Ahir Zamanın Bir ‘Garibi’nden, Alemlerin Sultanı’na…
Sen’in muhatap olarak kabul edebileceğin son insanım evet; ama içini dökmeye, dertleşmeye Seninle… En muhtaç olan da yine benim. İşte gönderilmeyecek bir mektup daha... benden… Yüksek Şahsiyetine (sallalahu aleyhi vessellem)
Benim ya RasulALLAH (sallALLAHu aleyhi ve sellem) karanlıklar ardından Sana seslenen. Mesafeler var aramızda, yıldızlar daha yakın düşer kıyas edersek. İşte o kadar da özlemim var Zât’ına… gel diyorlar Sana, ne olur gel… Evet, Seni görmek cihana değer, bir gülümsemene canlar verilir… gelişin bahar olur ebedi. Ama gelmesen mi acaba ya RasulALLAH. Biz yine hasretinle yansak mı?. Ya gelip de görürsen 1.5 milyar ümmetinin halini… Ashabından 40 kişi gibi “çağdaş”! Dünya karşısında dik duramayan, başı eğik ümmetini. Korkarım ağlarsın halimize. Gözyaşın umman olup tufana dönüşür belki. Ağlamana dayanmaz hiçbir gönül. Zaten tepki vermeyecekse gözünden akan yaşa, çatlasın tuz buz olsun o yürek.
Bir bakacaksın ki; eziyet altında, korku içinde, her gün onlarca insanın öldüğü, öldürüldüğü zalimce, geri kalmış, geri bıraktırılmış belki, açlık çeken çaresiz Müslüman coğrafyalar… Beri tarafta, lüks içinde, debdebeli, saltanat misali bir eli yağda öteki balda, eğlence budalası, sözde Müslümanların yaşamları… Gördüklerine anlam veremeyeceksin belki… Belki de bildiğin şeylerdi bunlar. Gelip de benim gibi kalp Müslümanları görme ya RasulALLAH. (sallalahu aleyhi vessellem) Daha bir yığın olumsuzluklar sıralamak mümkün gelmeni istemeyişime sebep… Ama yazmayacağım Çünkü utanıyorum Sana karşı kendimden ve kendim gibilerden. Ashabına karşı… Yolunun yolcularına karşı… Utanıyorum.
Geriye bir tek sözün yankılanıyor kulaklarımda “Kim Müslümanların dertlerini kendine dert edinmezse onlardan değildir”
Bu duruma nasıl geldik… Kurtuluş reçetesi nedir.. Biliyorduk da uygulayamadık. Sana tam bağlanamadık. Dert bin, derman tek. Söyledik fakat uygulayamadık. Ama biz böyle olsun istemedik hal-i hazırdaki durumdan memnun değiliz fakat ipin ucunu kaçırdık bir kere; gerisi çorap söküğü oldu zalimin elinde. ALLAH Senin hatırına kurtarsın bizi zalimlerin elinden. Sana kendimi ve benim gibi ruh heyecanını yitirmiş kalıp Müslümanlarını şikâyet ediyorum ya RasulALLAH. (sallALLAHu aleyhi ve sellem) En çok da televizyonda savaş görüntülerini izleyip bir anlık kızgınlıktan hemen sonra gülebilmemizi… Peki, hiç sevineceğin güzellikler yok mu? Var tabi ama onlar bende değil, bana çok uzak. Yeni yetişen nesilde… Akif’in ifadesiyle Asım’ın nesli onlar. İnşALLAH gül yüzünü güldürecekler. Bahsettiğim Asım’ın nesli yetişiyor ya RasulALLAH (sallALLAHu aleyhi ve sellem)
Ey Rasul (sallALLAHu aleyhi ve sellem) Sana Âl ve Ashabına en mükemmel salat-ı şerifeleri toplayıp öylece salat ve selam ediyorum.
Ey Rasul (sallALLAHu aleyhi ve sellem) şefaatini bekliyoruz.
Ey Rasul (sallALLAHu aleyhi ve sellem) bizim için Rabb’imize dua et ki tutsun kaldırsın ve bırakmasın bizi.
Ey Rasul (sallALLAHu aleyhi ve sellem) Sana layık ümmet olamadık kusurumuzu görme.
Ey Rasul (sallALLAHu aleyhi ve sellem) bilmiyorum ümmetin sayar mısın bizi ama ümmetin olmakla ŞEREF DUYUYORUZ...
