ANLATAMAM SENÝ YA RESÛLALLAH
Dediler bana -Bu dünya O var diye yaratýldý-
Geldim dünyaya, açtým gözlerimi, aradý bu gözler seni
Ama sen yoktun...
Haber göndermiþsin
-Kardeþlerime selam olsun- demiþsin...
Seni göremeyen kardeþlerine selam
Senden gelen selama can kurban Ya Resûlallah.
Sen ki eþsiz tebessümüyle kalpleri anahtarsýz açan,
Sen ki dört mevsim açan gül,
Sen ki bir yavrucaðýn kuþu ölmüþ diye taziyeye giden ince gönül,
Sen ki harbe en önde giden korkusuz cengaver.
Çocuklarýn bile fikrini soran büyük düþünür,
Ýsmi Allah la yazýlacak kadar þereflisin.
Bir hayvan ölüsünden herkes uzaklaþýrken
Onun güzel diþlerini görecek göz vardý sende...
Selam vermeyi çok sevmene raðmen
Tembellik yapana bunu layýk görmeyecek kadar çalýþkandýn sen.
Çocuklarla oyun oynayan alçak gönüllü sevgi güneþi,
Ýki kurbanlýðýn oðlu olarak asildin sen.
Can düþmanlarýnýn malýný emanet ettiði,
Sözüne güvendiði emindin sen
Hz. Yusuf tan güzel, tüm insanlar içinde özeldin sen
Ýnci diþlerinin arasýndan çýkanlarla kimsenin incinmediði yürektin sen.
Sen yürüyünce daðlar erirdi, mahlûkat selam verirdi sana,
Ýftira atanlar üzünce seni melekler öperdi yanaklarýndan
Münkirler aðlatýnca Amine yoktu ki kucaklasýn seni?
Abdullah görmedi nasýl cezalandýrsýn kafirleri?
Ama Rabbin vardý, alemleri senin için yaratan Rabbin...
Miraca çýkardý seni, sevgiliyi görmek herþeye deðerdi.
Bahiranýn bahçesindeki kuruyu yeþerten sevgili !
Gel ey nebi.
Gönlümün bozkýrlarý seni bekler.
Seni sevmek her ruhun yiyeceði, içeceði,
Ýlahi aþkýn gýdasý seni sevmekten geçer.
Benim sevgim nedir ki?
Ayçiçeðinin güneþe olan sevgisi...
Önemli olan güneþin, ayçiçeðine ýþýk göndermesi.
Sana öylesine muhtacým ki...
Ölesine muhtaç...
Dediler bana -Bu dünya O var diye yaratýldý-
Geldim dünyaya, açtým gözlerimi, aradý bu gözler seni
Ama sen yoktun...
Haber göndermiþsin
-Kardeþlerime selam olsun- demiþsin...
Seni göremeyen kardeþlerine selam
Senden gelen selama can kurban Ya Resûlallah.
Sen ki eþsiz tebessümüyle kalpleri anahtarsýz açan,
Sen ki dört mevsim açan gül,
Sen ki bir yavrucaðýn kuþu ölmüþ diye taziyeye giden ince gönül,
Sen ki harbe en önde giden korkusuz cengaver.
Çocuklarýn bile fikrini soran büyük düþünür,
Ýsmi Allah la yazýlacak kadar þereflisin.
Bir hayvan ölüsünden herkes uzaklaþýrken
Onun güzel diþlerini görecek göz vardý sende...
Selam vermeyi çok sevmene raðmen
Tembellik yapana bunu layýk görmeyecek kadar çalýþkandýn sen.
Çocuklarla oyun oynayan alçak gönüllü sevgi güneþi,
Ýki kurbanlýðýn oðlu olarak asildin sen.
Can düþmanlarýnýn malýný emanet ettiði,
Sözüne güvendiði emindin sen
Hz. Yusuf tan güzel, tüm insanlar içinde özeldin sen
Ýnci diþlerinin arasýndan çýkanlarla kimsenin incinmediði yürektin sen.
Sen yürüyünce daðlar erirdi, mahlûkat selam verirdi sana,
Ýftira atanlar üzünce seni melekler öperdi yanaklarýndan
Münkirler aðlatýnca Amine yoktu ki kucaklasýn seni?
Abdullah görmedi nasýl cezalandýrsýn kafirleri?
Ama Rabbin vardý, alemleri senin için yaratan Rabbin...
Miraca çýkardý seni, sevgiliyi görmek herþeye deðerdi.
Bahiranýn bahçesindeki kuruyu yeþerten sevgili !
Gel ey nebi.
Gönlümün bozkýrlarý seni bekler.
Seni sevmek her ruhun yiyeceði, içeceði,
Ýlahi aþkýn gýdasý seni sevmekten geçer.
Benim sevgim nedir ki?
Ayçiçeðinin güneþe olan sevgisi...
Önemli olan güneþin, ayçiçeðine ýþýk göndermesi.
Sana öylesine muhtacým ki...
Ölesine muhtaç...
Dualarda bulusmak uzere, hayirli geceler.