Allah'u Teala Buyurdu Ki...!
Ebu Zerr radiyAllahü anh diyor ki;
Peygamber Efendimiz sallAllahü aleyhi ve sellem, Allah tebareke ve teala’nın şöyle buyurduğunu bildirdi:
"Ey kullarım!
Ben zulmü kendime haram kıldığım gibi, onu aranızda da haram kıldım. O halde birbirinize zulmetmeyin".
Ey kullarım!
Benim hidayet ettiğim kimseler hariç, hepiniz sapıtmışsınız. O halde benden hidayet isteyin ki, sizi hidayet edeyim. (doğru yola ileteyim)
Ey kullarım!
Benim doyurduklarımdan başka, hepiniz açsınız. Benden rızık isteyin ki, sizi yedireyim.
Ey kullarım!
Benim giydirdiklerim dışında, hepiniz çıplaksnız. O halde benden giyecek isteyin ki, sizi giydireyim."
Ey kullarım!
Sizler gece-gündüz günah işlersiniz. Ben de günahların tamamını affederim. Benden bağışlanmanızı isteyin ki, sizi bağışlayayım.
Ey kullarım!
Hiçbir zaman, bana zarar vermeye gücünüz yetmez ki, zarar veresiniz. Bana fayda verecek hale de gelemezsiniz ki, bana faydanız dokunabilsin.
Ey kullarım!
Sizden öncekiler ve sonrakiler, insiniz ve cinniniz, içinizden müttaki bir adamın kalbinin (en iyi hali üzere) onun kalbi gibi olsa, bu durum benim mülkümde bir şey artırmaz.
Ey kullarım!
Sizden öncekiler ve sonrakiler, insiniz ve cinniniz, içinizden en kötü bir adamın kalbinin bulunduğu (en kötü hali üzere) bulunsa, bu durum benim mülkümde bir şey eksiltmez.
Ey kullarım!
Sizden öncekiler ve sonrakiler, insiniz ve cinniniz bir alanda toplansanız. Sonra benden (dilediklerini) isteseler, insanların tamamına istediklerini versem, iğnenin denize sokulup çıkartıldığında denizden eksilttiği kadar benim katımdaki (hazineyi) ancak eksiltebilir.
Ey kullarım!
Sizin amellerinizi adınıza zapteder, sonra, da onların karşılığını eksiksiz olarak size veririm.
O halde! .
Kim hayır bulursa, hemen Allah'a hamdetsin.
Kim de başkasıyla (kötülükle) karşılaşırsa, kendi nefsinden, başkasını kınamasın. "
Müslim, Tirmizi ve İbni MaceEbu Zerr radiyAllahü anh diyor ki;
Peygamber Efendimiz sallAllahü aleyhi ve sellem, Allah tebareke ve teala’nın şöyle buyurduğunu bildirdi:
"Ey kullarım!
Ben zulmü kendime haram kıldığım gibi, onu aranızda da haram kıldım. O halde birbirinize zulmetmeyin".
Ey kullarım!
Benim hidayet ettiğim kimseler hariç, hepiniz sapıtmışsınız. O halde benden hidayet isteyin ki, sizi hidayet edeyim. (doğru yola ileteyim)
Ey kullarım!
Benim doyurduklarımdan başka, hepiniz açsınız. Benden rızık isteyin ki, sizi yedireyim.
Ey kullarım!
Benim giydirdiklerim dışında, hepiniz çıplaksnız. O halde benden giyecek isteyin ki, sizi giydireyim."
Ey kullarım!
Sizler gece-gündüz günah işlersiniz. Ben de günahların tamamını affederim. Benden bağışlanmanızı isteyin ki, sizi bağışlayayım.
Ey kullarım!
Hiçbir zaman, bana zarar vermeye gücünüz yetmez ki, zarar veresiniz. Bana fayda verecek hale de gelemezsiniz ki, bana faydanız dokunabilsin.
Ey kullarım!
Sizden öncekiler ve sonrakiler, insiniz ve cinniniz, içinizden müttaki bir adamın kalbinin (en iyi hali üzere) onun kalbi gibi olsa, bu durum benim mülkümde bir şey artırmaz.
Ey kullarım!
Sizden öncekiler ve sonrakiler, insiniz ve cinniniz, içinizden en kötü bir adamın kalbinin bulunduğu (en kötü hali üzere) bulunsa, bu durum benim mülkümde bir şey eksiltmez.
Ey kullarım!
Sizden öncekiler ve sonrakiler, insiniz ve cinniniz bir alanda toplansanız. Sonra benden (dilediklerini) isteseler, insanların tamamına istediklerini versem, iğnenin denize sokulup çıkartıldığında denizden eksilttiği kadar benim katımdaki (hazineyi) ancak eksiltebilir.
Ey kullarım!
Sizin amellerinizi adınıza zapteder, sonra, da onların karşılığını eksiksiz olarak size veririm.
O halde! .
Kim hayır bulursa, hemen Allah'a hamdetsin.
Kim de başkasıyla (kötülükle) karşılaşırsa, kendi nefsinden, başkasını kınamasın. "
