Neler Yeni

Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

Tüm özelliklerimize erişmek için şimdi bize katılın. Kaydolduktan ve oturum açtıktan sonra, konular oluşturabilir, mevcut konulara yanıtlar gönderebilir, diğer üyelerinize itibar kazandırabilir, kendi özel mesajınızı edinebilir ve çok daha fazlasını yapabilirsiniz. Ayrıca hızlı ve tamamen ücretsizdir, peki ne bekliyorsunuz?
Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark

ALLAH ( C.C ) ZATI NEREDE? (1 Kullanıcı)

evindar

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
7 Tem 2006
Mesajlar
1,413
Tepki puanı
0
Puanları
0
Allah ( C.C ) Nerede?

Hamd, ancak Allah'a mahsustur. Salat ve selam Resulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellem'in, O'nun ehli ve Ashabinin ve Kiyamet'e kadar onlarin yoluna uyanlara olsun.

" Allah nerede? " Bu soru karsisinda bakin ne tür cevaplarla karsilasacagiz;

Birçoklari " Tövbe estagfirullah, bu ne biçim soru! Allah'a hasa, sümme hasa mekan mi tayin ediyorsun? Allah mekandan münezzehdir! " diyecekler. Bazilari da tam aksine " Allah her yerde", " Allah mü'minin kalbinde" , " Allah nerede anarsan orada", " Allah arsda, ama arsin yeri belli degil" , " Allah gökte ama bizim bildigimiz gökte degil" vs ... gibi yanitlar verecekler. Hakikat, bu çesitli görüslerin arasinda mi gizli veya gerçekten bu soruyu sormak hatami?

Yaratilmislarin en mükemmeli Hz. Muhammed Sallallahu Aleyhi Vessellem Allah hakkinda " nerede? " diye sordugu sahih kaynaklarca sabittir. Müslimde geçen hadiste O, Sallallahu Aleyhi Ve Sellem cariyeye: " Allah nerededir? " diye sormustur. Bu hadisin tamamini birazdan zikredecegim.

Ayni sekilde: " Rabbimiz semavati ve arzi yaratmadan önce nerede idi? " diye soran kimseye de O, Sallallahu Aleyhi Vessellem: " Tek basina vardi, O'ndan baska bir varlik yoktu ... " ,diye cevap vermistir.[1] Bu hadis el-Akidetü'l-Vasitiyye ve Sehrinde zikredilmistir.

Peygamber Sallallahu Aleyhi Vessellem'den böyle soru sorani azarladigi yahut ta ona: " Sen yanlis bir sekilde soru sordun," dedigine dair bir rivayet gelmemistir. Anlasilacagi gibi bu soruyu sormanin hata oldugunu söylemek asil hatanin ta kendisidir.



Allah Nerede? " Allah gökleri ve onlarin aralarinda olani alti günde yaratan, sonra arsa istiva edendir." [2]Secde, 4

" O, gökleri ve yeri alti günde yaratan, sonra da arsa istiva edendir." [3] Hadid, 4

Rahman ars üzerine istiva etmistir ... buyrugu sani yüce Allah'in arsin üzerine istiva ettigini haber verdigi, Kur'anin yedi yerinde geçmektedir. Bu buyruklar açiktir ve herhangi bir te'vil ihtimali yoktur.

Istiva Arab dilinde " yüksek olus" ve " yüksege çikmak" demektir. Burada ise istiva lafzindan ancak istikrar etti (yerlesti) , üstüne çikti, üzerine yükseldi ve üzerine çikti anlasilir.[4]Bu açiklamayi Ibnu'l Kayyim ‘en-Nuniyye’ diye bilinen siirinde dile getirmektedir.



Ars ve Kürsi Ehl-i sünnet ve'l cemaat kürsi ile arsin hak olduguna inanirlar. Arsin büyüklügünü Yüce Allah'tan baska kimse bilemez. Kürsi'nin ars'a nisbeti ise büyük bir düzlükte birakilmis bir halka gibidir. Gökleri ve yeri kusatmistir. Allah'in ars'a da, kürsi'ye de ihtiyaci yoktur. Ona ihtiyaci oldugundan dolayi arsa istiva etmis degildir. Aksine bu kendisinin tesbit ettigi sonsuz bir hikmetin geregidir. O arsa'da, arsin disindaki diger varliklara da muhtaç olmaktan münezzehtir. Sani yüce Allah bundan çok daha büyüktür. Aksine ars da, kürsi de, O'nun kudret ve egemenligi ile tasinan iki varliktir.

Ehl-i sünnet ve'l cemaate göre yüce Allah'in kendi zati hakkinda haber verdigi sekilde arsi üzerinde yüce zatinin bildigi bir keyfiyet ile yarattiklarindan ayri olmak üzere istiva etmistir. Nitekim Imam Malik ve baskalari da: " Istiva " nin ne demek oldugu bilinmektedir, ancak keyfiyeti meçhuldur (nasilligi bilinemez) ."

Bazilarinin (ta'tilcilerin) körükledikleri, istivanin kabul edilmesi halinde dogru olmayan birtakim seylerin de kabul edilmesi gerekir, seklinde ifadeler baglayici degildir. Çünkü ehl-i sünnet ve'l cemaat, O'nun arsin üzerinde olusu herhangi bir mahlukun, bir baska mahlukun üzerinde olusu gibidir, demiyor. Burada ve Allah'in diger sifatlarinda da uyduklari kaide de yüce Allah'in: " O'nun benzeri hiçbir sey yoktur ve o herseyi isitendir, görendir," buyrugudur.[5]Sura, 11

Acaba bu bazilari: Semada kendisine yönelinecek bir Rab, arsin üzerinde kendisine ibadet olunan bir Ilah yoktur mu demek istiyorlar? Acaba bu bazilari bu inaçlariyla Allah'in ve Rasulünün getirdiklerine karsi geldiklerinin ve böylece de delalete düstüklerinin farkindamidirlar?

Ehl-i sünnet ve'l cemaat Allah Azze ve Celle’nin arsin üzerinde olduguna ve arsin da gökte olduguna iman ederler. Allah'in, gökte ki arsin üzerine istiva ettigini belirten birçok ayetler ve sahih hadisler vardir:

Allah Azze ve Celle'nin gökte olduguna delalet eden " Kur'an Ayetleri " " Allah semadan bütün dünya islerini idare eder. Sonra ameller bir günde O'na yükselir ..."[6]Secde, 5

" Göktekinin sizi yere geçirmesinden emin mi oldunuz? " [7]Mülk, 16

" Yoksa semada olanin üzerinize tas yagdiran bir rüzgar göndermesinden emin mi oldunuz? ...[8] Mülk, 17

" Üstlerindeki Rablerinden korkarlar ..." [9] Nahl, 50

" Firavun, veziri olan Haman'a söyle dedi: Ey Haman! Bana yüksek bir kule yap, belki bazi yollara muttali olurum. Göklerin yoluna muttali olurum da, Musa'nin Ilahini görürüm. Çünkü ben Musa'nin söylediginin, yani davet ettigi semada ki Ilah iddiasinin yalan oldugunu zannediyorum. " [10]Mu'min, 36/37

Allah Azze ve Celle'nin gökte olduguna delalet eden " Hadisler " Peygamber Sallallahu Aleyhi Ve Sellem cariye'ye: " Allah nerede " diye sormus, o: Semadadir, diye cevap vermis. Bu sefer: " Ben kimim? " diye sormus, yine cariye: " Sen Allah'in Rasulüsün," deyince, Peygamber Sallallahu Aleyhi Ve Sellem: " Sen bunu azad et, çünkü o mü'min birisidir, " demistir.[11]Müslim, Ebu Davud, Nesai, Malik, Ebu Hanife ve baskalari rivayet etmislerdir. (Allah'in semada oldugunu söyleyen cariyenin Allah Rasulü Sallallahu Aleyhi Vessellem tarafindan mü'min ilan edilmesi, kisinin mü'min olabilmesi için Allah'in semada oldugunu bilmesinin gerektigini teskil eder.)

Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellem buyurdu ki: " Merhametli olanlara, Rahman olan Allah'u Azze ve Celle'de merhamet eder. Dünya ehline merhamet edin ki: semada ki Rahman olan Allah'da size merhamet etsin." [12]Ebu Davud, Tirmizi, Ahmed, Humeyd Hakim ve Hatib sahih bir senedle rivayet etmislerdir

Yine Peygamber Sallallahu Aleyhi Ve Sellem söyle buyurmaktadir: " Semada bulunan Allah'in emini oldugum halde bana güvenmez misiniz? " [13]Buhari ve Müslim

Bundan sonra ki yazilanlar yorumsuz ve eklemeler yapilmadan Allah Rasulü Sallallahu Aleyhi Ve Sellem’in faziletlerinden bahsettigi ve süphesiz Islam dinini herkesten daha iyi bilen ilk üç neslin akideleridir (inançlaridir) . Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellem söyle buyuruyorlar: " Insanlarin en hayirlisi benim çagdaslarimdir. Sonra onlardan sonra gelenler, sonra onlardan sonra gelenler." [[14] Buhari ve Müslim Bu nesiller Allah'i Kur'an ve sünnette gelmis sifatlarla bilip, tanidilar. Allah'i, Allah'in kendi zatini ve Rasulünün O'nu nitelendirdigi sifatlarla nitelendirdiler. Lafizlari kullandiklari gerçek anlamlarindan saptirma yoluna gitmediler. O'nu isim ve ayetlerinde ilhada[15]

Ilhad: Haktan meyletmek ve sapmak demektir. Ta'til, tahrif, tekyif (keyfiyetlendirme) , temsil (örneklendirme) , ve tesbih (benzetme) de bunun kapsamina girer.

Ta'til; Allah'in sifatlarini kabul etmemek, yahut bazilarini kabul edip geri kalanini kabul etmemek demektir.

Tahrif; nassi lafzen ya da mana itibariyle degisiklige ugratip onu zahir (kuvvetli) anlamindan uzaklastirip, ancak zayif bir ihtimal ile lafzin delalet ettigi bir manaya göre açiklamaktir. Buna göre her tahrif bir ta'til, fakat her ta'til bir tahrif degildir.

Tekyif; Allah'in sifatlarinin, yaratilmislar tarafindan bilinmeyen nasilligi hakkinda yorum yürütmektir.

Temsil; Birseyin digeri ile her yönden benzer olusunu söz konusu ederek ayniligini ortaya koymak demektir.

Tesbih; Bir seye bazi yönleriyle benzeyen baska seyin varligini kabul etmek demektir.


Yüce Allah'in yedi semavat'in üstünde ve yarattiklarindan ayri olarak Arsin üzerinde istiva ettigine, ilmiyle herseyi kusattigina ve keyfiyet nisbeti olmaksizin inandilar. Kur'an'da geçen " istiva "ya " istila etti " yahut " malik oldu " yahut " galib geldi ve kahretti " anlamlari kesinlikle vermediler.



Allah Azze ve Celle'nin gökte olduguna delalet eden " Sahabe " kavilleri Abdullah ibni Mes'ud radiyallahu anh’dan, söyle dedi:

" Dünya semasi ile ondan sonra ki gelen semanin arasi besyüz senedir.Her iki semanin arasi böylece besyüz senedir. Yedinci sema ile Kürsinin arasi da besyüz senedir. Kürsi ile suyun arasi da besyüz senedir. Ars ise suyun üstündedir. Arsin üstünde de Allah'u Tebareke ve Teala vardir. Sizin mesgul oldugunuz amelleri oradan bilir. " [16]Bu eseri Ebu Said ed- Darimi er Reddu alel Cehmiyye nam kitabinda Inbi Huzeyme Tevhid’de ve beyhaki Esma'da sahih bir senedle rivayet etmislerdir.

Abdullah ibni Ömer radiyallahu anh'den, söyle dedi:

" ... Ebu Bekir radiyallahu anh Müslümanlara hitaben bir hutbe irad ederek söyle dedi: Ey insanlar! Eger ibadet ettiginiz ilah Muhammed idiyse, o öldü. Eger ibadet ettiginiz ilah semada ki Allah idiyse, O ölmemistir ..." [17]Bu eseri Ebu Said ed-Darimi er-Reddu ale'l Cehmiye nam kitabinda hasen bir senedle rivayet etmistir.

Abdullah ibnu Selam radiyallahu anh'dan, söyle dedi:

" Allah Azze ve Celle yer yüzünü yaratmaya baslayip, pazar ve pazartesi günü yedi kat yeri yaratti. Sali ve çarsamba günüde onun maisetini takdir etti. Sonra da semaya istiva etti ve iki günde de semalari yaratti.[18] Bu eseri Ibnu Mendeh Tevhid’de sahih bir senedle rivayet etmistir. Zehebi de Uluv'da zikretmistir.

Allah Azze ve Celle'nin gökte olduguna delalet eden " Dört Mezheb Imamlarinin " kavilleri Imam Ebu Hanife Rahmetullahi Aleyh söyle buyurmustur:

" Her kim: " Rabbim gökte mi yoksa yerde midir? bilmiyorum " derse kafir olmustur. Ayni sekilde: ‘O, arsinin üzerindedir. Fakat ars gökte midir, yerde midir bilmiyorum’ diyen kimse de kafir olmustur. " [19] El-Fikhu’l Ebsat

" Arsin semada oldugunu inkar ettimi sübhesiz ki o kafir olur. " [20] Bu eseri Zehebi Uluv'da zikretmistir. " Allahu Teala göktedir, yerde degil " [21] el-Esma ve's-Sifat

Kendisi " kulluk ettigin ilah'in nerededir? " diye soran kadina: " Allah'u Subhanehu ve Teala semada'dir, yerde degildir ", cevabini verdi.[22] el-Esma ve's-Sifat

Imam Safii Rahmetullahi Aleyh söyle buyurmustur:

" Imam'i Malik, Süfyan ve daha onlardan baska Ehli Sünnet önderlerinden gördügüm ve benim de üzerinde oldugum hak olan kavil sudur; Allah'dan baska ilah olmadigina ve Muhammed -sallallahu aleyhi vessellem-'in Allah'in Rasulü olduguna sehadet edip, ve Allah'u Azze ve Celle'nin de semasinda arsinin üzerinde oldugunu, istedigi gibi kullarina yaklasip ve istedigi gibi de dünya semasina indigini ikrar etmektir."

[23] Bu eseri Zehebi Uluv'da tahric etmistir.

Imam Malik Rahmetullahi Aleyh söyle buyurmustur:

" Allah semadadir. Ilmi ise her yerde , derdi."

[24] Ebu Davud, Mesaili'l –Imam Ahmed, Sünne, Ibn-i Abdilber Temhid



Imam Ahmed ibnu Hanbel Rahmetullahi Aleyh söyle buyurmustur:

" Ebu Abdullah'a (yani Ahmed ibnu Hanbel’e) denildi ki: " Allah'u Azze ve Celle, yarattiklarindan ayri olarak kudreti ve ilmi ile her yerde oldugu halde yedi kat semanin üzerindemidir? ' Ahmed ibnu Hanbel'de cevaben söyle dedi:" Evet, Allah’u Azze ve Celle arsinin üzerindedir, hiç bir seyde ilminden gizli degildir." [25] Bu eseri Hallal es-Sünen'de rivayet etmistir.



Süpheciye cevap

Ehl-i sünnet ve'l cemaat'in Allah'in gökte ki arsinin üzerine istiva ettigine iman ettiklerini delilleriyle ispatladik.

Fakat bazilari bunca delillere ragmen süphelerini bizlere su ayetlerle sunabilirler:

" Nerede olursaniz, O sizinle beraberdir." [26] Hadid, 4 " Tasalanma, süphe yok ki O bizimle beraberdir." [ 27] Tevbe, 40 " Bir de sabredin. Süphesiz Allah sabredenlerle beraberdir." [28] Enfal, 46

Bu ayetleri onlar, Allah'in heryerde oldugunu ispatlamak için delil olarak getirirler. Bu ayetlerde asil kastedilen beraberlik ve yakinlik, Allah'in ilmi ve kusaticiligi ile yakinligidir. Nitekim Allah'u Teala söyle buyurmaktadir: " Andolsun ki Biz insani yarattik. Nefsinin ona ne vesveseler vermekte oldugunu da biliriz. Zaten Biz ona sahdamarindan aha yakiniz." [29]Kaf, 16 Böylelikle Kur'an ve hadislerde sözkonusu edilmis yüce Allah'in yakinligi, beraberligi ile yine bunlarda sözkonusu edilen Allah'in yukarida yani gökte olusunu belirten buyruklar arasinda herhangi bir aykiriligin bulunmadigi açikça ortaya çikmis olmaktadir.

Bütün bunlar sani yüce Allah'a yakisan sekilde Allah'in sifatlaridir. Hiç birisinde O'nun benzeri hiçbir sey yoktur. Allah'u Azze ve Celle söyle buyurmaktadir:: " O'nun benzeri hiçbir sey yoktur ve o herseyi isitendir, görendir,"

Ehl-i sünnet ve'l cemaat büyüklerinin ‘Allah’in beraberligi’ hakkinda ki inançlari:

Imam Ebu Hanife Rahmetullahi Aleyh söyle buyurmustur:

" Allah Teala göktedir, yerde degil." Ona " O bizimle beraberdir " (Hadid, 4) ayetini hatirlatan adama; " Bu, senin bir adama mektup yazip onunla beraber oldugunu söylemen gibidir. Halbuki sen onun yaninda degilsin." dedi.30] el-Esma ve's-Sifat

Imam Malik Rahmetullahi Aleyh söyle buyurmustur:

" Allah semadadir. Ilmi ise her yerdedir, ilminden de hiç bir sey gizli kalamaz."

