Olsun razıyım ben
Sinemi bir an bırakmaz firkatindir kıdem
Dem, idrakin ve irfanın feyzinden südur eder ey adem
Kime nasip olacak bilinmez ey suskun zadem
İnsan sırrın şiarı
Vasfın intikali, azmin cenahıdır bilesin
İrade en ulvi payendir akledesin, muhakeme edesin
Sırat ne sırlı keder ve ne de bilinmeyen bir yer, ne dersin
İnşirah kalbinin
Firkat ruhun terennüm eylediği farktır
Tefekkür etmek,ancak fikir ve izanla dem bulacaktır
Şayet idrakin gamın sadrındaysa, zan halini yoracaktır
Eza eden kimdir
Nefsinin emrinde olan bir avaredir
Kölesi olmak için mi halk edilen can-ı muhabbettir
Akıl ve ruh ancak vicdanın vuzuhunda olursa, hakikattir
Durma serdet derdini
Seni senden alan sırra kadem kederini
Nefsinden ilzam olan gerekçelerini, zülmet halini
Susmak, bahtın sahibinde sabırla yol almak düşüyor bize
Hakkı gasp etmek
Hüküm sahibi olarak sadece nefsini görmek
Hak ve hukuk adına insanlara zülmetmek tuğyandır biline
Lahzanın evvelinden, zahirin deruniliğinden aşk kime nasipse
Mizanı kalbinde yaşa
Ruhun şiarından zuhur ettiğini yakinen anla
Ölüm ne gamdır, ne bilinmeyen bir fermandır sakın unutma
Senden habersiz mi yazılıyor kitap baksana, melaikeler yanında
Söylet bakalım ahımı
Yıllara sari sukun bırakan haşyet şadını
Anılmaya hasret feryadın insicamını, akan yaşın figanını
Sevene zülm edilmez, asla hakir görülmez, gönül dili zan edilemez
Niçin güldürmezsin
Mütemadiyen ruhuma hüzün zerkedersin
Dinmeyen önyargılarınla hükmedip hicrana sevk edersin
Sahip kimdir hiç bilmezsin,umutları telef etmek için mi görevlisin
Aşk,ruhun feyzidir
Kalbin vecdinden südur eden sevginin halidir
Feda olduğun nispette ecirdir, çilenin farekında ki fevktir
İradeden vazgeçiren bir esindir, hakkın rızasına ram eden serdir
Mustafa CİLASUN
Sinemi bir an bırakmaz firkatindir kıdem
Dem, idrakin ve irfanın feyzinden südur eder ey adem
Kime nasip olacak bilinmez ey suskun zadem
İnsan sırrın şiarı
Vasfın intikali, azmin cenahıdır bilesin
İrade en ulvi payendir akledesin, muhakeme edesin
Sırat ne sırlı keder ve ne de bilinmeyen bir yer, ne dersin
İnşirah kalbinin
Firkat ruhun terennüm eylediği farktır
Tefekkür etmek,ancak fikir ve izanla dem bulacaktır
Şayet idrakin gamın sadrındaysa, zan halini yoracaktır
Eza eden kimdir
Nefsinin emrinde olan bir avaredir
Kölesi olmak için mi halk edilen can-ı muhabbettir
Akıl ve ruh ancak vicdanın vuzuhunda olursa, hakikattir
Durma serdet derdini
Seni senden alan sırra kadem kederini
Nefsinden ilzam olan gerekçelerini, zülmet halini
Susmak, bahtın sahibinde sabırla yol almak düşüyor bize
Hakkı gasp etmek
Hüküm sahibi olarak sadece nefsini görmek
Hak ve hukuk adına insanlara zülmetmek tuğyandır biline
Lahzanın evvelinden, zahirin deruniliğinden aşk kime nasipse
Mizanı kalbinde yaşa
Ruhun şiarından zuhur ettiğini yakinen anla
Ölüm ne gamdır, ne bilinmeyen bir fermandır sakın unutma
Senden habersiz mi yazılıyor kitap baksana, melaikeler yanında
Söylet bakalım ahımı
Yıllara sari sukun bırakan haşyet şadını
Anılmaya hasret feryadın insicamını, akan yaşın figanını
Sevene zülm edilmez, asla hakir görülmez, gönül dili zan edilemez
Niçin güldürmezsin
Mütemadiyen ruhuma hüzün zerkedersin
Dinmeyen önyargılarınla hükmedip hicrana sevk edersin
Sahip kimdir hiç bilmezsin,umutları telef etmek için mi görevlisin
Aşk,ruhun feyzidir
Kalbin vecdinden südur eden sevginin halidir
Feda olduğun nispette ecirdir, çilenin farekında ki fevktir
İradeden vazgeçiren bir esindir, hakkın rızasına ram eden serdir
Mustafa CİLASUN