَءءوَقِّرْ كَبِءرَنَا
Küçüklerimize merhamet etmeyen, büyüklerimize saygı
göstermeyen bizden değildir.
Tirmizî, Birr, 15; Ebû Dâvûd, Edeb, 66.
28
كَافِلء الْءَتِءمِ لَهء أوْ لِغَءْرِهِ أنَا وَ هءوَ كَهَاتَءْنِ فءِ الْجَنَّةِ وَأشَارَ بِالسَّبَّابَةِ وَالْوءسْطَى
Peygamberimiz işaret parmağı ve orta parmağıyla işaret ederek: “Gerek kendisine ve gerekse başkasına ait herhangi bir yetimi görüp gözetmeyi üzerine alan kimse ile ben, cennette işte böyle yanyanayız” buyurmuştur.
Buhârî, Talâk, 25, Edeb, 24; Müslim, Zühd, 42.
29
اِجْتَنِبءوا السَّبْعَ الْمءوبِقَاتِ قَالءوا ءَا رَسءولَ للهِ وَمَا هءنَّ قَالَ: اَلشِّرْكء بِاللَّهِ وَالسِّحْرء وَ قَتْلء النَّفْسِ الَّتِء حَرَّمَ اللَّهء إلاَّ بِالْحَقِّ وَأكْلء الرِّبَا وَأكْلء مَالِ اْلءَتِءمِ وَالتَّوَلِّء ءَوْمَ الزَّحْفِ وَقَذْفء الْمءحْصَنَاتِ الْغَافِلاَتِ الْمءؤْمِنَاتِ
(İnsanı) helâk eden şu yedi şeyden kaçının. Onlar nelerdir ya Resulullah dediler. Bunun üzerine: Allah’a şirk koşmak, sihir, Allah’ın haram kıldığı cana kıymak, faiz yemek, yetim malı yemek, savaştan kaçmak, suçsuz ve namuslu mümin kadınlara iftirada bulunmak buyurdu.
Buhârî, Vasâyâ, 23, Tybb, 48; Müslim, Îmân, 144.
30
مَنْ كَانَ ءءؤْمِنء بِاللَّهِ وَالْءَوْمِ الآخِرِ فَلاَ ءءؤْذِ جَارَهء وَمَنْ كَانَ ءءؤْمِنء بِاللَّهِ وَالْءَوْمِ الآخِرِ فَلْءءكْرِمْ ضَءْفَهء وَمَنْ كَانَ ءءؤْمِنء بِاللَّهِ وَالْءَوْمِ الآخِرِ فَلْءَقءلْ خَءْرًا أوْ لِءَصْمءتْ
Allah’a ve ahiret gününe imân eden kimse, komşusuna eziyet etmesin. Allah’a ve ahiret gününe imân eden misafirine ikramda bulunsun. Allah’a ve ahiret gününe imân eden kimse, ya hayır söylesin veya sussun.
Buhârî, Edeb, 31, 85; Müslim, Îmân, 74, 75.
31
مَا زَالَ جِبْرِءلء ءءوصِءنِء بِالْجَارِ حَتَّى ظَنَنْتء أنَّهء سَءءوَرِّثءهء
Cebrâil bana komşu hakkında o kadar çok tavsiyede bulundu ki;
ben (Allah Teâlâ) komşuyu komşuya mirasçı kılacak zannettim.
Buhârî, Edeb, 28; Müslim, Birr, 140, 141.
32
اَلسَّاعِء عَلَى الأرْمَلَةِ وَالْمِسْكِءنِ كَالْمءجَاهِدِ فِء سَبِءلِ اللَّهِ
أوِ الْقَائِمِ اللَّءْلَ الصَّائِمِ النَّهَارَ
Dul ve fakirlere yardım eden kimse, Allah yolunda cihad eden
veya gündüzleri (nafile) oruç tutup, gecelerini (nafile) ibadetle
geçiren kimse gibidir.
Buhârî, Nafakât, 1; Müslim, Zühd, 41;
Tirmizî, Birr, 44; Nesâî, Zekât, 78.
33
كءلّء ابْنِ آدَمَ خَطَّاءٌ وَخَءْرء الْخَطَّائِءنَ التَّوَّابءونَ
Her insan hata eder.
Hata işleyenlerin en hayırlıları tevbe edenlerdir.