[31] Bu eseri Ebu Davud Mesaili'l'de, Abdullah er-Reddu Ale'l –Cehmiyye'de ve Aciri Seria da rivayet etmislerdir.



Imam Ahmed ibnu Hanbel Rahmetullahi Aleyh söyle buyurmustur:

" Ebu Abdullah'a (yani Ahmed ibnu Hanbel'e) denildi ki: "Allah'u Azze ve Celle, yarattiklarindan ayri olarak kudreti ve ilmi ile her yerde oldugu halde yedi kat semanin üzerindemidir? ’

Ahmed ibnu Hanbel’de cevaben söyle dedi:" Evet, Allah'u Azze ve Celle arsinin üzerindedir, hiç bir seyde ilminden gizli degildir. " [32] Bu eseri Hallal es-Sünen'de rivayet etmistir.

Yine Imam Ahmed ibnu Hanbel Rahmetullahi Aleyh'den:

... Ve sonra (Kaf) suresinden okudu; " Nefsinin ona ne vesveseler vermekte oldugunu da biliriz. Zaten Biz ona sahdamarindan daha yakiniz " (Kaf, 16) . Ve sonra söyle dedi: " Ilmi onlarla beraberdir. " [33] Bu eseri Hallal es- Sünnen'de rivayet etmistir.

Mukatil ibnu Hayyan'dan, su ayet'i kerime hakkinda soruldu: " Herhangi bir üç sirdasin, bir fisiltisi olmuyormu, mutlak Allah dördüncüleridir. " Cevaben de: " O, arsinin üzerindedir. Ilmiyle de onlarla beraberdir," dedi.[34] Bu eseri Ebu Davud Mesailin'de, Ahmed Sünne'de ve Beyhaki Esma'da rivayet etmislerdir.

Yüce Rabbimizden bu yazinin Müslümanlara yararli olmasini temenni ediyoruz. Mevzumuza da Allah Azze ve Celle'nin su kavli ile son veriyoruz;

" Her kim ki, kendisine dogru yol apaçik belli olduktan sonra, Peygambere aykiri harakette bulunur ve mü'minlerin yolundan baskasina uyar giderse, onu döndügü sapiklikta birakiriz. Ahirette de kendisini Cehenneme koyariz ki, o, ne kötü bir dönüs yeridir." [35]Nisa, 15

Ve'l- hamdulillahi Rabbi'l- alemin.



Yararlanilan Kitaplar:

- Uluv Risalesi Ebu Said el-Yarbuzi

- Seyhu'l-Islam Ibn-Teymiyye'nin el-Akidetü'l-Vasitiyye ve serhi Prof. Dr. Halil Herras

- Ehl-i Sünnet Ve'l Cemaat Selefi Salihin Akidesi Abdullah b. Abdülhamid el-Eseri
 

Kaan Erdem

Yönetici
Katılım
9 Ara 2006
Mesajlar
11,197
Tepki puanı
230
Puanları
63
RE: ALLAH ( C.C ) ZATI NEREDE?

" Her kim ki, kendisine dogru yol apaçik belli olduktan sonra, Peygambere aykiri harakette bulunur ve mü'minlerin yolundan baskasina uyar giderse, onu döndügü sapiklikta birakiriz. Ahirette de kendisini Cehenneme koyariz ki, o, ne kötü bir dönüs yeridir." [35]Nisa, 15

ALLAH CC RAZI OLSUN ABLAM.GÜZEL BİR PAYLAŞIM SELAM VE DUA İLE KAL.ALLAH CC EMANET OL.
 

Kalb-i selim

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
29 Ağu 2006
Mesajlar
822
Tepki puanı
0
Puanları
0
Yaş
36
RE: ALLAH ( C.C ) ZATI NEREDE?

Selamun Aleykum.
Allah (cc) razı olsun. Güzel ve bilinmesi gereken bir konu. Allahu Teala'dan uzak tutmamız gereken bir durumdur bu.
İmam Gazzali )rah.), "Kavaidü'l-Akaid" kitabında bu konu ile şu temel esasları zikretmiştir:
O ne yerdedir ne de göktedir; belki her yerdedir.
Kendisinin Kur'an'da bildirdiği şekilde ve kasdettiği manada Arşın üzerinde istiva etmiştir.
Bu istiva, Arşa vücuduyla değme, yerleşme, girme, başka yerden intikal etme şeklinde değildir.
Arş Onu taşımaz, bilakis Arş ve Arş'ı taşıyan melekler O'nun kudretiyle taşınırlar.
Allah Arşın ve semanın üstündedir. O her şeyin üstündedir. Üstedir sözü yüceliğini anlatmak içindir.
Yoksa, bir şeyin üst tarafında durur ve diğer şeylerden uzakta bulunur manasında değildir.
O her şeyin, yerin ve göğün üstündedir, aynı zamanda ilmi ve kudretiyle her şeye yakındır.
Allahu Teala insana şah damarından daha yakındır. O her şeye şahittir.

" Her kim ki, kendisine dogru yol apaçik belli olduktan sonra, Peygambere aykiri harakette bulunur ve mü'minlerin yolundan baskasina uyar giderse, onu döndügü sapiklikta birakiriz. Ahirette de kendisini Cehenneme koyariz ki, o, ne kötü bir dönüs yeridir." [35]Nisa, 15
Bu güzel paylaşım için Teşekkürler.
Allahaısmarladık... B)
 

m_muaz

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
28 Eki 2006
Mesajlar
7,359
Tepki puanı
0
Puanları
0
RE: ALLAH ( C.C ) ZATI NEREDE?

SELAMUN ALEYKUM


RAHMAN RAZI OLSUN ...COK ACIKLAYICI OLMUS SELAMETLE..
 

m_muaz

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
28 Eki 2006
Mesajlar
7,359
Tepki puanı
0
Puanları
0
RE: ALLAH ( C.C ) ZATI NEREDE?

Tevhid Veya Allah'ın Birliği



Allah Teala'nın varlığı bahsinden sonra tartışılan konulardan birisi de Allah Teala'nın birliği konusudur. Allah Teala şöyle buyuruyor:

"Allah'la birlikte ayrı bir ilah çağırma. Ondan başka bir ilah yoktur, O'nun vechi dışında her şey helak olup gidecektir. Hüküm O'nundur ve O'na döndürüleceksiniz."(114)

Şeyh Saduk, "Tevhid" adlı kitabında, kendi senediyle Şureyh bin Hani'den naklettiği bir hadiste şöyle yazıyor: "Cemel savaşı günü bir bedevi Arap, Emir-ül Mü'minin'e gelip arz etti: "Ey Emir-ül Mü'minin! Allah'ın tek olduğunu mu söylüyorsun?" Hadisi nakleden ravi diyor; bu sırada halk ona hücum ederek: "Ey bedevi Arap, şu anda Emir-ül Mü'minin düşüncesinin nasıl dağınık olduğunu görmüyor musun?" şeklinde itirazda bulundular. Bu sırada Hz. Emir-ül Mü'minin: "Bırakın adamcağızı, zaten biz de bu Arab'ın bizden sormak istediğini bu kavimden istiyoruz" buyurdular. Daha sonra şöyle buyurdu: "Ey Bedevi! Allah'ın Vahid ( bir) olduğunu söylemenin dört kısmı (yönü) vardır. Onlardan iki kısmı Allah için caiz değildir. İki kısmı ise Allah'ta vardır.

Allah'a nispeten caiz olmayan iki kısma gelince, şunlardan ibarettir: Birisi, "Allah birdir" der bundan sayıda olan bir anlamını kasteder. Bu (Allah'a) caiz değildir. Çünkü ikincisi olmayan bir şey, sayı bölümüne girmez. Görmüyor musun, O'nun üçün üçüncüsü olduğunu söyleyen kimse kafir olur. Ve (yine) birisi, "O topluluktan birisidir" der ve bir cinsten bir türü kasteder. Bu da O'na oranla caiz olan bir şey değildir. Çünkü bu da teşbih etmektir. Rabbimiz bundan yüce ve münezzehtir.

Ama Allah'ta bulunan iki kısma gelince, birisi; "O birdir" der, bundan O'nun şeyler arasında bir benzeri olmadığını kasteder. Zaten Rabbimiz de böyledir. Ve (yine) birisi; "O birdir" derken Rabbimizin soyut olduğunu kasteder. Yani, ne varlık, ne akıl ve ne de vahimde bölünmez olduğunu amaçlar. Zaten Rabbimiz de böyledir."

