aDı HaZaNDıR, HüZüNDüR=YaLNıZLaşTıRıR!!!
Yine doldu içime hüzün bir sonbahar mevsiminde ...
Elimde kalemim yarım kalan sigaram ...
Dışarda titreten soğuk içimde buruk bir acı ...
Ya içindeki o kocaman boşluk ...
İşte böyledir hazan.
Güzeldir ama nazlıdır.
Çirkindir ama sevimlidir.
Solgundur ama sadedir.
Üşütür ama sıcaktır.
Hepimiz, göğünde yıldızı olmayan gecelerin sabahına zor tebessümler dağıtan, kanatları kırılmış titrek bir hayatın çaresiz çocukları gibiyiz. Bir bağbozumunda daha özlemlerimizin arkasına gizlenip, kendi yalnızlığımızın kıyılarında soluklanarak içimizi ısıtacağımız hüzünlü mevsimlerin eşiğindeyiz. Sakın! Sıcaklığını yaza teslim eden güneşin size sahte gülücükler dağıtan cilveli duruşuna aldanmayın. Bundan böyle, vaktini kuşanmış zamanın kollarında bitmek bilmez açmazlarınızı düşünürken, aralık duran pencerenizden teninize değen soğuk rüzgârlarla irkileceksiniz. Ve hazan yüzüne kapanan her pencereyle biraz daha kuşatacak yaşamınızı. Ne düşünmesi gerektiğini düşünen kararsız ruh halinizin boşlukta bıraktığı anlamsız izler, bakışlarınızla birlikte balkon demirlerinin aralıklarından sıyrılıp sararmış yapraklarla sokaklara saçılacak. Bekleyen de-beklenen de, gelen de - getiren de, giden de-götüren de yaşamınızın kuytu köşelerinde yankılanan cılız, ama zarif bir ses gibi en beklenmedik anda her köşe başında karşınıza çıkan sonbahar olacak.
Gelen hazandır, hüzündür = yalnızlaştırır.
Oy yüreğim!
Zor mevsimlerde yaşamak zordur deyip de sakın korkma. Her şey, kafdağında ölen ankanın kanatlarında hiçbir zaman ulaşamayacağımız yerlerde yok olmadı. Bil ki gelen hazansa, ya getirdiği vardır, ya da gelmesi bile yalnızlığına yetmiştir. Sakın üzülme. Zamana yenildiğini düşünsen de ;Nisan yağmurları gibi kendi saflığının içine akıttığın damlaların her zaman olacaktır.Yeter ki sen, kendi yaşamının yağmurlarında ıslanma fırsatlarını kaçırma
Gelen hazandır, hüzündür = yalnızlaştırır
Sonbahar masumdur.Hayat, ağaçların dallarından savrulan sevdalarınızla can bulur.
Sonbahar sevimlidir;. Sizlere yazdan sıyrılan lodosların telaşlı bulutlarda yağmur aramalarını izletir.
Sonbahar hüzünlüdür;. İki elinizi paltolarınızın yan ceplerine soktuğunuzdan beri, ayaklarınızın altına serdiği sararmış yapraklarla bir başınıza yaptığınız düşünceli yürüyüşlerinize eşlik eder.
Sonbahar son bakıştır;. Çöllerde leylasını arayan mecnun misali ufuklara başınızı çevirtir, güneşin solan yüzünü izletirken de içinize hiç olmadığı kadar veda sözcükleri doldurur.
Sonbahar belli ki bir hatırlatıştır;Yere düşen her yaprak, kuruyan her ağaç aslında hep kaçtığınız, ama kaçtıkça yaklaştığınız ;o son günün en büyük tanığı ve en büyük habercisidir.
İşte böyledir hazan;
Güzeldir ama nazlıdır.
Çirkindir ama cilvelidir.
Solgundur ama sadedir.
Üşütür ama sıcaktır.
Sonbahar bir şiirle karşılar, bir hüzünle konuk edilir, bir masalla uğurlanır.
Onu tanımadığınız adreslerde ararken susuzluğunuzda bulur, vahalarda yüreğine dokunur, son nefesinize yetiştirdiği kuru bir yaprakla kaybedersiniz..