Tirmizî, Kyyâme, 49; Ybn Mâce, Zühd, 30.
34
عَجَبًا لأمْرِ الْمءؤْمِنِ إِنَّ أمْرَهء كءلَّهء خَءْرٌ وَلَءْس ذَاكَ لأحَدٍ إِلاَّ لِلْمءؤْمِنِ: إِنْ أصَابَتْهء سَرَّاءء شَـكَرَ فَـكَانَ خَءْرًا لَهء وَإِنْ أصَابَتْهء ضَرَّاءء صَبَرَ فَـكَانَ خَءْرًا لَهء
Mü’minin başka hiç kimsede bulunmayan ilginç bir hali vardır; O’nun her işi hayırdır. Eğer bir genişliğe (nimete) kavuşursa şükreder ve bu onun için bir hayır olur. Eğer bir darlığa (musibete) uğrarsa sabreder ve bu da onun için bir hayır olur.
Müslim, Zühd, 64; Dârim”, Rikâk, 61.
35
مَنْ غَشَّـنَا فَلَءْس مِنَّا
Bizi aldatan bizden değildir.
Müslim, Îmân, 164.
36
لاَ ءَدْخءلء الْجَنَّةَ نَمَّامٌ
Söz taşıyanlar (cezalarını çekmeden ya da affedilmedikçe)
cennete giremezler.
Müslim, Îmân, 168; Tirmizî, Birr, 79.
37
أعْطءوا الأجِءرَ أجْرَهء قَبْلَ أنْ ءَجِفَّ عَرَقءهء
İşçiye ücretini, (alnının) teri kurumadan veriniz.
Ybn Mâce, Ruhûn, 4.
38
مَا مِنْ مءسْلِمٍ ءَغْرِسء غَرْسًا أوْ ءَزْرَعء زَرْعًا فَءَـأكءلء مِنْهء
طَءْرٌ أوْ إِنْسَانٌ أوْ بَهِءمَةٌ إِلاَّ كَانَ لَهء بِهِ صَدَقَةٌ
Bir müslümanın diktiği ağaçtan veya ektiği ekinden insan, hayvan ve kuşların yedikleri şeyler, o müslüman için birer sadakadır.
Buhârî, Edeb, 27; Müslim, Müsâkât, 7, 10.
39
إِنَّ فِء الْجَسَدِ مءضْغَةً إِذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدء كءلّءهء
وَإِذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدء كءلّءهء ألاَ وَهِءَ الْقَلْبء
İnsanda bir organ vardır. Eğer o sağlıklı ise bütün vücut sağlıklı olur; eğer o bozulursa bütün vücut bozulur. Dikkat edin! O, kalptir.
Buhârî, Îmân, 39; Müslim, Müsâkât, 107.
__________________
"Allah ve Peygamber sevgisi; dinimizin esası, Allah'a varmanın en kestirme yoludur.."
________________________________________
________________________________________
40
اِتَّقءوا اللَّهَ رَبَّـكءمْ وَصَلّءوا خَمْسَـكءمْ وَصءومءوا شَهْرَكءمْ وَأدّءوا زَكَاةَ أمْوَالِكءمْ وَأطِءعءوا ذَاأمْرِكءمْ تَدْخءلءوا جَنَّةَ رَبِّـكءمْ
Rabbinize karşı gelmekten sakının, beş vakit namazınızı kılın, Ramazan orucunuzu tutun, mallarınızın zekatını verin, yöneticilerinize itaat edin. (Böylelikle) Rabbinizin cennetine girersiniz.
Tirmizî, Cum’a, 80.
__________________
"Allah ve Peygamber sevgisi; dinimizin esası, Allah'a varmanın en kestirme yoludur
1
اَلدِّءنء النَّصِءحَةء قءلْنَا: لِمَنْ )ءَا رَسءولَ اللَّهِ ؟( قَالَ: لِلَّهِ وَلِكِتَابِهِ وَلِرَسءولِهِ وَلأئِمَّةِ الْمءسْلِمِءنَ وَعَامَّتِهِمْ
(Allah Rasûlü) “Din nasihattir/samimiyettir” buyurdu. “Kime Yâ Rasûlallah?” diye sorduk. O da; “Allah’a, Kitabına, Peygamberine, Müslümanların yöneticilerine ve bütün müslümanlara” diye cevap verdi.