Allah Teala'nın birliği hakkında gelen nakli deliller çoktur. Fakat biz şimdilik yukarıda işaret ettiğimiz ayet-i kerime ve hadis-i şerifle yetinip, akli yönden de sadece birkaç delile özet olarak değindikten sonra bu konuda ki sözümüzü yine birkaç hadisle sona erdireceğiz.

Birinci Delil
Eğer Allah Teala objektiflik açısından veya akılda ya da vehimde (hayal bakımından) bölünebilir olursa, bundan onun muhtaç olması sonucu doğar. Çünkü parçalara bölünen her şey, kendi parçaları ile kıvam bulur, onların vasıtasıyla var olur ve onlara muhtaçtır. Oysa Allah Teala her şeyden ganidir ve hiçbir şeye ihtiyacı yoktur. Zaten aksi takdirde Vacip-ül Vücut (zatı varlığın özü olup varlığında hiçbir şeye ihtiyacı olmayan) olamaz. (115)

İkinci Delil
Eğer Allah Teala parçalardan oluşan bir bileşim olsa idi, parçaları ondan önce olurdu. Bu durumda parçaları ilah olmaya daha layık olurdu. İşte bundan anlaşılıyor ki, Allah Teala'nın varlığı zatının özüdür ve zatına ilave olan bir şey değildir. Yani O, ne akılda, ne vehimde (hayal bakımından) ve ne de objektif olarak bölünmeyen salt varlığın özüdür.

Bu açıklamamızdan Allah Teala'nın bileşim olmadığı gibi, vahit olduğu, şerik ve benzeri olmadığı da anlaşılıyor. Zira, salt olan bir şeyde sayı düşünülemez. Ona, bir benzer ve eş de farz edilemez. Ne güzel söylenmiştir: "O, kendinden daha üstünü olmayan salt varlığın özüdür. O'na bir eş olarak farz ettiğin her şeye dikkatle baktığında O'nun kendisi olduğunu görürsün. Zira saltlıkta ayrım olmaz. İşte bunun için "Allah'ın kendisi tanıklık ediyor ki, O'ndan gayri bir ilah yoktur" (116)

Üçüncü Delil
İbn-i Sina "El-İşarat" kitabında daha önce naklettiğimiz, Allah'ın varlığını ispat için zikrettiği İmkan Metodu'nu açıkladıktan sonra, Allah'ın birliği konusunu ele alıyor ve konuyla ilgili burhanını (delilini) sunmadan önce burhanın dayalı olduğu ilkeleri şöyle açıklıyor:

1. İlke:

"Varlık bakımından ayrı ayrı olup zatlarını oluşturan bir şeyde birleşen nesnelerin, ya birleştikleri şey, ayrıldıkları şeyin lazımlarından (zorunlu sıfatlarından) olmalıdır. Bu durumda muhtelif olan birkaç şeyin bir lazımı (zorunlu sıfatı) olması gerekir. Bu olağan bir şeydir ve mümkündür. Ya da ayrıldıkları şeylerin, birleştikleri şeyin lazımı (zorunlu sıfatı) olması gerekecektir. Bu olağan dışıdır. Çünkü bu durumda bir şeyin birbirine zıt ayrı ayrı lazımı (zorunlu sıfatı) olması gerekir. Bu olanaksızdır. Veyahut onların birleştikleri şey, onların ayrıldıkları şeylere arız (ilinek) olacaktır ki, bu da mümkündür. Ya da onların ayrıldıkları şeyler birleştikleri şeye arız (ilinek) olacaktır ki, bu da mümkündür. (117)

Şia'nın büyük kelamcı ve filozofu Şeyh Hace Nasiruddin Tusi, İbn-i Sina'nın yukarıda naklettiğimiz sözlerinin şerhinde şöyle yazıyor:

"İbn-i Sina'nın bu açıklaması Vacib-ül Vücud'un birliğinin ispatında gerekli olan bir bölmedir: Nesneler bazen, bu fert şu fert gibi, objektif olarak ayrı ayrı olurlar, bazen de objektif olarak ayrı olmazlar. Aksine, onların ayrılığı, akil (düşünen) ve ma'kul (düşünülen) de olduğu gibi, ya zihni ve itibari olur. (Yani, meselâ insanın nefsi kendini düşündüğü zaman, düşünen ile düşünülen objektif olarak iki ayrı fert değildir. Aksine, hem düşünen, hem de düşünülen objektif olarak aynı şeylerdir. Onların arasındaki farklılık sadece zihni ve itibaridir.) Ya da başka bir tür ayrılık olur. (Buna da bir örnek vermek istersek, natık kavramıyla insan kavramı zikredebiliriz. Bu kavramlar fert olarak iki ayrı ferdi göstermiyor. Onlar objektif alemde bir ferdi hikaye ederler. Onlar arasındaki farklılık sadece kavram ve anlam açısındandır. Yani, her biri ayrı bir kavramı ifade ediyor.)

Varlık bakımından objektif olarak ayrı ayrı olan şeyler, bazen onların zatını oluşturan bir şeyde birleşirler. Örneğin, insan olmak hususunda birleşen Zeyd ve Amir'de olduğu gibi, ki her ikisi de zat itibariyle insan olmak hususunda birleşmişlerdir. Bazen de arızî (ilineksel) olan bir hususiyette birleşiyorlar. Varlık hususiyetinde birleşen bu cevher (töz) ve şu arız (ilinek) örneğinde olduğu gibi.

Varlık açısından objektif olarak ayrı ayrı olup, zatî olan bir hususiyette birleşen iki ayrı şeyin, zorunlu olarak birleştikleri ve ayrıldıkları noktalar olmak üzere, iki yönü bulunmaktadır. Bu durumda içerdikleri o iki yönün birleşimi de ya birbirlerinden ayrılmaları imkansız olacak şekilde olur, ya da ayrılmaları mümkün olur. Bu durumun birincisine lüzum (zorunluluk) ikincisine de uruz (ilineksellik) denir.

Lüzum (zorunluluk) ise, ya birleştikleri taraftan olur (yani birleştikleri nokta ayrıldıkları yönlerinin lazımı olur). Bunun varlığı olağandır. Örneğin, hayvanlık hem insanın, hem de diğer hayvan türlerinin lazımlarındandır. Ya da lüzum onların ayrıldıkları şeyler tarafından olur, (yani ayrıldıkları şeyler birleştikleri şeyin lazımı olur). Bu bölümün olması imkansızdır. Zira hayvan aynı zamanda hem insan, hem de gayrı insan (diğer bir hayvan türünden) olamaz (yani, bir şey olan örneğin, hayvan aynı anda iki zıt şeyi gerektiremez).

Elbette bu, metinde de farz edildiği gibi, ayrıldıkları noktalar, birkaç şey olduğu taktirdedir. Ama eğer bir nokta olur ve birliği sağlayan zata dahil olan parçanın lazımı olursa, bu durumda tekessürü (caiz) görsek bile, o iki parçadan oluşan şey ancak tek bir fert olabilir. Dolayısıyla böyle bir türün ancak bir bireyi olur. Bu farza kitapta işaret edilmemiştir. Zira ayrıldıkları şeyin bir birkaç şey olması kaydı koşulduğundan bu bölüm farz dışı kalmıştır.

Uruz (ilineksellik) konusuna gelince: Ya onların birleştikleri şey, ayrıldıkları şeylere arız olacaktır. Bunun varlığı da inkar edilemez. Örneğin, "bu cevhere (töze) ve şu araza (ilineğe) vardır" denildiğinde varlık hem cevhere hem de araza arız olur. Zira onları var olarak nazara alırsak, varlık onların zatından olur. Ama eğer onların tümüyle birbirlerinden ayrı olan zatlarını (mahiyetlerini) nazara alırsak varlık onlara arız olur. (Yani, onların mahiyetini göz önüne alırsak, varlık onların (cevher ve arazın) mahiyet ve zatlarının bir parçası olamaz. Aksi takdirde onlar Vacib-ül Vücut olur ve yok olmaları imkansız olurdu. Oysa cevherler ve arazlar hem var, hem de yok oluyorlar. Bundan anlaşılıyor ki, varlık onların zatı değildir ve bazen onlara arız olur, bazen de olmaz. Fakat onları var olma şartıyla göz önüne alırsak varlık onların zatına dahil olur.) Veya onların ayrıldıkları şeyler birleştikleri şeye arız olacaktır. Bunun da varlığı inkar edilemez. Örneğin, birkaç insana insan dendiğinde insaniyet onların maruzu olur. Zira onların zatlarını oluşturan insaniyet, ayrıldıkları şahsî özelliklerine oranla maruz sayılır."(118) (Yani, onların ayrıldıkları şahsi özellikleri zatlarını oluşturan insaniyete arız olmuştur.)

