Ebû Hüreyre radıyallâhü anh anlatıyor:
“Bir gün Resûlüllah sallallâhü aleyhi vesellem ashâbına,
— Şu kelimeleri kim [benden] alıp, onlarla amel edecek ve onlarla amel edecek olana öğretecek? buyurdular.
Hemen atılıp dedim ki:
— Ben! Ey Allâh'ın Resûlü!
Bunun üzerine Nebiyy-i Ekrem (s.a.v.) Efendimiz elimden tuttu ve şu beş şeyi saydı:
1. Haramlardan sakın ki, Allâh'ın en âbid kulu olasın!
2. Allâh'ın [yaptığı taksimatta] sana ayırdığına râzı ol ki, insanların en zengini olasın!
3. Komşuna ihsanda bulun ki, [kâmil] mü'min olasın!
4. Kendin için istediğini başkaları için de iste ki, [hakiki] Müslüman olasın!
5. Fazla gülme ki, [kalbi ölenlerden olmayasın.] Zira fazla gülmek, kalbi öldürür.” (Sünenü Tirmizî, Zühd 2)
“Bir gün Resûlüllah sallallâhü aleyhi vesellem ashâbına,
— Şu kelimeleri kim [benden] alıp, onlarla amel edecek ve onlarla amel edecek olana öğretecek? buyurdular.
Hemen atılıp dedim ki:
— Ben! Ey Allâh'ın Resûlü!
Bunun üzerine Nebiyy-i Ekrem (s.a.v.) Efendimiz elimden tuttu ve şu beş şeyi saydı:
1. Haramlardan sakın ki, Allâh'ın en âbid kulu olasın!
2. Allâh'ın [yaptığı taksimatta] sana ayırdığına râzı ol ki, insanların en zengini olasın!
3. Komşuna ihsanda bulun ki, [kâmil] mü'min olasın!
4. Kendin için istediğini başkaları için de iste ki, [hakiki] Müslüman olasın!
5. Fazla gülme ki, [kalbi ölenlerden olmayasın.] Zira fazla gülmek, kalbi öldürür.” (Sünenü Tirmizî, Zühd 2)