Müslim, Ymân, 95.
2
اَلإِسْلاَمء حءسْنء الْخءلءقِ
İslâm, güzel ahlâktır.
Kenzü’l-Ummâl, 3/17, HadisNo: 5225.
3
مَنْ لاَ ءَرْحَمِ النَّاسَ لاَ ءَرْحَمْهء اللَّهء
İnsanlara merhamet etmeyene Allah merhamet etmez.
Müslim, Fedâil, 66; Tirmizî, Birr, 16.
4
ءَسِّرءوا وَلاَ تءعَسِّرءوا وَبَشِّرءوا وَلاَ تءنَفِّرءوا
Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz, müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz.
Buhârî, Ylm, 12; Müslim, Cihâd, 6.
5
إنَّ مِمَّا أدْرَكَ النَّاسء مِنْ كَلاَمِ النّءبءوَّةِ:
إذَا لَمْ تَسْتَحِ فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ
İnsanların Peygamberlerden öğrenegeldikleri sözlerden biri de: “Utanmadıktan sonra dilediğini yap!” sözüdür.
Buhârî, Enbiyâ, 54; EbuDâvûd, Edeb, 6.
6
اَلدَّالّء عَلىَ الْخَءْرِ كَفَاعِلِهِ
Hayra vesile olan, hayrı yapan gibidir.
Tirmizî, Ylm, 14.
7
لاَ ءءلْدَغء اْلمءؤْمِنء مِنْ جءحْرٍ مَرَّتَءْنِ
Mümin, bir delikten iki defa sokulmaz.(Mümin, iki defa aynı yanılgıya düşmez)
Buhârî, Edeb, 83; Müslim, Zühd, 63.
8
اِتَّقِ اللَّهَ حَـءْثءمَا كءنْتَ وَأتْبِـعِ السَّـءِّـئَةَ الْحَسَنَةَ تَمْحءهَا
وَخَالِقِ النَّاسَ بِخءلءقٍ حَسَنٍ
Nerede olursan ol Allah’a karşı gelmekten sakın; yaptığın kötülüğün arkasından bir iyilik yap ki bu onu yok etsin. İnsanlara karşı güzel ahlakın gereğine göre davran.
Tirmizî, Birr, 55.
9
إنَّ اللَّهَ تَعَالى ءءحِبّء إذَا عَمِلَ أحَدءكءمْ عَمَلاً أنْ ءءتْقِنَهء
Allah, sizden birinizin yaptığı işi, ameli ve görevi sağlam ve iyi yapmasından hoşnut olur.
Taberânî, el-Mu’cemü’l-Evsat, 1/275; Beyhakî, fiu’abü’l-Îmân, 4/334.
10
اَلإِءمَانء بِضْعٌ وَسَبْعءونَ شءعْبَةً أفْضَلءهَا قَوْلء لاَ إِلهَ إِلاَّاللَّهء وَأدْنَاهَا إِمَاطَةء اْلأذَى عَنِ الطَّرِءقِ وَالْحَءَاءء شءعْبَةٌ مِنَ اْلإِءـمَانِ
İman, yetmiş küsur derecedir. En üstünü “Lâ ilâhe illallah (Allah’tan başka ilah yoktur)” sözüdür, en düşük derecesi de rahatsız edici bir şeyi yoldan kaldırmaktır. Haya da imandandır.
Buhârî, Îmân, 3; Müslim, Îmân, 57, 58.
11
مَنْ رَأَى مِنْكءمْ مءنْكَرًا فَلْءءغَءِّرْهء بِءَدِهِ فَإِنْ لَمْ ءَسْتَطِـعْ فَبِلِسَانِهِ فَإِنْ لَمْ ءَسْتَطِـعْ فَبِقَلْبِهِ وَذَلِكَ أضْعَفء اْلإِءـمَانِ
Kim kötü ve çirkin bir iş görürse onu eliyle düzeltsin; eğer buna gücü yetmiyorsa diliyle düzeltsin; buna da gücü yetmezse, kalben karşı koysun. Bu da imanyn en zayıf derecesidir.
Müslim, Îmân, 78; Ebû Dâvûd, Salât, 248.
