Allahü teâlânın isimleri tevkifidir. Yani İslamiyet’te bildirilen isimleri söylemek caiz bunlardan başkasını söylemek caiz değildir. Mesela Allahü teâlâya âlim denir. Fakat; âlim manasına gelen fakih kelimesini Allah için kullanmak caiz olmaz. Çünkü İslamiyet Allahü teâlâya fakih dememiştir. İlah manasına tanrı kelimesini kullanmakta mahzur yoktur. Mesela (Hindlilerin tanrıları inektir) (Birdir Allah ondan başka tanrı yoktur) (Bizim tanrımız Allah’tır) demek caizdir. Fakat (Bizim Allah’ımız tanrıdır) demek caiz olmaz. Bu inceliği iyi anlamak gerekir Allahü teâlânın isimleri sonsuzdur. Binbir ismi var diye meşhurdur. Yani isimlerden binbir tanesini insanlara bildirmiştir. Dinimizde bunlardan 99’u bildirilmiştir. Bunlara Esma-ül hüsnâ denir.
Allah adı yerine tanrı veya tanrı adı yerine Allah demek caiz değildir. Çünkü tanrı ilah mabud-put demektir. Asuriler Türkleri güneşe yıldızlara tapınmaya alıştırdıkları için tanyeri ağarınca güneşe tapınırlardı. Bu sebepten Güneşin ismi tanyeri ve nihayet tanrı oldu.
Allah kelimesi özel isimdir. Hiçbir dilde karşılığı olmaz. Allah kelimesinde müzekkerlik müenneslik yoktur. İlah kelimesinin ise her dilde karşılığı bazı dillerde de müzekker [erkek] ve müennes [dişi] şekli vardır. Mesela Arapça’da Mabud-Mabude Türkçe’de Tanrı-Tanrıça İngilizce God-Goddess Fransızca Dieu-Deesse Almanca Gott-Göttin gibi. Bu kelimelerin hiçbirisi Allah ismi yerine kullanılmaz. Allah manasına yalnız Allah kelimesini kullanmak gerekir. Çünkü Allahü teâlâ (Benim ismim Allah’tır. Bana Allah diye ibadet edin) buyuruyor. Kendisi ne bildirmişse onu kullanmak gerekir. İlah manasında her millet kendi dilindeki kelimeyi kullanır. Fakat Allah her dilde aynıdır. (S.Ebediyye)
Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Allah ancak bir tek ilahtır.) [Nisa 171]
(Ben Allah’ım benden başka ilah yoktur.) [Taha 14]
(Mevlanız Allah’tır.) [Âl-i İmran 150]
Dikkat edilirse (Allah ismini kullanmak istemeyip) deniyor. Yani (Allah) ismini kasten kullanmak istemeyip de başka bir isim kullanmak caiz değildir. Yani burada suç olan Allah ismini kullanmayı istememektir. Allah ismini kullanmak istemeyip esma-i hüsnayı kullansa da suçtur. Allah ismini kullanırken esma-i hüsnayı da kullanmakta mahzur yoktur.
Allah adı yerine tanrı veya tanrı adı yerine Allah demek caiz değildir. Çünkü tanrı ilah mabud-put demektir. Asuriler Türkleri güneşe yıldızlara tapınmaya alıştırdıkları için tanyeri ağarınca güneşe tapınırlardı. Bu sebepten Güneşin ismi tanyeri ve nihayet tanrı oldu.
Allah kelimesi özel isimdir. Hiçbir dilde karşılığı olmaz. Allah kelimesinde müzekkerlik müenneslik yoktur. İlah kelimesinin ise her dilde karşılığı bazı dillerde de müzekker [erkek] ve müennes [dişi] şekli vardır. Mesela Arapça’da Mabud-Mabude Türkçe’de Tanrı-Tanrıça İngilizce God-Goddess Fransızca Dieu-Deesse Almanca Gott-Göttin gibi. Bu kelimelerin hiçbirisi Allah ismi yerine kullanılmaz. Allah manasına yalnız Allah kelimesini kullanmak gerekir. Çünkü Allahü teâlâ (Benim ismim Allah’tır. Bana Allah diye ibadet edin) buyuruyor. Kendisi ne bildirmişse onu kullanmak gerekir. İlah manasında her millet kendi dilindeki kelimeyi kullanır. Fakat Allah her dilde aynıdır. (S.Ebediyye)
Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Allah ancak bir tek ilahtır.) [Nisa 171]
(Ben Allah’ım benden başka ilah yoktur.) [Taha 14]
(Mevlanız Allah’tır.) [Âl-i İmran 150]
Dikkat edilirse (Allah ismini kullanmak istemeyip) deniyor. Yani (Allah) ismini kasten kullanmak istemeyip de başka bir isim kullanmak caiz değildir. Yani burada suç olan Allah ismini kullanmayı istememektir. Allah ismini kullanmak istemeyip esma-i hüsnayı kullansa da suçtur. Allah ismini kullanırken esma-i hüsnayı da kullanmakta mahzur yoktur.
beğend,nze sefndim selm ve dua ile YÜCE RABBİM e emanetsnz hyrlı gnler 