2. İlke:

"Bir şeyin mahiyeti (zatını oluşturan şeyler) o şeyin sıfatlarından bir sıfata sebep olabilir. Yine, onun sıfatlarından birisi ayrı bir sıfatı için neden olabilir. Örneğin, şeyin "faslı" onun has sıfatına neden olur. Ama bir şeyin varlığından oluşan sıfatının o şeyin varlığından başka mahiyeti (içeriği) veya ayrı bir sıfatı aracılığıyla gerçekleşmesi mümkün değildir. Zira sebebin sonuçtan varlık bakımından önce olması gerekir. Varlıktan da önce olan ayrı bir şey yoktur."(119)

(Yani, ne mahiyet ve ne de mahiyet türünden olan sıfatlar varlığa neden olamazlar. Çünkü mahiyetin ve sıfatların, varlığa neden olabilmeleri için, önce kendilerinin var olmaları gerekir. Oysa mahiyet ve sıfatlar varlığın kendisine muhtaçtırlar ve varlık sayesinde var olurlar. Varlığın kendisine bağlı olan bir şey ise varlığa neden olamaz.)

Hace Nasiruddin Tusî bu bölümün şerhinde şunları yazıyor:

"İbn-i Sina'nın bu açıklaması da tevhid meselesi için ayrı bir mukaddimedir.

Bir şeyin mahiyetinin sıfatlarından birine sebep olmasına, ikiliğin çiftliğe sebep olmasını; fasıldan ibaret olan bir sıfatın özel sıfat olan ayrı bir sıfata sebep olmasına, natıklığın taaccübe sebep olmasını; özel sıfat olan bir sıfatın yine özel sıfat olan başka bir sıfata neden olmasına, taaccübün gülümsemeye sebep olmasını; araz olan bir sıfatın kendisi gibi başka bir sıfata sebep olmasına da, renk sıfatıyla sıfatlanmasının görülme sıfatına sebep olmasını örnek olarak zikredebiliriz. Ama burada varlık ile diğer sıfatlar arasındaki fark şudur ki, öteki sıfatlar mahiyet aracılığıyla var oluyorlar, ama mahiyetin kendisi varlık sebebiyle var oluyor. Bunun için de diğer sıfatların mahiyetten meydana gelmesi veya bazısının bazısı aracılığıyla var olması mümkündür, ama varlık onların hiç birisinin sebebiyle var olamaz." (120)

İbn-i Sina'nın Tevhid Delilinin Takriri
"Vacib-ül Vücud'un objektif olarak belirlenmesi, (objektif olarak fert oluşturması) onun Vacib-ül Vücut oluşundan dolayı olursa; ondan başka bir vacib-ül vücut olamaz." (Yani, bundan tek bir vacib-ül vücudun olması lazım gelir. Çünkü vacib-ül vücutluk bir şeydir, onun gereği de ancak tek bir fert olabilir. Nitekim birinci ilkede ispatlandı ki, bir şeyin çok şeyi gerektirmesi muhaldir.) "Ama eğer onun belirlenmesi (objektif olarak fert olması) vacib-ül vücut olmasından kaynaklanmaz ve ayrı bir nedenle olursa, bundan vacib-ül vücudun başka bir şeyin sonucu (müsebbebi) olması lazım gelir." (Oysa bu imkansızdır. Çünkü vacib-ül vücut demek, varlığında başka bir şeye bağlı olmayan demektir. Yani, eğer vacib-ül vücudun bu özelliği onun objektif olarak fert olup var olmasına yeterli değilse, bu durumda onun fert oluşu kendi zatı dışından kaynaklanmaktadır. Bu durumda başkası tarafından fertleşen o şeyin vacib-ül vücut sıfatını alması için iki yol kalır: Ya vacib-ül vücutluk başkası tarafından fert oluşu sağlanan şeyin zorunlu bir sıfatı olmalıdır, ya da vacib-ül vücutluk onun arazlarından (ilineklerinden) olmalıdır.) "Eğer Vacib-ül vücutluk fertleşmesi başkası tarafından sağlanan şeyin lazımı (zorunlu sıfatı) olursa, bundan varlığın, varlık dışı olan bir mahiyetin veya sıfatın lazımı olması gerekir. Bu ise imkansızdır. Çünkü bu taktirde vacib-ül vücutluk dışında kalan fertleşmenin, ya mahiyet, ya da mahiyetin bir sıfatı olması gerekir. Her iki taktirde de vacib-ül vücudun varlığının onların lazımı olmasından varlığın mahiyet veya mahiyete ait bir sıfat sebebiyle var olması gerekir ki, biraz önce varlığın mahiyet veya sıfattan kaynaklanmasının imkansız olduğunu ispatladık.

Ama eğer vacib-ül vücutluk, objektif olarak fert oluşu başkası tarafından kaynaklanan şeye arız olursa, bundan vacib-ül vücudun bir nedene muhtaç olduğu daha açık olarak ortaya çıkar. Zira vacib-ül vücudun arız olması da ayrıca bir nedeni gerektirecektir. Fertleşmesi de başkası tarafından olduğuna göre, buradaki ihtiyaç iki kat oluyor. Oysa vacib-ül vücudun başka bir nedene muhtaç olması imkansızdır.

Ya da vacib-ül vücudun objektif olarak fertleşmesinin vacib-ül vücutluğuna arız olduğu söylenecektir. Bu durumda da vacib-ül vücudun ayrı bir şeyin sonucu olması lazım gelir.

Zira objektif olarak fertleşmesinin arız olması için, maruzu olan vacib-ül vücudun tahassüs bulması gerekir. Zira henüz tahassüs bulmamış genel olan bir mahiyete bir şey arız olamaz. Bu durumda ya vacib-ül vücudun tahassüs bulması bu arız olan fertleşmenin kendisinin arız olmasıyla gerçekleşecektir, ya da önceden başka bir tahassüs arız olarak ona tahassüs vermeli ve sonra ilk fertleşme ona arız olmalıdır. Böylece iki kısım ortaya çıkmaktadır. Birinci kısım; ma'lul (müsebbep) olan fertleşmenin vacib-ül vücudun bizzat kendi zatına arız olması ve vacib-ül vücudun bizzat bu fertleşmenin sayesinde objektif olarak fertleşmesine gelince, bu muhaldir. Zira, bu durumda vacib-ül vücudun da bu fertleşmenin müsebbebi olduğu ortaya çıkar. Bu ise imkansızdır. Çünkü vacib-ül vücudun başkasından etkilenmesi vacib-ül vücutlukla bağdaşmaz. İkinci kısma gelince, yani, vacib-ül vücudun, bu fertleşmenin arız olmamasından önce, ayrı bir tahassüsle tahassüs bulması "has olması" sonra da bu fertleşmesinin arız olmasına gelince, bu da imkansızdır. Çünkü önceki tahassüste de aynı sözler cereyan etmektedir. Yani, o tahassüs de ya vacib-ül vücudun kendisinden kaynaklanacaktır, bundan da vacib-ül vücudun tek olması gerekecektir. Ya da sonraki ihtimaller söz konusu edilecektir. Bunlarda da aynı itirazlar ortaya çıkacaktır. O halde tek bir yol kalıyor. O da vacib-ül vücudun varlığının kendi zatından kaynaklanmasıdır ki, bundan vacib-ül vücudun vahid (bir ve tek) olması doğar. Zaten İbn-i Sina bu açıklamasıyla bunu ispatlamak istiyordu." (121)

İbn-i Sina Allah Teala'nın Tevhid-i Vahidi yani, şeriki ve benzeri olmadığına dair getirdiği bu delilinden sonra Allah Teala'nın Tevhid-i Ehedi olduğunu yani, soyut olup ne objektif olarak ne de akılda ve vehimde (zihinsel olarak) herhangi bir parçası bulunmadığı ve bölünmediğini ele alarak şunları yazıyor:

"Eğer vacib-ül vücudun zatı bir araya gelen iki veya birkaç şeyden oluşursa, vacib-ül vücut onların aracılığıyla vacip olur. Bu durumda o parçaların biri veya tamamının vacib-ül vücuttan önce olması ve vacib-ül vücudu meydana getirmesi lazım gelir. O halde vacib-ül vücut ne zihinsel olarak ne de miktar açısından bölünmemektedir." (122)

Hace Nasiruddin Tusi bu bölümün şerhinde şunları yazıyor:

"Şeyh bu bölümde vacib-ül vücudun genel olarak mürekkep (bileşim) olmadığını ve bölünmediğini açıklamak istiyor. Sonraki bölümlerde bu konuyu detaylı olarak açıklayacaktır.