12
عَءْنَانِ لاَ تَمَسّءهءمَا النَّارء: عَءْنٌ بَـكَتْ مِنْ خَشْءَةِ اللَّهِ وَعَءْنٌ
بَاتَتْ تَحْرءسء فِء سَبِءلِ اللَّهِ
İki göz vardır ki, cehennem ateşi onlara dokunmaz: Allah korkusundan ağlayan göz, bir de gecesini Allah yolunda, nöbet tutarak geçiren göz.
Tirmizî, Fedâilü’l-Cihâd, 12.
13
لاَ ضَرَرَ وَلاَ ضِرَارَ
Zarar vermek ve zarara zararla karşılık vermek yoktur.
Ybn Mâce, Ahkâm, 17; Muvatta’, Akdyye, 31.
14
لاَ ءءؤْمِنء أحَدءكءمْ حَتَّى ءءحِبَّ لأخِءهِ مَا ءءحِبّء لِنَفْسِهِ
Hiçbiriniz kendisi için istediğini (mü’min) karde?i için istemedikçe (gerçek) iman etmiş olamaz.
Buhârî, Îmân, 7; Müslim, Îmân, 71.
15
اَلْمءسْلِمء أخءو الْمءسْلِمِ لاَ ءَظْلِمءهء وَلاَ ءءسْلِمءهء مَنْ كَانَ فِء حَاجَةِ أخِءهِ كَانَ اللَّهء فِء حَاجَتِهِ وَمَنْ فَرَّجَ عَنْ مءسْلِمٍ كءرْبَةً فَرَّجَ اللَّهء عَنْهء بِهَا كءرْبَةً مِنْ كءرَبِ ءَوْمِ الْقِءَامَةِ وَمَنْ سَتَرَ مءسْلِمًا سَتَرَهء اللَّهء ءَوْمَ الْقِءَامَةِ
Müslüman müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu (düşmanına) teslim etmez. Kim, (mümin) kardeşinin bir ihtiyacını giderirse Allah da onun bir ihtiyacını giderir. Kim müslümanı bir sıkıntıdan kurtarırsa, bu sebeple Allah da onu kıyamet günü sıkıntılarının birinden kurtarır. Kim bir müslümanı(n kusurunu) örterse, Allah da Kıyamet günü onu(n kusurunu) örter.
Buhârî, Mezâlim, 3; Müslim, Birr, 58.
16
لاَ تَدْخءلءونَ الْجَنَّةَ حَتَّى تءؤْمِنءوا وَلاَ تءؤْمِنءوا حَتَّى تَحَابّءوا
İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de (gerçek anlamda) iman etmiş olamazsınız.
Müslim, Îmân, 93; Tirmizî, Syfâtu’l-Kıyâme, 56.
17
اَلْمءسْلِمء مَنْ سَلِمَ النَّاسء مِنْ لِسَانِهِ وَءَدِهِ
Müslüman, insanların elinden ve dilinden emin olduğu kimsedir.
Tirmizî, Îmân, 12; Nesâî, Îmân, 8.
__________________
"Allah ve Peygamber sevgisi; dinimizin esası, Allah'a varmanın en kestirme yoludur.."
________________________________________
________________________________________
16
لاَ تَدْخءلءونَ الْجَنَّةَ حَتَّى تءؤْمِنءوا وَلاَ تءؤْمِنءوا حَتَّى تَحَابّءوا
İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de (gerçek anlamda) iman etmiş olamazsınız.
Müslim, Îmân, 93; Tirmizî, Syfâtu’l-Kıyâme, 56.
17
اَلْمءسْلِمء مَنْ سَلِمَ النَّاسء مِنْ لِسَانِهِ وَءَدِهِ
Müslüman, insanların elinden ve dilinden emin olduğu kimsedir.
Tirmizî, Îmân, 12; Nesâî, Îmân, 8.
18
لاَ تَبَاغَضءوا وَلاَ تَحَاسَدءوا وَلاَ تَدَابَرءوا وَكءونءوا عِبَادَ اللَّهِ إخْوَانًا
وَلاَ ءَحِلّء لِمءسْلِمٍ أنْ ءَهْجءرَ أخَاهء فَوْقَ ثَلاَثِةِ اَءَّامٍ
Birbirinize bu?uz etmeyin, birbirinize haset etmeyin, birbirinize arka çevirmeyin; ey Allah’ın kulları, kardeş olun. Bir müslümana, üç günden fazla (din) kardeşi ile dargın durması helal olmaz.
