"Ey iman edenler, zandan çok kaçının; çünkü zannın bir kısmı günahtır. Tecessüs etmeyin (birbirinizin gizli yönlerini araştırmayın). Kiminiz kiminizin gıybetini yapmasın (arkasından çekiştirmesin.) Sizden biriniz, ölü kardeşinin etini yemeyi sever mi? İşte, bundan tiksindiniz. Allah'tan korkup-sakının. Şüphesiz Allah, tevbeleri kabul edendir, çok esirgeyendir." (Hucurat Suresi, 12)
Rabbimiz'in ayette de belirttiği gibi, Kuran ahlakından uzak yaşayan insanlar arasında normal karşılanan dedikodu, görmezlikten gelinecek bir davranış değildir. Bu kişinin vicdanı farkında olmadan öyle körelir ki, artık bunun bir suç olduğunu bile hissetmemeye başlar ve pervasızca, her fırsatta dedikodu yapar.
İman eden bir kişi için Allah'ı anmak nasıl onun güç bulduğu büyük bir manevi bir kuvvet ise; şeytanın yolunda hareket eden bir kişi için de dedikodu yapmak nefsani zevk duyduğu için kendisini alıkoyamadığı, içki ya da kumar gibi alışkanlık yapan bir bela haline gelmiştir.
İnsanlar kendileri hakkında dedikodu yapılmasından hoşlanmayacakları için, dedikodunun sebebiyet verdiği en önemli sonuçlardan biri insanlar arasında dedikoduyla düşmanlık tohumlarının serpilmesidir. Dedikodu kini, öfkeyi ve nefreti alevlendirir. Çok küçük konular dedikodu yüzünden önlenemez problemlerin, tartışmaların, kavgaların ortaya çıkmasına neden olur. Hatta gazetelerde çoğu kez, dedikodu yüzünden yuvaların yıkıldığına, ortaklıkların bozulduğuna, dahası cinayetlerin işlendiğine dair haberlere tanık oluruz.
Dedikodu...Ayetler Çok Açık
---> arkadaşlar o kadar rahatsız olduğum bir durum ki.. herkes yaşıyordur bunu.. bizim bulunduğumuz apartmanda çok edikodu var ve herkes bir garip inanın sadece 1 kişi ile uyuşabiliyorum ve diğerlerinden ikimizde hiç hoşlanmıyoruz.. arada komşuluk var diye gerekli selamlaşmaları oturmaları yapıyoruz ama gönlümüz hiç el vermiyor onlarla olmaya ya başkası hakkında boş konuşmalar, ya kendimizle ilgili herşeyi öğrenmeler, ya iğnelemeler neler neler insanı öyle yıpratıyor ki.. tamamen oturmayalım da olmuyor.. kaç yaşında yaşını başını almış insanlar birşey denmiyor zaten sağlıklı bir müslüman gibi düşünseler hatalarının farkına varırlar öyle insanları kırıyorlar ki anlatamam.. yani bunu şöyle bile yapıyorlar.. örneğin bizim komşumuzun biri açık sürekli her gördüğünde kapan denir mi bir insana ve bu insanın gelinleri açık gelinlerine bişey diyemiyor korkudan.. komşuya ağzına geleni söylüyor kadıncağız ağlamış geçen sen bunlara nasıl dayanıyn bende biliyorum ama 1 söylersin 3 söylersin 5 söylersin bir daha söylemezsin diyor daha çok soğutuyorlar ki seven birisi.. yazık yani o kadar çok üzücü ki yaşamak bile istemiyorum apartmanda rabbim hayırlı komular nasip etsin herkese o kadar bıktım ki ileride müstakil evde oturmak istiyorum yanii o derece..
siz ne düşünüyorsunuz bu konuda
Rabbimiz'in ayette de belirttiği gibi, Kuran ahlakından uzak yaşayan insanlar arasında normal karşılanan dedikodu, görmezlikten gelinecek bir davranış değildir. Bu kişinin vicdanı farkında olmadan öyle körelir ki, artık bunun bir suç olduğunu bile hissetmemeye başlar ve pervasızca, her fırsatta dedikodu yapar.
İman eden bir kişi için Allah'ı anmak nasıl onun güç bulduğu büyük bir manevi bir kuvvet ise; şeytanın yolunda hareket eden bir kişi için de dedikodu yapmak nefsani zevk duyduğu için kendisini alıkoyamadığı, içki ya da kumar gibi alışkanlık yapan bir bela haline gelmiştir.
İnsanlar kendileri hakkında dedikodu yapılmasından hoşlanmayacakları için, dedikodunun sebebiyet verdiği en önemli sonuçlardan biri insanlar arasında dedikoduyla düşmanlık tohumlarının serpilmesidir. Dedikodu kini, öfkeyi ve nefreti alevlendirir. Çok küçük konular dedikodu yüzünden önlenemez problemlerin, tartışmaların, kavgaların ortaya çıkmasına neden olur. Hatta gazetelerde çoğu kez, dedikodu yüzünden yuvaların yıkıldığına, ortaklıkların bozulduğuna, dahası cinayetlerin işlendiğine dair haberlere tanık oluruz.
Dedikodu...Ayetler Çok Açık
---> arkadaşlar o kadar rahatsız olduğum bir durum ki.. herkes yaşıyordur bunu.. bizim bulunduğumuz apartmanda çok edikodu var ve herkes bir garip inanın sadece 1 kişi ile uyuşabiliyorum ve diğerlerinden ikimizde hiç hoşlanmıyoruz.. arada komşuluk var diye gerekli selamlaşmaları oturmaları yapıyoruz ama gönlümüz hiç el vermiyor onlarla olmaya ya başkası hakkında boş konuşmalar, ya kendimizle ilgili herşeyi öğrenmeler, ya iğnelemeler neler neler insanı öyle yıpratıyor ki.. tamamen oturmayalım da olmuyor.. kaç yaşında yaşını başını almış insanlar birşey denmiyor zaten sağlıklı bir müslüman gibi düşünseler hatalarının farkına varırlar öyle insanları kırıyorlar ki anlatamam.. yani bunu şöyle bile yapıyorlar.. örneğin bizim komşumuzun biri açık sürekli her gördüğünde kapan denir mi bir insana ve bu insanın gelinleri açık gelinlerine bişey diyemiyor korkudan.. komşuya ağzına geleni söylüyor kadıncağız ağlamış geçen sen bunlara nasıl dayanıyn bende biliyorum ama 1 söylersin 3 söylersin 5 söylersin bir daha söylemezsin diyor daha çok soğutuyorlar ki seven birisi.. yazık yani o kadar çok üzücü ki yaşamak bile istemiyorum apartmanda rabbim hayırlı komular nasip etsin herkese o kadar bıktım ki ileride müstakil evde oturmak istiyorum yanii o derece..
siz ne düşünüyorsunuz bu konuda