Kısacası eğer vacib-ül vücudun zatı aynen birkaç soyut unsurdan oluşan bir bileşim gibi, kendileri vacib-ül vücut olmayan iki veya birkaç şeyin bir araya gelip bir bileşim sağlamasından meydana gelirse veya vacib-ül vücudun vücuttan gayrı bir mahiyeti (içeriği) olur ve vahdetle sıfatlandırılan insanın bu sıfatlandırılma dolayısıyla vahit olduğu gibi, o mahiyetin vücub-u vücutla sıfatlandırılmasıyla vacib-ül vücut meydana gelirse; mahiyetten ibaret olan bu parçalardan birinin veya parçaların tamamının vacib-ül vücuttan önce olup onu meydana getirmesi gerekir. Oysa bu vacip-ül vücut olmakla ters düşmektedir. Vacib-ül vücut olan bir şey ayrı bir şeye muhtaç olamaz. Vacib-ül vücudun parçaları olduğu farz edilirse, onun farz edilen parçalara muhtaç olduğu ortaya çıkar. Bundan da vacib-ül vücut kabul edilen şeyin aslında vacib-ül vücut olmadığı sonucu ortaya çıkar. O halde vacib-ül vücut ne mahiyet ve varlık olarak zihinsel olarak bölünebilir, ne de miktar yönünden bölünebilir."(123)

Sonra İbn-i Sina vacib-ül vücudun herhangi bir sınırı olmayan varlığın özü olduğunu şöyle açıklıyor:

"Daha önce ispatladığımız üzere, zatının kavramı içinde varlık bulunmayan her nesnenin mahiyetini varlık oluşturmamaktadır. Yine ispatladık ki, varlık böyle bir şeyin zatının gereği "lazımı" da olamaz. Yani, varlık onun zatından kaynaklanamaz. (Varlığın mahiyetten ve mahiyet türünden olan diğer sıfatlardan kaynaklanamayacağını ikinci ilkede ispatlanmıştır.) O halde böyle şeylerin varlığı başka bir nedenden kaynaklanır." (124)

Hace, bu bölümün şerhinde de şunları yazıyor:

"Mantık bölümünde açıkladığımız üzere, bir şeyin zatının kavramına dahil olan şey, ya onun mahiyetine oranla mahiyetinin bir parçası olur. Veya onun fertlerine oranla mahiyetinin tamamını oluşturur. O halde bir şeyin zatının kavramına dahil olmayan her şey, o şeyin mahiyetini oluşturmaz ve ona dışarıdan arız olur.

Buna göre, her nesne ki, varlık onun mahiyetinin bir parçasını veya tamamını oluşturmak suretiyle zatının kavramına dahil değildir, varlık onun mahiyetini oluşturmamaktadır. Aksine ancak varlık ona arız olur. "Her arız olan şeyin bir nedeni olması gerekir" ilkesine göre de, o şeye varlığı verecek bir neden olması gerekir. Bu durumda o varlığın nedeni mezkur şeyin zatının kendisi de olamaz. Zira, mahiyetin varlığa neden olmayacağı önce ispatlanmıştır. O halde o şeye varlık veren şey başka bir şey olmalıdır.

İbn-i Sina'nın bu açıklamasından maksadı vacib-ül vücudun zatı kavramına varlığın dahil olduğudur. Elbette yalnızca zihinde olan varlık kavramının vacib-ül vücudun zatına dahil olduğu kastedilmiyor. Aksine maksat bütün varlıkların kaynağı olan objektif varlığın vacib-ül vücudun zatına dahil olduğudur. Vacib-ül vücudun herhangi bir parçası olmadığına göre, objektif varlık Hak Teala'nın zatının tamamını oluşturuyor. İşte filozofların: "Allah'ın mahiyeti varlığının özüdür"e dair olan sözlerinin anlamı budur." (125)

İbn-i Sina daha sonra vacib-ül vücudun cisimsel ilinek olamayacağını şöyle açıklıyor:

"Cisme has olan her şeyin varlığı cisim aracılığıyla gerçeklik kazanır kendiliğinden değil." (126)

Yani, cisimsel ilinekler tümüyle cisme bağlı olduklarından onların muhtaç ve mümkün oldukları anlaşılır. O halde Hak Teala böyle bir şey olamaz. Çünkü O vacib-ül vücuttur ve hiçbir şeye muhtaç değildir.

İbn-i Sina Hak Teala'nın cisim türünden bir şey de olmayacağını şöyle açıklıyor:

"Hissedilen her cisim hem miktar (kem) açısından bölünür ve hem de mana bakımından (mahiyet açısından) heyula (madde) ve surete (şekle) taksim edilir." (127)

Yani, Hak Teala cisim de olamaz. Çünkü cisim hem varlık ve hem de mahiyet açısından taksim edilir. Bundan cismin hem varlık ve hem de mahiyet açısından parçaları olduğu anlaşılır. O halde cisim mümkün olan varlıklar türündendir ve vacib-ül vücut olamaz. Çünkü vacib-ül vücudun ne miktar ve ne de mahiyet açısından parçası olamayacağını aksi taktirde parçalarına muhtaç olup vacib-ül vücut olmayacağını yukarıda ispatladık.

İbn-i Sina daha sonra şöyle devam ediyor:

"Bundan başka her hissedilen cismin, ya kendi türünden veya en azından cisim olması açısından onunla aynı olan ayrı bir türden bir benzerini bulursun." (128)

Hace bu bölümün şerhinde şunları yazıyor:

"Bu, cisimlerin mümkün olduğunu ispatlayan ayrı bir burhandır (delildir): Her bir cismin ya kendi türünden – eğer cisim, unsur cismi olursa- veya cins bakımından onunla ortak olan kendi türünden olmayan – eğer cisim felek cisimlerinden olursa-(129) bir benzeri vardır. Benzeri olan her şey de müsebbeptir, (başkası tarafından var edilir). İbn-i Sina sonuç olarak şunu yazıyor:

"O halde her cisim ve cisme ilintili olan her şey müsebbeptir." (130) Dolayısıyla Hak Teala cisim ya da cisimsel bir şey değildir. Zira Allah müsebbep değildir ve vacib-ül vücuttur.

İbn-i Sina Allah Teala'nın objektif varlık olarak bölünmediğine dair getirdiği bu delilden sonra Allah Teala'nın akli yönden bile bölünmez olduğunu ele alarak şunları yazıyor:

"Vacib-ül Vücut (Allah Teala) hiçbir nesneyle mahiyet bakımından ortak değildir. Zira vacib-ül vücuttan başka her şeyin mahiyeti onun mümkün-ül vücut olmasını gerektirir. Varlığa gelince, o ne bir şeyin mahiyetini oluşturmaktadır ne de bir şeyin mahiyetinin bir parçasıdır. Elbette bizim kastımız varlığın mahiyetine arız olduğu türden mahiyet sahibi nesnelerdir.

Buna göre, vacib-ül vücut hiçbir nesneyle ne cinssel, ne de türsel anlamda ortak değildir. Bu nedenle de artık başka şeylerden ayrılması için, onu ayıracak faslı veya arazi (ilineksel) ayırıcılara ihtiyacı yoktur. Aksine bizatihi (kendiliğinden) diğerlerinden ayrıdır." (131)

Hace Nasiruddin Tusi İbn-i Sina'nın bu sözlerinin açıklamasında şunları yazıyor:

"Şeyh, Vacib-ül Vücud'un mahiyet açısından bileşik olmadığını belirtmek istiyor. Bunu ispatlamak için önce vacib-ül vücudun hiçbir şeyle mahiyet açısından ortak olmadığını açıkladı. Zira Hak Teala'dan başka hiç bir şeyin mahiyeti varlığın özü değildir. Aksine onların mahiyeti, ancak onlara varlığın verilmesinin mümkün olduğunu gerektirmektedir. Oysa vacib-ül vücudun hakikati vacip varlığın özüdür.