Buhârî, Edeb, 57, 58.
19
إنَّ الصِّدْقَ ءَهْدِء إلَى الْبِرِّ وَ إنَّ الْبِرَّ ءَهْدِء إلَى الْجَنَّةِ وَإنَّ الرَّجءلَ لَءَصْدءقء حَتَّى ءءكْتَبَ عِنْدَ اللَّهِ صِدِّءقًا وَ إنَّ الْكَذِبَ ءَهْدِء إلَى الْفءجءورِ وَ إنَّ الْفءجءورَ ءَهْدِء إلَى النَّارِ وَ إنَّ الرَّجءلَ لَءَـكْذِبء حَتَّى ءءكْتَبَ عِنْدَ اللَّهِ كَذَّابًا
Hiç şüphe yok ki doğruluk iyiliğe götürür. İyilik de cennete götürür. Kişi doğru söyleye söyleye Allah katında sıddîk (doğru sözlü) diye yazılır. Yalancılık kötüye götürür. Kötülük de cehenneme götürür. Kişi yalan söyleye söyleye Allah katında kezzâb (çok yalancı) diye yazılır.
Buhârî, Edeb, 69; Müslim, Birr, 103, 104.
20
لاَ تءمَارِ أخَاكَ وَلاَ تءمَازِحْهء وَلاَ تَعِدْهء مَوْعِدَةً فَتءخْلِفَهء
(Mümin) kardeşinle münakaşa etme, onun hoşuna gitmeyecek şakalar yapma ve ona yerine getirmeyeceğin bir söz verme.
Tirmizî, Birr, 58.
21
تَبَسّءمءكَ فِء وَجْهِ أخِءكَ لَكَ صَدَقَةٌ وَأمْرءكَ بِالْمَعْرءوفِ وَ نَهْءءكَ عَنِ الْمءنْكَرِ صَدَقَةٌ وَإِرْشَادءكَ الرَّجءلَ فِء أرْضِ الضَّلاَلِ لَكَ صَدَقَةٌ وَإِمَاطَتءكَ الْحَجَرَ وَالشَّوْكَ وَالْعَظْمَ عَنِ الطَّرِءقِ لَكَ صَدَقَةٌ
(Mümin) kardeşine tebessüm etmen sadakadır. İyiliği emredip kötülükten sakındırman sadakadır. Yolunu kaybeden kimseye yol göstermen sadakadır. Yoldan taş, diken, kemik gibi şeyleri kaldırıp atman da senin için sadakadır.
Tirmizî, Birr, 36.
22
إِنَّ اللَّهَ لاَ ءَنْظءرء إِلَى صءوَرِكءمْ وَأمْوَالِكءمْ وَلـكِنْ ءَنْظءرء إِلَى قءلءوبِكءمْ وَأعْمَالِكءمْ
Allah sizin ne dış görünü?ünüze ne de mallarınıza bakar. Ama o sizin kalplerinize ve işlerinize bakar.
Müslim, Birr, 33; ‹bn Mâce, Zühd, 9;
Ahmed b. Hanbel, 2/285, 539.
23
رِضَى الرَّبِّ فء رِضَى الْـوَالِدِ وَسَخَطء الرَّبِّ فء سَخَطِ الْـوَالِدِ
Allah’ın rızası, anne ve babanın rızasındadır.
Allah’ın öfkesi de anne babanın öfkesindedir.
Tirmizî, Birr, 3.
24
ثَلاَثء دَعَوَاتٍ ءءسْتَجَابء لَهءنَّ لاَ شَكَّ فِءهِنَّ:
دَعْوَةء الْمَظْلءومِ، وَدَعْوَةء الْمءسَافِرِ ، وَدَعْوَةء الْوَالِدِ لِوَلَدِهِ
Üç dua vardır ki, bunlar şüphesiz kabul edilir:
Mazlumun duası, yolcunun duası ve babanın evladına duası.
Ybn Mâce, Dua, 11.
25
مَا نَحَلَ وَالِدٌ وَلَدًا مِنْ نَحْلٍ أَفْضَلَ مِنْ أدَبٍ حَسَنٍ
Hiçbir baba, çocuğuna, güzel terbiyeden daha üstün bir
hediye veremez.
