Cenâb-ı Hak buyuruyor:
“Eğer Allâh, insanları işledikleri günahlar yüzünden (hemen) cezâlandıracak olsaydı, dünyada tek bir insan bile bırakmazdı; ama Allâh onların cezâsını belirlenmiş bir vâdeye kadar erteler. O vâdeleri geldiği vakit hükmünü yerine getirip onları cezâlandırır. Çünkü Allâh kullarını görmektedir.” (Fâtır, 45)
Rasûlullah (sav) buyurdular:
“Kul bir hata işlediği zaman, kalbine siyah bir nokta vurulur. Şâyet günahtan vazgeçer, istiğfâr ve tevbe ederse kalbi cilâlanır. Böyle yapmaz da tekrar hatalara yönelirse siyah nokta artırılır ve netîcede bütün kalbini kaplar.” (Tirmizî, Tefsîr, 83; İbn-i Mâce, Zühd, 29)
Günah nedir? Senin kalbinin cevaz vermediği şeydir.
Kalbine danış. Kalbinde bir yıkılma, bir kirlenme, bir kayış, bir yaralanma, bir tırmalanma hissediyor musun bak...
Günahın kolaylaştığı, yaygınlaştığı, büyük günahların insanları, toplumları bir fırtınaya tutulmuşçasına savurduğu, küçük günahların günah olarak farkına bile varılmadığı insanın gaflet perdeleri içinde yolunu kaybettiği, yani Rabbi ile ilişkisini unuttuğu zamanları yaşıyoruz. Ölçülerin bilinmediği, bilinenlerin kaybolduğu, insana parlak ambalajlar içinde yeni ölçüler sunulduğu, ölçünün Rahman ile, Halık ile, Rezzak ile alakasının unutulduğu bir zamanı yaşıyoruz. Kalbin hassasiyet yeteneğinin dumura uğratıldığı bir zamanı yaşıyoruz. Tırmalanmıyor kalpler günahla buluşunca, bir sızıltı hissetmiyor.
Bu çok çok kötü bir durum. Oysa insanın içinde “kalbine danış” denilecek bir yer olmalı. Kararmamış bir nokta bulunmalı kalpte ki, ışıkla karanlığı ayırsın.
Kalplerimizi yoklamalıyız bugün. Ölçülerden uzaklaştığımızda bir yanma oluyor mu? Tevbe bir özlem halinde aranıyor mu? “Rabbimi gücendirdim” sancısı diye bir şey yaşıyor muyuz? (Ahmet Taşgetiren
“Eğer Allâh, insanları işledikleri günahlar yüzünden (hemen) cezâlandıracak olsaydı, dünyada tek bir insan bile bırakmazdı; ama Allâh onların cezâsını belirlenmiş bir vâdeye kadar erteler. O vâdeleri geldiği vakit hükmünü yerine getirip onları cezâlandırır. Çünkü Allâh kullarını görmektedir.” (Fâtır, 45)
Rasûlullah (sav) buyurdular:
“Kul bir hata işlediği zaman, kalbine siyah bir nokta vurulur. Şâyet günahtan vazgeçer, istiğfâr ve tevbe ederse kalbi cilâlanır. Böyle yapmaz da tekrar hatalara yönelirse siyah nokta artırılır ve netîcede bütün kalbini kaplar.” (Tirmizî, Tefsîr, 83; İbn-i Mâce, Zühd, 29)
Günah nedir? Senin kalbinin cevaz vermediği şeydir.
Kalbine danış. Kalbinde bir yıkılma, bir kirlenme, bir kayış, bir yaralanma, bir tırmalanma hissediyor musun bak...
Günahın kolaylaştığı, yaygınlaştığı, büyük günahların insanları, toplumları bir fırtınaya tutulmuşçasına savurduğu, küçük günahların günah olarak farkına bile varılmadığı insanın gaflet perdeleri içinde yolunu kaybettiği, yani Rabbi ile ilişkisini unuttuğu zamanları yaşıyoruz. Ölçülerin bilinmediği, bilinenlerin kaybolduğu, insana parlak ambalajlar içinde yeni ölçüler sunulduğu, ölçünün Rahman ile, Halık ile, Rezzak ile alakasının unutulduğu bir zamanı yaşıyoruz. Kalbin hassasiyet yeteneğinin dumura uğratıldığı bir zamanı yaşıyoruz. Tırmalanmıyor kalpler günahla buluşunca, bir sızıltı hissetmiyor.
Bu çok çok kötü bir durum. Oysa insanın içinde “kalbine danış” denilecek bir yer olmalı. Kararmamış bir nokta bulunmalı kalpte ki, ışıkla karanlığı ayırsın.
Kalplerimizi yoklamalıyız bugün. Ölçülerden uzaklaştığımızda bir yanma oluyor mu? Tevbe bir özlem halinde aranıyor mu? “Rabbimi gücendirdim” sancısı diye bir şey yaşıyor muyuz? (Ahmet Taşgetiren