Her şeyi idare eden yalnızca Allah'tır.
Dünyanın yaratılışı ile ilgili tüm kimyasal ve fiziksel olaylarda bir çelişki görülmez. Burada davul bile dengi dengine çalar atasözünü söylemek abesle iştigal olmaz sanırım. Herkes kendine verilen bir yere kadar adapte olmuştur. İnsan yaradılış icabı olarak Yüce Allah'ın takdir buyurduğu, onun için çizilmiş olan sınırları aşamaz. Bir insan aynı anda farklı iki sesin ne dediğini takip edemez dinlese de anlayamaz. Kuş gibi göklerde aletsiz edevatsız uçamaz. Bir ağacın kökünü toprağını eşelemeden ve alet yardımı olmadan göremez, Ağacın kökünü ellemesi, incelemesi için kendisine örtü olan toprağa doğru yönelip çalışması lazım. Kalp gözü de böyledir. İnsanın kulağı, gözü, kalbi mühürlü olursa Allah'ın emirlerinden yüz çevirir. Habersiz bir tutum içersinde yaşar. Fakat Allah'a yarışırcasına koşmaya çalışan kimsenin yani kulak ve gözünün mührünü açıp, akledip yönelen kimsenin kalb gözünü de Allah Teala açar. Dünya ile ahiret yaşantısı farklı olaylardır.
Ne büyük gündür o gün, Kıyamet.
" O gün dağlar atılmış pamuğa benzer. Gök yağ gibi eriyip gül gibi kızarır. Hamile kadınlar çocuğunu düşürür. Çocukların bile saçları ağarır. O gün herkes kendi derdi ile ilgilenir. "
Yağ gibi eriyip gül gibi kızaracak olan bir gökyüzü !...bize göre elli bin yıllık meleklere göre bir günlük inip çıkma mesafesi... gökler eriyince yatay olarak sağlı sollu genişleme başlar. Gökyüzü kubbe gibi, su buharının tutulduğu tavan olmaktan çıkar. Bir hadis vahyinde "eni; gökler ve yer kadar" ibaresi yer alır. Yani yatay ve dikey bir açılma ile bize göre elli bin yıllık süre olan ellibin yıllık yol x yedi misli kadar daha genişlediği bununla beraber inananların ne korku ne tasa yaşayacakları bir biçimde kalplerinde, gönüllerinde de aynı oranda bir açılma ile misli misli genişlik ve ferahlamayla birlikte huzur selamet gelir. İşte Allah'a içten inanışın kazandıracaklarından bir kısmı...
Dünyanın yaratılışı ile ilgili tüm kimyasal ve fiziksel olaylarda bir çelişki görülmez. Burada davul bile dengi dengine çalar atasözünü söylemek abesle iştigal olmaz sanırım. Herkes kendine verilen bir yere kadar adapte olmuştur. İnsan yaradılış icabı olarak Yüce Allah'ın takdir buyurduğu, onun için çizilmiş olan sınırları aşamaz. Bir insan aynı anda farklı iki sesin ne dediğini takip edemez dinlese de anlayamaz. Kuş gibi göklerde aletsiz edevatsız uçamaz. Bir ağacın kökünü toprağını eşelemeden ve alet yardımı olmadan göremez, Ağacın kökünü ellemesi, incelemesi için kendisine örtü olan toprağa doğru yönelip çalışması lazım. Kalp gözü de böyledir. İnsanın kulağı, gözü, kalbi mühürlü olursa Allah'ın emirlerinden yüz çevirir. Habersiz bir tutum içersinde yaşar. Fakat Allah'a yarışırcasına koşmaya çalışan kimsenin yani kulak ve gözünün mührünü açıp, akledip yönelen kimsenin kalb gözünü de Allah Teala açar. Dünya ile ahiret yaşantısı farklı olaylardır.
Ne büyük gündür o gün, Kıyamet.
" O gün dağlar atılmış pamuğa benzer. Gök yağ gibi eriyip gül gibi kızarır. Hamile kadınlar çocuğunu düşürür. Çocukların bile saçları ağarır. O gün herkes kendi derdi ile ilgilenir. "
Yağ gibi eriyip gül gibi kızaracak olan bir gökyüzü !...bize göre elli bin yıllık meleklere göre bir günlük inip çıkma mesafesi... gökler eriyince yatay olarak sağlı sollu genişleme başlar. Gökyüzü kubbe gibi, su buharının tutulduğu tavan olmaktan çıkar. Bir hadis vahyinde "eni; gökler ve yer kadar" ibaresi yer alır. Yani yatay ve dikey bir açılma ile bize göre elli bin yıllık süre olan ellibin yıllık yol x yedi misli kadar daha genişlediği bununla beraber inananların ne korku ne tasa yaşayacakları bir biçimde kalplerinde, gönüllerinde de aynı oranda bir açılma ile misli misli genişlik ve ferahlamayla birlikte huzur selamet gelir. İşte Allah'a içten inanışın kazandıracaklarından bir kısmı...