fotoğraf:''ferahhfeza ''
son raksı zamanın …..hazan ve ölüm….
Tıpkı ninemin parmakları gibiydi göğe uzanan dalları ;Magrur
Zayıf,
kurumuş ve cılız……..
Geçen baharda giyinmişti en yeşil elbisesini tıpkı ninemin kınalı parmaklarının ilk anı gibiydi yeşili en yeşil en güzel yeşil ……….
Altında nice aşıklar oturmuş,camiden dönen ak sakalı dedem soluklanmış..,
Minik eller sobelemişti gövdesini …..
kuşlar göç etmişlerdi dallarına , bahara ,sevdaya yapmışlardı en güzel yuvalarını
herdem bahardı, yeşil baharı soluyordu dalları …..
…………………………..
vakit hayli ilerlemiş , gün güzemi dönüyordu yavaş yavaş……..
mağrur bir beste yapıyordu dalların hışırtısı inceden
,sefere hazırlanan kuş seslerine karışıyordu …..
_toparlanın göç var zamana………………….!!!
Yeşile doğmuş yaprakları sararmaya başlıyordu ..
Tıpkı ninemin parmakları gibi sarı yapraklar sararan kınasıydı ninemin parmaklarında
Yavaş yavaş canı kesiliyor kuruyamaya başlıyordu ……..
Ha göçtü göçecek ……….
Ha koptu kopacak ,……
ha öldü ölecek ……
son raksı zamanın …..hazan ve ölüm….
Her şey ait oldugu yere gitmeliydi ..vakti gelmişti ayrılığın …
Aheste aheste bir yolculuk başlıyordu ait olduğu yere
son bir buse konduruyordu
toprağa……………….
Daha sık uğramaya başladı aşıkları… beklide son demelerinde yalnız bırakmayalım dediler koca çınarı…!!
Belki yeniden yeşertir sevdamız dallarını,
Çocuklarda sobelemez olmuş koca gövdesini …
Gördüm !!!
Anneleri sıkı sıkı giydirip tembihlemişti ..
_üşürsün çabuk gel eve …………
son raksı zamanın …..hazan ve ölüm….
Her şey ait olduğu yere gitmeliydi ..vakti gelmişti ayrılığın …
Yine ve yeniden …..
Kuş cıvıltılarıyla dillerde gazel olmak için…
Toprağın yâri olmuştu…
Artık ayaklar altında ezilen
kuru gazeliydi sonbaharın……….
Göğe uzanan dalları, tıpkı ninemin kınası solmuş,gitmiş,yitmiş parmakları gibi ..
Mağrur
Zayıf
Cılız
Kurumuş…
Yalnızdı şimdi …….
Tıpkı Mezar taşım gibi……………………
Ferahhfeza//
Ondört aralık // ikibindokuz………..
14:20
