Annemin yanlızca bir gözü vardı.Ondan nefret ederdim.Çünkü durumu beni utandırıyordu.Ailemizi geçindirmek için okulda ahçılık yapardı.Okuldaiken bir gün Annem bana merhaba demeye gelmişti.Yerin dibine geçmiştim.Bunu bana nasıl yapabilirdi.Onu görmezden geldim.Ona nefretle baktım ve ondan kaçtım.Ertesi gün sınıfta bir arkadaşım dediki Eee senin Annenin yanlızca bir gözü var deyince yerin dibine girmek istedim vede Annemin ortadan kaybolmasını istedim.Bu yüzden o gün onunla karşılaşınca dedimki.. Beni gülünç duruma düşüreceğine ölsen daha iyi.Annem karşılık vermedi.Dediklerim karşışında bir saniye bile düşünmedim çünkü çok kızmıştım.Onun duyguları beni igilendirmiyordu.Onu evde istemiyordum.Çok çalıştım ve Singapura okumaya gittim.Sonra evlendim Kendi evimi aldım çocuklarım oldu ve hayatımdan çok memnundum.Bigün Annem beni ziyarete gemişti.Kaç yıldır beni görmemiş ve torunlarını tanımamıştı.Kapıya gelince çocuklarım ona güldüler.Ona evime gelip çocuklarımı nasıl korkutabilirsin hemen buradan git diye bağırdım.Buna Annemin kısaca kusura bakmayın yanlış adrese geldim galiba dedi ve gözden kayboldu.Bir gün mezunlar toplantısı için okuldan bir mektup aldım.Karıma iş seyehatına gidiyorum diye bahane uydurdum.Mezunlar toplatısından sonra sırf meraktan eski eve gittim.Komşularım Annemin öldüğünü söylediler.Hiç üzülmemiştim.Bana versinler diye Annemin bıraktığı bir mektup verdiler.En sevgili oğlum her zaman seni düşünüyorum.Singapura gelip çocuklarını korkuttuğum için üzgünüm.Mezunlar gününe geleceksin diye çok sevinmiştim ama seni görmek için yataktan kalkabilirmiyim bilemiyorum .Sen büyürken sürekli utanç kaynağı olduğum için üzgünüm.Biliyormusun sen küçükken bir kaza geçirmiştin ve gözünü kaybetmiştin.Anne olrak senin tek bir gözle büyümene dayanamazdım.Bu yüzden sana kendi gözümü verdim o gözle benim yerime görüyor diye seninle okadar gurur duyuyorumki.BÜTÜN SEVGİMLE ANNEN.Annenin çocuğuna sevgisi böyle olursa Allahın kullarına rahmetini siz hesaplayın.