Tirmizî, Birr, 33.
__________________
"Allah ve Peygamber sevgisi; dinimizin esası, Allah'a varmanın en kestirme yoludur.."
________________________________________
26
خِءَارءكءمْ خِءَارءكءمْ لِنِسَائِهِمْ
Sizin en hayırlılarınız, hanımlarına karşı en iyi davrananlarınızdır.
Tirmizî, Radâ’, 11; ‹bn Mâce, Nikâh, 50.
27
لَءْس مِنَّا مَنْ لَمْ ءَرْحَمْ صَغِءرَنَا وَءءوَقِّرْ كَبِءرَنَا
Küçüklerimize merhamet etmeyen, büyüklerimize saygı
göstermeyen bizden değildir.
Tirmizî, Birr, 15; Ebû Dâvûd, Edeb, 66.
28
كَافِلء الْءَتِءمِ لَهء أوْ لِغَءْرِهِ أنَا وَ هءوَ كَهَاتَءْنِ فءِ الْجَنَّةِ وَأشَارَ بِالسَّبَّابَةِ وَالْوءسْطَى
Peygamberimiz işaret parmağı ve orta parmağıyla işaret ederek: “Gerek kendisine ve gerekse başkasına ait herhangi bir yetimi görüp gözetmeyi üzerine alan kimse ile ben, cennette işte böyle yanyanayız” buyurmuştur.
Buhârî, Talâk, 25, Edeb, 24; Müslim, Zühd, 42.
29
اِجْتَنِبءوا السَّبْعَ الْمءوبِقَاتِ قَالءوا ءَا رَسءولَ للهِ وَمَا هءنَّ قَالَ: اَلشِّرْكء بِاللَّهِ وَالسِّحْرء وَ قَتْلء النَّفْسِ الَّتِء حَرَّمَ اللَّهء إلاَّ بِالْحَقِّ وَأكْلء الرِّبَا وَأكْلء مَالِ اْلءَتِءمِ وَالتَّوَلِّء ءَوْمَ الزَّحْفِ وَقَذْفء الْمءحْصَنَاتِ الْغَافِلاَتِ الْمءؤْمِنَاتِ
(İnsanı) helâk eden şu yedi şeyden kaçının. Onlar nelerdir ya Resulullah dediler. Bunun üzerine: Allah’a şirk koşmak, sihir, Allah’ın haram kıldığı cana kıymak, faiz yemek, yetim malı yemek, savaştan kaçmak, suçsuz ve namuslu mümin kadınlara iftirada bulunmak buyurdu.
Buhârî, Vasâyâ, 23, Tybb, 48; Müslim, Îmân, 144.
30
مَنْ كَانَ ءءؤْمِنء بِاللَّهِ وَالْءَوْمِ الآخِرِ فَلاَ ءءؤْذِ جَارَهء وَمَنْ كَانَ ءءؤْمِنء بِاللَّهِ وَالْءَوْمِ الآخِرِ فَلْءءكْرِمْ ضَءْفَهء وَمَنْ كَانَ ءءؤْمِنء بِاللَّهِ وَالْءَوْمِ الآخِرِ فَلْءَقءلْ خَءْرًا أوْ لِءَصْمءتْ
Allah’a ve ahiret gününe imân eden kimse, komşusuna eziyet etmesin. Allah’a ve ahiret gününe imân eden misafirine ikramda bulunsun. Allah’a ve ahiret gününe imân eden kimse, ya hayır söylesin veya sussun.
Buhârî, Edeb, 31, 85; Müslim, Îmân, 74, 75.
31
مَا زَالَ جِبْرِءلء ءءوصِءنِء بِالْجَارِ حَتَّى ظَنَنْتء أنَّهء سَءءوَرِّثءهء
Cebrâil bana komşu hakkında o kadar çok tavsiyede bulundu ki;
ben (Allah Teâlâ) komşuyu komşuya mirasçı kılacak zannettim.
Buhârî, Edeb, 28; Müslim, Birr, 140, 141.
32
اَلسَّاعِء عَلَى الأرْمَلَةِ وَالْمِسْكِءنِ كَالْمءجَاهِدِ فِء سَبِءلِ اللَّهِ
أوِ الْقَائِمِ اللَّءْلَ الصَّائِمِ النَّهَارَ
Dul ve fakirlere yardım eden kimse, Allah yolunda cihad eden
veya gündüzleri (nafile) oruç tutup, gecelerini (nafile) ibadetle
geçiren kimse gibidir.
