Selamünaleyküm değerli abimiz;
Hayırlı ve güzel bir konu olmuş,diğer yorumlarıda okudum hepsi güzel izahlar.Bizim evimizde anne ve babanın rolü hep belliydi.Ne baba'ya karşı anne,nede anne'ye karşıda baba aracı edilmezdi.
Bir şey alınacaksa yaşımızın küçüklük yada fikirlerimizin değerine bakılmadan sorulmamazlık yapılmaz bizden de yorumlar alırlar ''hep beraber karar verdik'' imajı çizilirdi.
Asla anne ve babamız yanımızda tartışmaz sesler yükselmezdi,her daim oturduğumuz yerde dışarı çıktığımızda iyi ve kötüye dair nasihatler tembihler yapılır,ona göre müsaadeler verilirdi.
Bizde hiçbir zaman anne ve baba çocuğun esiri yada kölesi değildi,çocukta anne ve babaya ağlayarak hiç bir zaman bir şey yaptırmazdı.
Kin,nefret,kıskançlık ve hased ailemizde vukuu asla bulmamıştır.Babamın ........... çalışanı olması ve buna bağlı olarak aldığı eğitim,disiplin,bize kötü anlamda baskıcı,kısıtlayıcı olarak yansımamıştır.
Babacığımın rolü çok büyüktü;
Babam ağlamazdı,
Babam hastalanmazdı,
Babam yorulmaz,
Babam acıkmaz,
Babam canı yanmazdı,
Babam'ın rolü gerçekten çok zordu,unutmuştuk o da bir insan'dı.Unutmuş'tuk her daim güçlü olamazdı.
ALLAH celle celaluh anne ve babasının kıymetini bilen ve onların rızası ile birlikte mevlanında rızasını kazananlardan etsin inşaALLAH.
Her daim aile kavramı derinden yaşanmış ve bağlılık birlik bizde fazlası ile gelişmiştir.Hakkımızda hayırlısı olsun,hayırlı ve güzel aileler islam emir ve yasakları çerçevesinde daha kıymetli,bereketli ve güzeldir.
Evimiz ve yuvalarımızın reis'i İSLAMİYET olması duası ve ümidi ile.
