Her geçen gün biraz daha artıyor içimde sevdan nedense?
Senden bu kadar uzaktayken bile sana tutsak olmanın nedenli bi esaret olduğunu bir bilebilsen…
Sana olan sevdam ;karanlıkta yanıp sönen yıldızlar kadar çok ve en az onlar kadar öksüzdü ,ama bu yalnızlığıma rağmen leke düşürmedim sevdama.sen uzaklarda yıldız misali yanıp sönerken ben hep suskun yüreğimle seni özledim .
Ne acılar yaşamış direnmiştim , ne fırtınalar görmüş yıkılmamıştım yıllarca yaşamamış yaşlanmamıştım. Ne yangınlardan geçmiş yanmamıştım yansamda kalbimde güller yetiştirmesini bilmiştim.herşeye dayanabilen gönlüm bir çift sözüne bir damla gözyaşına yenik düştü işte …
Hayatımda kocaman bir boşluk var artık
O boşlukları dilediğince doldur….
Bana yaşattığın mutlulukları buraya yazacak kadar ne elimde ne dilimde dermanım var.
Nede bunları sığdırabileceğim kadar büyük bir kefem var
Hepsi o kadar çok ve hepsi o kadar güzel ki
Aşk iyi gelirmiş su serpermiş kuru kalplere…Peki ama biz niye böyle kuruduk ,neden çöle dönüştü gönüllerimiz?
Senden sonra hüzünle başlayan hergün isyanla nokto koyuyor ”ayrılık” dolu satırlara,
Seninde yaşadığın karanlık gecelerin var biliyorum ,ama yinede sana sesleniyorum;
Hadi ver elini uzat ne olur ; bir kerecikde olsa seninle el ele yürek yüreğe karanlığı delip bize yakışan aydınlıklara doğru uzanalım..Affettim seni YAR…[/SIZE]
Senden bu kadar uzaktayken bile sana tutsak olmanın nedenli bi esaret olduğunu bir bilebilsen…
Sana olan sevdam ;karanlıkta yanıp sönen yıldızlar kadar çok ve en az onlar kadar öksüzdü ,ama bu yalnızlığıma rağmen leke düşürmedim sevdama.sen uzaklarda yıldız misali yanıp sönerken ben hep suskun yüreğimle seni özledim .
Ne acılar yaşamış direnmiştim , ne fırtınalar görmüş yıkılmamıştım yıllarca yaşamamış yaşlanmamıştım. Ne yangınlardan geçmiş yanmamıştım yansamda kalbimde güller yetiştirmesini bilmiştim.herşeye dayanabilen gönlüm bir çift sözüne bir damla gözyaşına yenik düştü işte …
Hayatımda kocaman bir boşluk var artık
O boşlukları dilediğince doldur….
Bana yaşattığın mutlulukları buraya yazacak kadar ne elimde ne dilimde dermanım var.
Nede bunları sığdırabileceğim kadar büyük bir kefem var
Hepsi o kadar çok ve hepsi o kadar güzel ki
Aşk iyi gelirmiş su serpermiş kuru kalplere…Peki ama biz niye böyle kuruduk ,neden çöle dönüştü gönüllerimiz?
Senden sonra hüzünle başlayan hergün isyanla nokto koyuyor ”ayrılık” dolu satırlara,
Seninde yaşadığın karanlık gecelerin var biliyorum ,ama yinede sana sesleniyorum;
Hadi ver elini uzat ne olur ; bir kerecikde olsa seninle el ele yürek yüreğe karanlığı delip bize yakışan aydınlıklara doğru uzanalım..Affettim seni YAR…[/SIZE]