Sinan Atasever
Sen’in muhatap olarak kabul edebileceğin son insanım evet; ama içini dökmeye, dertleşmeye Seninle… En muhtaç olan da yine benim. İşte gönderilmeyecek bir mektup daha... benden… Yüksek Şahsiyetine (sallalahu aleyhi vessellem)
Benim ya RasulALLAH (sallALLAHu aleyhi ve sellem) karanlıklar ardından Sana seslenen. Mesafeler var aramızda, yıldızlar daha yakın düşer kıyas edersek. İşte o kadar da özlemim var Zât’ına… gel diyorlar Sana, ne olur gel… Evet, Seni görmek cihana değer, bir gülümsemene canlar verilir… gelişin bahar olur ebedi. Ama gelmesen mi acaba ya RasulALLAH. Biz yine hasretinle yansak mı?. Ya gelip de görürsen 1.5 milyar ümmetinin halini… Ashabından 40 kişi gibi “çağdaş”! Dünya karşısında dik duramayan, başı eğik ümmetini. Korkarım ağlarsın halimize. Gözyaşın umman olup tufana dönüşür belki. Ağlamana dayanmaz hiçbir gönül. Zaten tepki vermeyecekse gözünden akan yaşa, çatlasın tuz buz olsun o yürek.
Bir bakacaksın ki; eziyet altında, korku içinde, her gün onlarca insanın öldüğü, öldürüldüğü zalimce, geri kalmış, geri bıraktırılmış belki, açlık çeken çaresiz Müslüman coğrafyalar… Beri tarafta, lüks içinde, debdebeli, saltanat misali bir eli yağda öteki balda, eğlence budalası, sözde Müslümanların yaşamları… Gördüklerine anlam veremeyeceksin belki… Belki de bildiğin şeylerdi bunlar. Gelip de benim gibi kalp Müslümanları görme ya RasulALLAH. (sallalahu aleyhi vessellem) Daha bir yığın olumsuzluklar sıralamak mümkün gelmeni istemeyişime sebep… Ama yazmayacağım Çünkü utanıyorum Sana karşı kendimden ve kendim gibilerden. Ashabına karşı… Yolunun yolcularına karşı… Utanıyorum.
Geriye bir tek sözün yankılanıyor kulaklarımda “Kim Müslümanların dertlerini kendine dert edinmezse onlardan değildir”
Bu duruma nasıl geldik… Kurtuluş reçetesi nedir.. Biliyorduk da uygulayamadık. Sana tam bağlanamadık. Dert bin, derman tek. Söyledik fakat uygulayamadık. Ama biz böyle olsun istemedik hal-i hazırdaki durumdan memnun değiliz fakat ipin ucunu kaçırdık bir kere; gerisi çorap söküğü oldu zalimin elinde. ALLAH Senin hatırına kurtarsın bizi zalimlerin elinden. Sana kendimi ve benim gibi ruh heyecanını yitirmiş kalıp Müslümanlarını şikâyet ediyorum ya RasulALLAH. (sallALLAHu aleyhi ve sellem) En çok da televizyonda savaş görüntülerini izleyip bir anlık kızgınlıktan hemen sonra gülebilmemizi… Peki, hiç sevineceğin güzellikler yok mu? Var tabi ama onlar bende değil, bana çok uzak. Yeni yetişen nesilde… Akif’in ifadesiyle Asım’ın nesli onlar. İnşALLAH gül yüzünü güldürecekler. Bahsettiğim Asım’ın nesli yetişiyor ya RasulALLAH (sallALLAHu aleyhi ve sellem)
Ey Rasul (sallALLAHu aleyhi ve sellem) Sana Âl ve Ashabına en mükemmel salat-ı şerifeleri toplayıp öylece salat ve selam ediyorum.
Ey Rasul (sallALLAHu aleyhi ve sellem) şefaatini bekliyoruz.
Ey Rasul (sallALLAHu aleyhi ve sellem) bizim için Rabb’imize dua et ki tutsun kaldırsın ve bırakmasın bizi.
Ey Rasul (sallALLAHu aleyhi ve sellem) Sana layık ümmet olamadık kusurumuzu görme.
Ey Rasul (sallALLAHu aleyhi ve sellem) bilmiyorum ümmetin sayar mısın bizi ama ümmetin olmakla ŞEREF DUYUYORUZ...
Sinan Atasever