Sonra İbn-i Sina bu hükme varlık yönünden yöneltilebilecek şöyle bir muhtemel itiraza cevap vermiştir: "Vacib-ül vücut varlık yönünden mümkün-ül vücut ile ortaktır. Oysa siz onun zat bakımından başka şeylerden ayrı olduğunu söylemiştiniz." Böyle bir muhtemel itiraza cevaben İbn-i Sina diyor ki:

"Varlığa gelince o, ne bir şeyin –mümkün nesnenin- mahiyetini oluşturmaktadır ne de onun mahiyetinin bir parçasıdır. Aksine o, varlık dışında bir mahiyete sahip olan nesnelere (mümkün şeylere) arız olmaktadır, (bir neden tarafından verilmektedir). Zira, o şeylerin varlıkları onların objektif olmaları demektir. Bu onların makul olan (kavranılan) mahiyetlerine arız olur. Yani mümkün nesnelerin mahiyetleri içinde objektif varlık olmaları yatmamaktadır. Aksine, bu onlara bir başkası tarafından verilir. Onların bazen var, bazen de yok olmaları bunu gösterir. Oysa vacib-ül vücut salt objektif varlığın özüdür. O halde mahiyet açısından vacib-ül vücudun hiçbir şeyle bir benzerlik veya ortaklığı yoktur." Dolayısıyla vacib-ül vücudun ister cinsel olsun, ister türsel, hiçbir şeyle zati (mahiyet) bir ortaklığı yoktur. Bu sebeple de onlardan ayrılması için faslı veya arazî (ilineksel) anlamda bir ayırıcıya ihtiyacı yoktur. Aksine, o bizatihi (kendi zatıyla) diğer şeylerden ayrıdır. Eğer zati yönden (mahiyet bakımından) ona ortak olunursa ayrılmak fasıl veya arazlarla (ilineklerle) olur. Ama eğer ortak yön olmazsa ayrılma bizatihi olur." (132)

Daha sonra İbn-i Sina şöyle devam ediyor:

"Buna göre onun (vacip-ül vücudun) zatının bir haddi (tanımı) yoktur. Zira haddi tanım cins ve fasıldan oluşur." Onun cinsi ve faslı ise yoktur.(133) O halde vacip-ül vücudun ne benzeri vardır, ne zıddı, ne cinsi ve ne de faslı. Bunun için de onun bir tanımı olamaz. Ona işaret de edilemez. O ancak açık akli irfanla bilinir" (134)

Farabi'nin Tevhid Delili
İslam aleminin büyük filozofu Farabi'nin Hak Teala'nın tevhidini ispatlamak için ortaya koyduğu delil şöyledir:

"Vacib-ül vücudun birkaç ferdi olamaz. Aksi taktirde ayrı bir şeyin müsebbebi olması gerekir." (135)

Çağımızın en büyük filozoflarından olan merhum Allame Tabatabai felsefe dalında yazdığı "Nihayet-ül Hikmet" adlı kitabında Farabi'nin bu sözlerini naklettikten sonra onun şerhinde şunları yazıyor.

"Belki de Farabi'nin maksadı şudur: Eğer vacib-ül vücudun birkaç ferdi olduğu düşünülürse, onun birkaç bireye ayrılması (çoğalması) kendi zatının gereği olamaz. Zira böyle olduğu taktirde vacib-ül vücudun hatta bir ferdi bile var olamaz. Çünkü bu durumda ona mısdak (fert) farz edilecek, her şeyin kendisi kesir (çoğul) olacaktır. Çoğul ise ancak bireylerin varolup bir araya gelmesiyle gerçekleşir. Bu durumda O'nun mısdakı olan (çoğul olmayan) bir bireyi var olamayacağına göre, çoğul gerçekleşemez. Çoğul da var olmadığına göre onun bir mısdakı (ferdi) da olamaz. Oysa onun vacib-ül vücut olduğu farz edilmişti.

O halde onun çoğalması başka bir şey sebebiyle olmalıdır. Bu da imkansızdır. Zira, bu takdirde vacib-ül vücut bir başkasına muhtaç olur. Bu da vacib-ül vücut olmakla çelişmektedir." (136)

Elbette bu ilkeye Farabi de kitabının üçüncü fassında (bölümünde) değinmişti. "Çoğula hamledilen her bir mahiyetin tekessür bulması kendi zatının gereği olamaz. Aksi takdirde o mahiyetin bir ferdi bile olamaz. O halde mahiyetin birkaç bireye sahip olup tekessür bulması başka bir sebepten kaynaklanır. Böyle bir mahiyet de başka bir şeyin müsebbebidir." (137)

Farabi Allah Teala'nın sübjektif ve objektif parçalardan oluşan bir bileşim de olmayacağını şöyle açıklıyor:

"Vacib-ül vücut ne sübjektif ne de objektif olarak paçalara bölünemez. Aksi takdirde ya o parçalardan her biri vacib-ül vücut olacak, bu durumda birkaç vacib-ül vücudun olması gerekir. Oysa bir önceki açıklamamızda bunun imkansız olduğu ispatlanmıştır. Ya da onlar vacib-ül vücut olmayacak ve bunların bileşiminden vacib-ül vücut meydana gelecektir. O halde vacib-ül vücut kabul edilen bileşim onlardan sonra olacak ve onlara muhtaç olacaktır. Bu ise vacib-ül vücutlukla çelişmektedir." (138)

Allame Tabatabai'nin Tevhid Delili
Merhum Allâme Muhammed Hüseyin Tabatabai Hak Teala'nın Tevhid-i Ehed (sübjektif ve objektif olarak parçalara ayrılmak) ve Tevhid-i Vahid (benzeri ve eşi olmadığını) ispatlamak için, ilk önce vacib-ül vücudun mümkün varlıklar türünden bir mahiyeti olmadığını, dolayısıyla da mümkün varlıkların özelliklerinden olan zihinsel veya objektif bölünme ve bir benzerinin olması gibi, hükümlerden uzak olduğunu ispatlıyor.

Tabatabai şöyle yazıyor: "Vacib-ül vücudun mahiyeti, varlığının kendisidir. Yani, onun hass varlığının dışında bir mahiyeti yoktur. Önceki bahislerimizde ispatladık ki, mümkün olma (imkan) mahiyete özgü bir özelliktir. O halde her mahiyet mümkündür. Bundan da, mümkün olmayan ( vacip olan) şeyin mahiyeti olmadığı sonucu ortaya çıkar. O halde vacib-ül vücut bizzattın (kendiliğinden varlığı zorunlu olanın) zorunlu olan varlığının dışında bir mahiyeti yoktur." (139)

Yani, bir şeyin mümkün olması, başka bir deyişle hem var, hem de yok olabilme imkanının olması, varlık ve yokluğun onun zatının (mahiyetinin) özü veya bir parçası olmadığını gösterir. Daha açıkçası onun varlık ve yokluk kavramlarının dışında bir mahiyeti olduğunu belirtir. Aksi takdirde eğer varlık onun zatını oluştursaydı veya zatının bir parçası olsaydı onun var olması zorunlu olurdu. Yani, vacib-ül vücut olurdu. Ve eğer yokluğun onun zatında bir etkisi olsaydı onun yok olması zorunlu olurdu yani mümteni bizzat olurdu. O halde eğer bir şey varlık ve yokluğun zorunlu olmaması özelliğiyle sıfatlanıyorsa bu onun kendi zatında varlık ve yokluktan yoksun olduğunu gösterir. Bu ise mahiyet denen kavramdan başka bir şey olamaz. Zira varlığın var olması ve yokluğun yok olması zorunludur. O halde mümkün olan her şeyin bir mahiyeti vardır. İşte filozofların "Her mümkün, mahiyet ve varlık ikilisinin bileşimidir" şeklindeki sözleri bunu ifade ediyor." (140) Bu ise varlığı kendisinden zorunlu olan şeyin böyle bir mahiyetinin olmadığı ve onun varlığın özü olduğu sonucunu doğurur.

Bu açıklamayla aynı zamanda, mümkün olan şeylerin vacib-ül vücuda muhtaç oldukları da ispatlanmış oldu.

Onların varlığı kendi zatlarından olmadığına göre, varlıklarını başka bir şeyden almaları gerekir. Açıktır ki, varlık verecek şeyin kendisinin ona sahip olması gerekir. Aksi takdirde sahip olmadığı bir şeyi nasıl verebilir?! Daha açık bir tabirle varlık veren bir şeyin varlığın özü olması gerekir. Yoksa onun kendisi de bir varlık verene muhtaç olur ve varlıktan yoksun bir şeyden bir varlık doğmaz. Nitekim rakam olmazsa sıfırlar yığınından sayı meydana gelemez.

Merhum Tabatabai ayrıca, Allah Teala'nın varlığının dışında bir mahiyeti olmayacağına birkaç delil de zikrediyor. Biz onlardan sadece birisini burada nakledeceğiz.

"Eğer Allah Teala'nın varlığının dışında bir mahiyeti olursa, varlık ve yokluğun onun zatının dışında olması gerekir. O halde var olabilmesi için bir sebebe muhtaç olur. O sebep ya kendi zatı olacaktır ya da zatının dışında bir sebep olacaktır. Bunların her ikisi de imkansızdır.

Zatının varlığına sebep olmasına gelince, açıktır ki sebep müsebbebinden (sonucundan) varlık bakımından önce olması gerekir. Bu durumda Allah'ın zatı kendi varlığından varlık bakımından önce olmalıdır ki, ona varlık verebilsin bu ise imkansızdır.

