Anneye
ey annem
benim sıcaklığım ninnilerde
benim sıcaklığım şiirlerde kalmasın
güzelliğim masallarda
sevgin sadece gönlünde kalmasın
ey annem
bana olan sevgin gönlünden sözlerine
sözlerinden ellerine
ellerinden saçlarıma aksa avuç avuç
ve ben büyütsem sevgini dağ dağ
çağlasam seller gibi annem
ve sevgin
yüzümde menekşeye papatyaya
ellerimde bereketli tohumlara olgun başaklara
gözlerimde ışıldayan yıldızlara
dudaklarımda tebessüme bürünse
kocaman bir sevgi yumağı olurdum ellerinde
ve beni iplik iplik işlerdin annem
ey annem
hani bahçemizde küçük bir günebakan çiçeği vardı
sarı güneş gibi sapsarı
onun yapraklarını bir bir koparırdık kardeşlerimle
seviyor sevmiyor derdik her yaprağı çektikçe
ve hep seviyor diye bitirirdik ne hikmetse
senin adına…
kalbin adına…
sevmeni isterdik kendimiz adına
bazen kızardın bağırırdın taşkınlıklarımıza
hatta vururdun istemeye istemeye
ama akşam oldu da
bir köşeye sızdık mı
başımızı okşar koklardın
nasıl kıydım da vurdum derdin için için
cennet bu rahmet bu
evin neşesi bunlar derdin
hayallere dalıp iki damla yaş dökerdin
istikbalimiz adına
mazimiz adına…
ey annem
şimdi senin tülbent kokun
hala benim için rahmet kokusu hüznün sevincin kokusu
benim kokum da
senin için umudun istikbalin kokusu…
Adem Keven