Buhârî, Nafakât, 1; Müslim, Zühd, 41;
Tirmizî, Birr, 44; Nesâî, Zekât, 78.
33
كءلّء ابْنِ آدَمَ خَطَّاءٌ وَخَءْرء الْخَطَّائِءنَ التَّوَّابءونَ
Her insan hata eder.
Hata işleyenlerin en hayırlıları tevbe edenlerdir.
Tirmizî, Kyyâme, 49; Ybn Mâce, Zühd, 30.
34
عَجَبًا لأمْرِ الْمءؤْمِنِ إِنَّ أمْرَهء كءلَّهء خَءْرٌ وَلَءْس ذَاكَ لأحَدٍ إِلاَّ لِلْمءؤْمِنِ: إِنْ أصَابَتْهء سَرَّاءء شَـكَرَ فَـكَانَ خَءْرًا لَهء وَإِنْ أصَابَتْهء ضَرَّاءء صَبَرَ فَـكَانَ خَءْرًا لَهء
Mü’minin başka hiç kimsede bulunmayan ilginç bir hali vardır; O’nun her işi hayırdır. Eğer bir genişliğe (nimete) kavuşursa şükreder ve bu onun için bir hayır olur. Eğer bir darlığa (musibete) uğrarsa sabreder ve bu da onun için bir hayır olur.
Müslim, Zühd, 64; Dârim”, Rikâk, 61.
35
مَنْ غَشَّـنَا فَلَءْس مِنَّا
Bizi aldatan bizden değildir.
Müslim, Îmân, 164.
36
لاَ ءَدْخءلء الْجَنَّةَ نَمَّامٌ
Söz taşıyanlar (cezalarını çekmeden ya da affedilmedikçe)
cennete giremezler.
Müslim, Îmân, 168; Tirmizî, Birr, 79.
37
أعْطءوا الأجِءرَ أجْرَهء قَبْلَ أنْ ءَجِفَّ عَرَقءهء
İşçiye ücretini, (alnının) teri kurumadan veriniz.
Ybn Mâce, Ruhûn, 4.
38
مَا مِنْ مءسْلِمٍ ءَغْرِسء غَرْسًا أوْ ءَزْرَعء زَرْعًا فَءَـأكءلء مِنْهء
طَءْرٌ أوْ إِنْسَانٌ أوْ بَهِءمَةٌ إِلاَّ كَانَ لَهء بِهِ صَدَقَةٌ
Bir müslümanın diktiği ağaçtan veya ektiği ekinden insan, hayvan ve kuşların yedikleri şeyler, o müslüman için birer sadakadır.
Buhârî, Edeb, 27; Müslim, Müsâkât, 7, 10.
39
إِنَّ فِء الْجَسَدِ مءضْغَةً إِذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدء كءلّءهء
وَإِذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدء كءلّءهء ألاَ وَهِءَ الْقَلْبء
İnsanda bir organ vardır. Eğer o sağlıklı ise bütün vücut sağlıklı olur; eğer o bozulursa bütün vücut bozulur. Dikkat edin! O, kalptir.
Buhârî, Îmân, 39; Müslim, Müsâkât, 107.
__________________
"Allah ve Peygamber sevgisi; dinimizin esası, Allah'a varmanın en kestirme yoludur.."
________________________________________
________________________________________
40
اِتَّقءوا اللَّهَ رَبَّـكءمْ وَصَلّءوا خَمْسَـكءمْ وَصءومءوا شَهْرَكءمْ وَأدّءوا زَكَاةَ أمْوَالِكءمْ وَأطِءعءوا ذَاأمْرِكءمْ تَدْخءلءوا جَنَّةَ رَبِّـكءمْ
Rabbinize karşı gelmekten sakının, beş vakit namazınızı kılın, Ramazan orucunuzu tutun, mallarınızın zekatını verin, yöneticilerinize itaat edin. (Böylelikle) Rabbinizin cennetine girersiniz.
Tirmizî, Cum’a, 80.
__________________
"Allah ve Peygamber sevgisi; dinimizin esası, Allah'a varmanın en kestirme yoludur