Başka bir şeyin ona sebep olmasına gelince, bu vacib-ül vücudun o şeyin müsebbebi (sonucu) olmasını ve dolayısıyla mümkün olmasını gerektirir. Oysa vacib-ül vücut farz edilmiş idi ve vacib-ül vücut başkasının sonucu olamaz. O halde vacib-ül vücudun varlığının dışında bir mahiyetinin olması imkansızdır." (141) Yani, Hak Teala varlığın özüdür.

Merhum Tabatabai daha sonra Allah Teala'nın her yönden soyut olduğunu, zihinsel veya objektif varlık olarak hiçbir parça ve bölünmeye sahip olmadığını ele alıyor ve bu konuda şunları yazıyor:

"Allah Teala'nın bir mahiyeti olmadığına göre onun bir tanımı (haddi) da olamaz. Onun tanımı olmadığına göre tanımı oluşturan cins ve faslı da yoktur. Yani Hak Teala sübjektif olarak bölünmemektedir. Onun cins ve faslı olmadığına göre onun madde ve suretten oluşan objektif parçaları da yoktur. Çünkü madde cinsin hamledilmez halidir ve suret ise faslın hamledilmez halidir. Yine Allah Teala'nın objektif soyutlar olan ilineklerde olduğu gibi, sübjektif madde ve sureti de yoktur. Çünkü onlar da cins ve faslın hamledilmez halleridirler. Kısacası Allah Teala'nın objektif madde ve sureti ve sübjektif mahiyeti olmadığı için, ne tanımı oluşturan cins ve faslı vardır ne de objektif veya sübjektif madde ve sureti" (142) dolayısıyla Allah Teala tamamıyla soyut bir varlıktır.

"Eğer Allah Teala'nın bir cüz'ü (parçası) olursa elbette ki, o cüz'ün varlık bakımından Allah Teala'nın kendisinden önce olması ve Hak Teala'nın varlığının da ona dayalı ve muhtaç olması gerekir. Çünkü cüz varlık bakımında külden (bütünden) önce olup kül (bütün) varlığında ona muhtaçtır. Oysa bir şeyin, vacib-ül vücut olan hak Teala'dan önce olması ve Hak Teala'nın ona muhtaç olması, onun vacipliğiyle çelişmektedir ve bu imkansızdır."(143)

Merhum Tabatabai konunun ispatı için ayrı deliller de zikretmektedir. Fakat biz o merhumun Allah Teala'nın Tevhid-i Vahid olduğunu yani, benzeri ve ortağı olmadığını ispatlamak için zikrettiği delilerden sadece birisini naklederek konu üzerindeki bahsimizi birkaç hadisle sona erdireceğiz.

"Geçen fasıllarda, Vacip Teala'nın zatının, mahiyeti ve cüz'ü olmayan varlığın özü olduğu açıklığa kavuştu. O halde Hak Teala soyut varlığın özüdür. Soyut olan bir şey ise ikincisi ve tekrarı olmayan hak vahdete sahiptir. Çünkü bir çoğunluk ancak bireylerinin her birisinin değerinde olmayan bir özelliğe sahip olup temeyyüz bulmasıyla gerçekleşir. Bu ise soyutlukla gelişmektedir. Buna göre, ikinci birey farz ettiğin her şey, ilkinin özü olacaktır. O halde Hak Teala bizatihi vacip olduğu gibi bizatihi de vahittir.

Belki de İbn-i Sina'nın "Tâlikat" kitabındaki "Vacibin varlığı onun zatının özüdür. Bu yüzden de vacib-ül vücudun varlığı başka bir şey için de sabit olamaz" şeklindeki sözüyle bu anlamı kastetmiştir" (144)

Hz. İmam Sadık'a: (Allah'ın selamı ona olsun) "Allah'ın birliğine delil nedir?" diye sorulduğunda Hazret şöyle buyurdu: "Tedbirin birlik halinde olması, yaratılışın bütünlüğü onun birliğinin delilidir. Allah Teala da buna işaret ederek şöyle buyurmuştur: "Eğer o ikisinde (yer ve göklerde) Allah'tan başka bir ilah olsaydı, o ikisi bozulup giderdi. Arşın sahibi olan Allah onların nitelemelerinden çok yüce ve münezzehtir." (145)

Hz. Emir-ül Mü'minin Ali (Allah'ın selamı ona olsun) oğlu İmam Hasan'a vasiyetinde şöyle buyuruyor: "Bil ki ey oğlum! Eğer Rabbinin şeriki olsaydı, onun da peygamberi gelirdi, onun da mülk ve saltanatının eserlerini görürdün, onun da fiil ve sıfatlarını tanırdın. Fakat O, kendisini vasıf ettiği gibi, tek bir ilâhtır. Mülkünde hiçbir şey O'na karşı çıkamaz ve asla yok olup gitmez."(146)






(114)- Kasas: 88

(115)- Feyz Kaşani İlm-ül Yakin s. 58

(116)- Aynı kaynak: s. 58 Ayet: Al-i İmran Sûresi: 18

(117)- İbn-i Sina El-İşarat c. 3 Nemet (4) s. 28

(118)- Şerh-i El-İşarat c. 3 s. 30

(119)- Şerh-i El-İşarat c. 3 s. 31

(120)- Şerh-i El- İşaret c. 3 s. 32

(121)- İbn-i Sina El-İşarat c. 3 Nemet-i (4) s. 40, 46

(122)- Şerh-i El- İşarat c. 3 s. 54

(123)- Şerh-i El-İşarat c. 3 s. 55

(124)- Şerh-i El- İşarat c. 3 s. 57

(125)- Şerh-i El-İşarat İşarat c. 3 s. 58

(126)- Şerh-i El- İşarat c. 3 s. 59, 60

(127)- Şerh-i El-İşarat c. 3 s. 59, 60

(128)- Şerh-i El- İşarat c. 3 s. 60

(129)- Şerh-i El- İşarat c. 3 s. 60

(130)- Şerh-i El- İşarat c. 3 s. 60

(131)- Şerh-i El- İşarat c. 3 s. 61

(132)- Şerh-i El- İşarat c. 3 s. 61, 62

(133)- Şerh-i El İşarat c. 3 s. 63

(134)- Aynı kaynak s. 65

(135)- Fusus-ül Hikem Bağdat Baskısı s. 52

(136)- Nihayet-ül Hikmet s. 279

(137)- Fusus-ül Hikem Bağdat Baskısı s. 52

(138)- Aynı kaynak

(139)- M.H. Tabatabai Nihayet-ül-hikmet s. 51

(140)- Bkz, Nihayet-ül Hikmet s. 44

(141)- Bkz. Nihayet-ül Hikmet s. 273

(142)- Nihayet-ül Hikmet s. 275

(143)- Aynı kaynak

(144)- Nihayet-ül Hikmet s. 278

(145)- Et-Tevhid kitabı sayfa 25 Ayet : Enbiyâ Sûresi: 22

(146)- Nehc-ül Belağa mektup sayı 31
 

tevbekar

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
12 Ağu 2006
Mesajlar
548
Tepki puanı
0
Puanları
0
RE: ALLAH ( C.C ) ZATI NEREDE?

Allah razı olsun ablacım ellerine emeğine sağlık çok önemli bilgiler vermişsin bizlere...

B)selam ve dua ile... Allah'a emanet ol inşallahB)
 

evindar

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
7 Tem 2006
Mesajlar
1,413
Tepki puanı
0
Puanları
0
RE: ALLAH ( C.C ) ZATI NEREDE?

selamünaleyküm ~KAAN ERDEM, ~Kalb-i selim, ~m_muaz, ~tevbekar kardeşim,


ALLAH-Ü TEALA (C.C) inşaALLAH hepimizden razı olur. O'nun nurlu yolunda hep beraber olabilmek duası ile ...

selamünaleyküm
 

nigdeli

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
2 Şub 2007
Mesajlar
4,908
Tepki puanı
0
Puanları
0
Yaş
39
RE: ALLAH ( C.C ) ZATI NEREDE?

selamun aleyküm ablacım

çok aydınlatıcı bir paylaşım olmuş gerçekten..Rabbimiz c.c. senden razı olsun inşaAllah..

Selametle kal güzel ablam..baki selamlarB)
 

evindar

Kayıtlı Kullanıcı
Katılım
7 Tem 2006
Mesajlar
1,413
Tepki puanı
0
Puanları
0
RE: ALLAH ( C.C ) ZATI NEREDE?

nigdeli yazdı:
selamun aleyküm ablacım

çok aydınlatıcı bir paylaşım olmuş gerçekten..Rabbimiz c.c. senden razı olsun inşaAllah..

Selametle kal güzel ablam..baki selamlarB)




selamünaleyküm kardeşim,

ALLAH-Ü TEALA (C.C) hepimizden razı olur inşaALLAH.

selamünaleyküm
 

Bu konuyu görüntüleyen kişiler

Üst Alt